Medya: Serkan, Kumsal, Asrın ve İdil 🧡
Şarkı: Mavi Gri - O Ben Olamam
'Başka bedenleri koklarsın yerime şimdi
Çok arar bulursun ya
Sana verdiğim bu değeri'İyi okumalar bebeklerr ❤️
⏳
~2 Ay Sonra~
Evren'in kolları belimin iki yanındayken tebessüm ederek yüzüne bakıyordum. Esen rüzgar saçlarımı uçuşturup onun boynuna değdirirken huylansa bile gözlerini hafifçe kısıp tebessümünü biraz daha genişletmek dışında bir tepki vermemişti. Sıcak kolları arasında olmam ve bir bariyer gibi önümde olması sayesinde rüzgardan etkilenmiyordum.
Bakışlarının usulca dudağıma kaydığını fark ettiğimde yutkunup bakışlarımı gözlerinde tutmaya devam ettim.
Evren sadece benim duyabileceğim bir şekilde iç çekti ve burunlarımız birbirine temas edecek kadar bana yaklaştı. O kadar yakınımdaydı ki artık onu bir bulanıklık olarak görüyordum bu yüzden göz kapaklarım kendiliğinden kapandı.
İşte o an şu sıralar duymaya çok alışık olduğum o sesi duydum.
"Kestik!"
Evren benden uzaklaştığında gözlerimi aralayıp kollarımı göğsümde bağladım. Uzaklaştığı an soğuğu hissetmiştim ve bu ürpermeme neden olmuştu.
Omuzlarıma bırakılan küçük battaniyeyi sıkıca tutarak yanımdaki kadına tebessüm ettim.
"Canlı yayın için kıyafetlerinizi değiştirmemiz gerekiyor Hilal Hanım. Biliyorsunuz ilk defa grup halinde canlı yayın açılacak."
"Biliyorum," diye mırıldandım. İlk videoyu atalı bir buçuk ay kadar olmuştu ve beklediğimizden bile hızlı tutmuştu. İnsanların en sevdiği şey birilerini yakıştırmaktı ve biz de onlara istediklerini vermiştik.
Karavana doğru ilerlediğimde Evren'i çoktan içeri geçmişti ve üstündeki kazağı değiştiriyordu.
"Sorun ne Evren?"
Evren, üzerine geçirmek için eline aldığı yeşil kazağı başından geçirmeden önce bana döndüğünde vücudundaki dövmeler dikkatimi çekmişti ama bakışlarımı yine gözlerine çevirdim. Çünkü şu an dövmelerinden çok daha ciddi bir sorunumuz vardı. Bu sorun da Evren'in sabahtan beri bana olan soğukluğuydu.
"Sorun yorumlar," dedi birden. Anlamayarak kaşlarımı çattığında kazağının eteklerini aşağıya çekti ve saçlarını karıştırıp bana doğru adımladı. Her adımda ben de gerilediğimden kalçam masaya değmişti.
Evren bakışları yüzümdeyken telefonuna uzandı ve telefonunu açıp Twitter'a girdi.
"Hangi yorumlardan bahsediyorsun?"
"Kendin bak," diyerek telefonu elime tutuşturduğunda tekrar bana sırtını dönmüştü. Bakışlarım telefonun ekranına kayarken bizim adımıza atılan tweetlerde gezinmeye başladım.
Twitter'a en son ne zaman girdiğimi bile hatırlamıyordum. Bırak benim hakkımda atılan yazıları okumayı, hiçbir uygulamaya girmiyordum bile. Kendimi bu kuyuya attıktan sonra her yerden uzaklaşmıştım.
Atılan bir tweeti içimden okumaya başladım. Binlerce beğeni almıştı tweet.
'Evren ve Hilal'in gerçekten birbirine aşık olduğuna inanan var mı ya? Sanki zorla bir aradalarmış gibi duruyorlar ve çok kasıntılar. Ulan bir kere kızla öpüşüp koklaşırken video atmadılar. Çok uzaklar birbirlerine.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutama Beni
Novela JuvenilYağmurlu bir günde, yağmur tanelerinin arasında tanışıp yağmurun durmasıyla bir daha samimi olamamıştılar. Hilal, lise yıllarının çoğunu Serkan'a aşık geçirmişti ama Serkan, o yağmurlu günden sonra bir kez olsun kızın yüzüne bakmamış, onu hiç hatır...