35| İki Korkak

512 64 631
                                    

Medya: Serkan ve Kumsal 🔥🥵

Bölüm Şarkısı: Dolu Kadehi Ters Tut - Yalan

'Olmadı, yapamadım
Her gördüğüm kadında seni aradım'

İyi okumalar bebekler ❤️

Serkan;

Kumsal'ın ıslak mavi gözlerine tekrardan baktığımda titreyen elini bana uzattığını fark edip bakışlarımı kutunun içindeki yüzüğe çevirdim.

Daha birkaç saat önce aldığım o yüzüğe.

Kumsal'a uyacağını bile düşünmemiştim. Kumsal'ı almaya giderken çekim için yapılan editli videolardan birinde kullanılan şarkıyı radyoda çalarken duymuştum ve kendimi bir anda hayatımda hiç girmediğim bir yerde, kuyumcuda bulmuştum.

Bir şarkıdan nasıl buraya gelmiştim bilmiyordum. Tek gördüğüm şey daha önce anlamlandıramadığım ama şimdi net şekilde anladığım anılardı. Yüzüme sert bir yumruk yemiş gibiydim. Şimdiyse tek dizimin üstüne çökmüş Kumsal'ın titreyen eline bakıyordum.

Kumsal'ın parmağına biraz bol gelen yüzüğü taktığımda insanların en azından bizi tebrik etmesini ya da ne bileyim alkışlamasını beklemiştim ama kimseden çıt bile çıkmıyordu. Neyin yanlış gittiğini anlamak istercesine insanları incelemeye başladığımda az önce Evren'in yanında duran Hilal'in artık orada olmadığını fark ettim. Evren de bakışlarını bir noktaya sabitlemişti.

Bakışlarımı Kumsal'a çevirdiğimde ise ıslak gözleriyle ve anlamlandıramadığım bir tebessümle karşılaşmıştım.

Hâlâ kimse tebrik etmemişti.

İzlediğim bütün evlilik tekliflerinde insanlar tebrik ediyordu. Neyi yanlış yapmıştım?

Kumsal yüzüğü taktığım eliyle elime uzandı ve benimle beraber ilerlemeye başladı. Neyin yanlış gittiği hakkında hiçbir fikrim yoktu ama herkesin beni yargıladığını bakışlarından anlayabiliyordum. Bu bakışları çok iyi tanıyordum çünkü. Kendimi liseye yeni başlamış o çocuk gibi hissediyordum.

Kumsal'a neden evlenme teklifi ettiğim açıktı. O benim gibiydi ve bana iyi geliyordu. Demek ki onunla olmalıydım. Hem İdil de onu sevmişti ve bu ilk defa oluyordu.

Doğru kişi Kumsal olmalıydı.

O yüzüğü bu yüzden almış olmalıydım. Doğru kişinin Kumsal olduğunu anladığım için.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum Kumsal'ın beni salonun dışına çektiğini fark ettiğimde. Aklım durmuş gibi beni çekelemesine izin veriyordum. Adımlarımı ona yetiştirdim ve merakla yüzüne baktım. O da ıslak gözlerle bana bakmak ve evet demek dışında bir tepki vermemişti.

Resmi olarak sevgili değildik. Sadece oyundan sevgiliydik ama bir gece sarhoş olduğu bir an beni öpmeye yeltenmişti. O günden beri bana bir şeyler hissettiğini biliyordum ama bunu dile getirmek yerine kendime sakladım. Böylece sırrını bildiğimi bilmezdi ve benden uzaklaşmazdı.

Doğru kişi Kumsal olmalıydı.

"İnsanların olmadığı herhangi bir yere." Sesi daha önce duymadığım bir tondaydı bu yüzden kaşlarım çatılmıştı. Kumsal gülmese bile sesinde gülümsediğini anlayacağınız bir tonlama olurdu ama şu an öyle soğuk gelmişti ki sesi duran beynim bile bir şeylerin ters gittiğine emin oldu.

Unutama BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin