ក្រសោបស្នេហ៍ថែបេះដូង [Pause]

ភាគ ៤០

« នេ៎ះលោ- អ៊ុប!! » មនុស្សសម្បូរល្បិចទម្លាក់បបូរមាត់មកគ្រប់គ្រងម្តងទៀត គេមិនផ្តល់ឱកាសអោយនាងបានជំទាស់ ដៃដែលក្តោបដើមទ្រូងប្តូរមករុញកាយតូចអោយដួលទៅលើគ្រែតាមដោយគេឡើងទៅទ្រោមពីលើ បបូរមាត់នៅតែតាមថើបមិនព្រមលែង មិនថាអ្នកម្ខាងទៀតបញ្ចេញសម្លេងជំទាស់យ៉ាងណាក៏នាយមិនខ្វល់ ម្រាមដៃគ្រើមអង្អែលស្មាស្រឡូនមុននិងបន្លំទាញខ្សែដៃរ៉ូបទម្លាក់ចុះក្រោម ហើយក៏បន្តចាប់ទាញរ៉ូបរាត្រីរបស់នាងអោយមកគរគ្នានៅគល់ចង្កេះ បង្ហាញល្វែងលើអោយឃើញពេញៗភ្នែក
« អ្អឺម.... » ម៉ូរីសា គ្រហឹមភ្លាមព្យាយាមយកដៃបិតបាំងដើមទ្រូងដែលច្រាលចេញពីអាវក្នុង តែមានឬដែលជីមីន បណ្តោយអោយនាងធ្វើបានតាមចិត្ត
បឹប!!
« មនុស្សលាមក » គ្រាន់តែមាត់មានសេរីភាព នាងក៏ហាថាអោយភ្លែត ពេលនេះដៃទាំងសងខាងត្រូវចាប់ក្រព័ទ្ធសង្កត់ជាប់គ្រែដោយដៃម្ខាងរបស់គេបាត់ទៅហើយ នាងគ្មានអ្វីការពារខ្លួនទៀតនោះទេ  
« លែង! ខ្ញុំទៅគេងបន្ទប់ខ្ញុំវិញ »
« នាងចូលមកដោយខ្លួនឯង គិតថាចេញទៅវិញបានងាយៗឬ? » ជីមីន ញញឹមចុងមាត់ ច្រមុះអោនចុះមកបបោសនិងច្រមុះតូចតិចៗ កែវភ្នែករបស់គេគគ្លើម ម៉ូរីសា ឃើញហើយចាប់ផ្តើមលេបទឹកមាត់បុកពោះមួយរំពេច
« ជីមីន ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួន...ងើបទៅ » សម្លេងមានលាក់បង្កប់ភាពភ័យខ្លាចអោយឮច្បាស់ ធម្មតានាងក៏មិនពូកែសម្តែងស្រាប់ទៅហើយ សម្រាប់មនុស្សប្រុសមើលឆាប់ធ្លុះដូចជាជីមីន គឺរឹតតែងាយមើលដឹងខ្លាំងណាស់ 
« យើងប្រាប់ហើយតើថាមិនរំលោភ »
« បើចឹងលោកកំពុងធ្វើអី? »
« យើងកំពុងសិក្សាពីរាងកាយរបស់នាង »
« សិក្សាពីរាងកាយ? » ម៉ូរីសាមីងមាំង មិនមែននាងធ្វើល្ងង់តែព្រោះមិនដឹងពិតមែន ធម្មតាមុនរៀបការគេមានវគ្គសិក្សារាងកាយដែរឬ? ស្រីស្អាតឆ្ងល់មិនឈប់ ហើយមិនយូរចម្ងល់ក៏រលាយក្លាយជាផ្សែង ពេលបបូរមាត់បានរូបចាប់ផ្តើមថើបអូសពីថ្ពាល់រលោងចុះមកតាមឆ្អឹងថ្កៀម ហើយក៏ត្រឡប់មករកទងត្រចៀក អ្នកកម្លោះប្រើអណ្តាតលិតហើយក៏ខាំញិញអោយម្ចាសកាយដែលរងអំពើកន្ត្រាក់ខ្លួនមួយវឹបព្រោះភាពស្រៀវស្រើប
« ជ...ជីមីន.... » នាងមានអារម្មណ៍ចម្លែក បេះដូងលោតញាប់សឹងតែដាច់ពីទង មុខក៏ឡើងក្រហមក្តៅ គ្រប់កន្លែងនៃស្បែកដែលបបូរមាត់និងអណ្តាតរបស់គេបានប៉ះ វាបង្កើតចរន្តដែលធ្វើអោយនាងស្រៀវស្រាញពីក្បាលដល់ចុងជើង រហូតខួសក្បាលគិតអ្វីលែងឃើញក្រៅពីបបូរមាត់ក្តៅមួយនោះ
« ល-លោកធ្វើអី មនុស្សឆ្គួត! » ម៉ូរីសា រមួលខ្លួនមួយរំពេច អាវក្នុងចុងក្រោយដែលបិតបាំងកំពូលស្រួចត្រូវប្រុសកម្លោះរុញឡើងមកលើធ្វើអោយដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលុនបង្ហាញឡើងច្បាស់ៗនៅក្នុងអាកាស
« ក...កុំមើល.... »
« នាងស្អាតខ្លាំងណាស់ដឹងទេ » 
« អ្ហ-អ្ហា... » ម៉ូរីសា ស្រែកភ្លាត់សម្លេងពេលដើមទ្រូងត្រូវអ្នកកម្លោះអោនមកបឺតជញ្ជក់ អណ្តាតក្រាស់ចាប់ផ្តើមគ្រលាស់លិតបង្កើតអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលអោយនាងរមួលខ្លួនប្រឹងគេច
វាជាអារម្មណ៍ដែលពិបាកយល់ គ្រប់ពេលដែលគេប៉ះពាល់កម្តៅនៅក្នុងខ្លួនចេះតែកើនឡើងប្រៀបដូចជាមានភ្លើងដុះចេញពីខាងក្នុង នាងចង់គេចចេញតែក៏ចង់រុលចូលទៅណែបនិត្យរហូតមិនដឹងថាគួរជ្រើសមួយណាព្រោះខួរក្បាលវាគាំងលែងដំណើរការទៅហើយ
« ជ..ជី...មីន...អ្អាស... » សម្លេងថ្ងូរកាន់តែបន្លឺខ្លាំងឡើង ជីមីនមិនបានដកភ្នែកចេញពីទឹកមុខរបស់នាងសូម្បីមួយវិនាទី គេប្រើដៃដែលទំនេរច្របាច់ឈ្លីដើមទ្រូងម្ខាងទៀត ម្តងខ្លាំងម្តងតិចមុននិងបង្អូសទៅក្រោមសើយជាយរ៉ូបឡើងមកលើ ហើយប្រើមេដៃឈ្លីលើស្រទាប់ផ្ការបស់នាងថ្នមៗ
« អ្អឺស... » ជើងស្រឡូនលើកត្បៀតចូលគ្នាមួយរំពេច ដៃព្យាយាមរមួលចេញពីការកាប់តែមិនបានសម្រេច សំណើមដែលជ្រាបតាមខោក្នុងតូចធ្វើអោយកម្លោះម៉ាហ្វៀញញឹមសមចិត្ត
« មានអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េចដែរ ទេពអប្សរតូច? » មុខសង្ហាប្តូរមកបបោសអង្អែលដើម-ក សក្បុស បបូរមាត់ខាំញេញហើយបឺតជញ្ជក់បន្សល់ស្នាមក្រហមច្រើនកន្លែង
« ម-មិនដឹង »
« មិនដឹង? »
