Unutama Beni

27| Kovalamaca

Şarkı: Yedinci Ev - Anlat Ona

Bu şarkı o kadar uyuyor ki Hilal ve Serkan'a 🥺

'"Ağla" dedin bana şu haline iyice baka baka
İnanmadın bana gözlerimin içine baka baka
Denedim defalarca sana anlatmaya
Susturdun beni de küstürdün hayata'

İyi okumalarrr 💕

⏳

Serkan;

Boynuma dolanan kollar beni boğuyormuş gibi hissettiriyordu ama dengemi sağlamak için adımlarımı yere daha sağlam basmam ve kollarımın arasına benden izin bile istemeyerek atlayan eski sevgilimi tutmam gerekiyordu.

Onun geldiğini bile hemen fark etmemiştim. Bütün odağım daha cümle kurmaya yeni başlamış Hilal'deydi ama o cümleyi tamamlamasına izin veremeden bize doğru gelen kişiyi fark ettim; Esma'yı.

İşte o an işlerin iyi gitmeyeceğini biliyordum. Bu yüzden Hilal'i susturmuştum.

"Ay Serkan hiç değişmemişsin ve çok değişmişsin!" Kollarını benden çekmeye karar verdiğinde hızla ellerimi ondan çektim ve Esma'dan birkaç adım geride olan Hilal'e baktım.

Yüzündeki tebessüm kalbimi kıracak kadar hüzünlüydü ve ben daha bir şeyleri düzeltemeden o bana gülümseyip sırtını dönerek uzaklaşmaya başladı.

"Serkan sana diyorum ya! Yıllar sonra karşılaşıyoruz ve sen benimle ilgilenmiyorsun. Çok üzülüyorum ama." Esma sesini incelterek ilgimi çekmeye çalışırken bakışlarım giderek uzaklaşan Hilal'de takılı kalmıştı.

"Boynuma atlamanı beklemiyordum," dedim ve giderek uzaklaşan Hilal'den bakışlarımı güçlükle çekip Esma'nın yüzüne baktım. Onunla sevgili olduğum dönem belki de en kötü dönemlerimden biriydi. Kötü olduğumu belli etmek yerinde daha da komik olmaya çalıştığımdan çoğu kişi kötü hissettiğimi anlamazdı. Neden kötü hissettiğimi ben bile bilmiyordum. Sınav stresiyle beraber bir şeyler tercih etmek ve üstüne duygusal boşlukta olmak yanlış insanlarla yanlış ilişkiler kurmanızı sağlıyordu.

"Seni bir anda görünce elim ayağıma dolaştı. Ne yapacağımı bilemedim valla ya." Esma kıkırdayıp sarı saçlarını omzunun arkasına ittirdi. "Lisenin son gününde sen beni bir anda sarıvermiş ve öpmüştün. Ah ne günlerdi o günler."

"Yıllar öncesiydi," dedim düz bir sesle. "Yine de yanımda birinin olduğunu görerek kollarıma atlaman iyi olmadı."

Esma etrafına bakınıp yapay bir gülümsemeyle konuştu. "Ben yanımızda birini göremiyorum Serkan. Ay yoksa şu peşinden ayrılmayan turuncu kuyruk muydu o kız?"

Burnumdan sert bir nefes aldım çünkü Esma'yla neden ayrıldığımızı çok net hatırlıyordum. Yazın sonlarına doğru beraber tatile çıktığımızda benden gizli bir şekilde İdil'i engellemiş ve bunu bilmiyormuş gibi yapmıştı. Neyse ki İdil bunu yapanın ben olmayacağımı biliyordu da aramızda saçma bir anı olarak kalmıştı.

İdil'i engellediğini fark ettiğim an ondan tek bir cümleyle ayrılmıştım: Kardeşimi engelliyorsan beni de engelle çünkü ben seni engelleyeceğim.

Şimdiyse yüzsüz gibi tekrar İdil hakkında konuşabiliyordu.

"İdil olsaydı çekip gitmez seni sözleriyle döverdi, ben de çekirdek kola yapıp ona tezahürat yapardım. Eh ben Serkan Yılmaz, İdil'e yapılan hiçbir şeyi unutmam."

Göz kırpıp onu arkamda bırakarak ilerledim. "Bu arada seni gördüğüme pek memnun olduğum söylenemez, Esma. Umarım bir daha eski sevgilinin kollarına kendini atmazsın. En azından sana olan tepkisini bilmeden kollarına atlama. Benden daha kötü davranacak birileri olabilir."