« អ្អាស!! » ម្រាមដៃកំណាចស្រាប់តែលូកចូលខោក្នុងប៉ះសាច់ផ្ទាល់ហើយក៏សង្កត់ញីត្រង់ចំណុចពិសេសអោយនាងរមួលពោះញ័រខ្លួនទទ្រឺតដូចជាស្លឹកឈើត្រូវខ្យល់ ជីមីន ងើបមុខមកថើបបបូរមាត់ក្រហមម្តងទៀត គេមិនឈប់រហូតទាល់តែនាងប្រឹងទធាក់ជើងពើងត្រកៀកមករកដោយអារម្មណ៍វេទនា
« ឈ-ឈប់....ជីមីន...សូមេត្តា... អ្អាស៎... » ម៉ូរីសា ខ្ញាំដៃខ្លួនឯងណែន នាងបែកញើសពេញមុខមិនលើកលែងសូម្បីតែតាមជើងសក កែវភ្នែកពោរពេញដោយចំណង់ប្រាថ្នាសម្លឹងមើលអនាគតស្វាមីដោយសេចក្តីអង្វរក វាជារូបភាពដែលធ្វើអោយអ្នកកម្លោះជ្រួលជ្រើមក្នុងខ្លួនខ្លាំងណាស់ បើមិនយល់ថានេះជាលើកដំបូងហើយគេត្រូវគោរពសន្យារបស់នាងទេ គេប្រាកដជាស្រាតខោស៊កបញ្ចូលខ្លួននាងបង្រៀនអោយស្គាល់សេចក្តីសុខពិតប្រាកដមិនខានឡើយ 
« សូមេត្តាអ្វី? »
« ម-មិនដឹង...អ្អា...ធ្វើអ្វីម្យ៉ាង...ទៅ... »  
« នាងជាអ្នកនិយាយខ្លួនឯងទេ » ស្នាមញញឹមកំហូចបង្ហាញឡើងភ្លាម នាយអោនទៅថើបបបូរមាត់ក្រហមហើមម្តងទៀតដោយការបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗ មុននិងចាប់ផ្តើម ថើបលិតលើស្បែក-ស រលោង អូសចុះមករកដើម-ក ហើយក៏បន្តមកតាមចង្អូរទ្រូង ចុងដង្ហើម ក្បាលពោះរាបស្មើរ រហូតមកដល់ខោក្នុងដែលគេយល់ថាទើសទាល់ភ្នែកបំផុត
« យើងនិងធ្វើអោយនាងមានក្តីសុខ » បន្ទាប់ពីសន្យាដៃទាំងគូររបស់ម៉ូរីសាក៏ត្រូវប្រលែងអោយមានសេរីភាពវិញ ខោតូចដែលជាកន្លែងបិតបាំងចំណុចសំខានត្រូវអ្នកកម្លោះចាប់វែកទៅម្ខាងបង្ហាញរូបភាពអោយអ្នកមើលស្ងួត-ក ខុសដាច់ពីអ្នកបង្ករដែលអៀនសឹងតែមុជមុខនិងខ្នើយអោយថប់សង្ហើមស្លាប់
« មនុស្សឆ្គួត កុំមើល! » ស្រីស្រស់លូកដៃមកបាំងភ្លាម ជើងក៏ប្រឹងត្បៀតចូលគ្នា តែជីមីន មិនព្រមស្រាប់ទៅហើយ
« ដកដៃចេញ » នាយប្រើកម្លាំងចាប់ហែកភ្លៅទាំងគូរអោយញែកចេញពីគ្នា មុននិងអោនចុះមកលិតលើដៃរបស់នាងរួចក៏ខាំខ្លាំងបន្តិ្តចអោយអ្នកខ្លះឈឺភ្លេចខ្លួនដកដៃចេញលឿនដូចព្យុះ
« លោក- អ្អាស!! » ពាក្យសម្តីត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ដោយសម្លេងថ្ងូរ ដៃដែលដកចេញមុននេះប្រញាប់ត្រឡប់ទៅចាប់ខ្ញាំសក់អ្នកដែលជ្រកមុខនិងប្រឡោះជើងរបស់ខ្លួនវិញ នាងចង់ទាញគេចេញតែគ្រប់ពេលដែលអណ្តាតក្តៅសើមអូសកាត់ត្រង់ចំណុចហាមឃាត់ ចង្កេះបែរជាក្បត់ឧត្តមគតិហើយប្រឹងពើងទៅរកកាន់តែកៀក
វាជារូបភាពដែលខុសឆ្គងបំផុត តែក្នុងពេលតែមួយក៏គួរអោយត្រេកត្រអាលរហូតនាងហាមឃាត់អារម្មណ៍មិនអោយសម្លឹងមើលមិនបាន
« ជីមីន... » អារម្មណ៍វេទនាលាយឡំសុកស្រួលវាយលុកពេញរាងកាយ អណ្តាតជំនាញធ្វើការអោយនាងវង្វេងវង្វាន់ខួរក្បាល-ស ស្អាតគិតអ្វីលែងចេញ គ្រប់ពេលដែលអណ្តាតកម្រើកកាន់តែញាប់ លូកចូលកាន់តែជ្រៅ នាងក៏កាន់តែញាប់ញ័រ ជាពិសេសពេលដៃគ្រើមលូកឡើងមកច្របាច់ខ្ញាំដើមទ្រូង មេដៃគ្រលាស់ច្បិចចុងកំពូលស្រួចបង្កើតអារម្មណ៍អោយនាងក្តៅអន្ទះអន្ទែងកាន់តែខ្លាំង
« អ្អឺស៎....ហ្ហឹក...»
សម្លេងថ្ងូរឮលាន់ពេញបន្ទប់ ជីមីន បន្តឈ្មុលមុខបឺតជញ្ជក់នៅចន្លោះភ្លៅរហូតខ្លួនតូចចាប់ផ្តើមឡើងរឹងដែលជាសញ្ញាថានិងជិតដល់គោលដៅ នាយប្រើម្រាមដៃម្ខាងទៀតមកជាជំនួញឈ្លីអង្អែលលើចំណុចទន់ខ្សោយរបស់នាងបន្ថែមកាន់តែញាប់ទៅ រហូតដល់....
« អ្ហឺស៎....អ្ហាស៎!!! » ត្រកៀកពើងឡើងលើមួយអស់ សក់ខ្មៅរលោងរបស់អ្នកកម្លោះក៏ត្រូវខ្ញាំមួយទំហឹងស្របពេលដែលស្រីស្អាតកន្ត្រាក់ខ្លួនស្រែកថ្ងូរយ៉ាងមានសេចក្តីសុខ ពេលត្រូវនាយបញ្ជូនឡើងទៅដល់ឋានសួគ៌ពិតប្រាកដ
« អ្ហឺមម.... » ទឹកស្នេហ៍-ស ខាប់ដែលហ៊ារមកប្រឡាក់មាត់ ជីមីន បន្តលិតដោយមិនខ្ពើមរអើមគេធ្វើវាទាំងប្រើក្រសែរភ្នែកមុតស្រួចប្រសព្វនិងកែវភ្នែករបស់នាងមិនងាកទៅណា ម៉ូរីសា ដូចជាកំពុងត្រូវមន្តសណ្តំ នាងខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍ដែលមិនទាន់រលាយបាត់ ហើយច្រតកែងដៃងើបខ្លួនសម្លឹងតបទៅគេមិនខ្មាស់....ពេលនេះឯងដែលនាងយល់ច្បាស់ថាប្រុសម្នាក់នេះកំណាចប៉ុណ្ណា!!
គេទាំងសង្ហា ហើយក៏ស៊ូភើហត
ការពិតត្រូវបានបង្ហាញ ជីមីន មិនមែនជាចចកតូចដូចដែលនាងគិត តែគេជា ចចកបិសាច ទៅវិញទេ!!

អរគុណសម្រាប់ការអាន 🤍
៚leefaye