EV ARKADAŞI (+18)

-17-

Ali'nin kucağından yavaşça köşe koltuğun uzun kısmına bırakılmıştım.

"Güzelim rahat mısın şu an, ayağının altına yastık ister misin?"

"Ali iyiyim lütfen gelir misin şöyle... Bir şeyim yok korkma."

Elinden tuttuğumda paniği durmuş derin bir nefes vermişti. Yanıma oturttum. Gözlerimin içine endişeyle bakıyordu.

"Bakma öyle Ali, iyiyim gerçekten..."

"Emniyetten ayrılacaksın."

"Hayır saçmalama, bir şey olduğu yok."

"Arven lütfen, bu şartlarda çalışmanı istemiyorum."

Dediği beni gülümsetmişti.

"Ali aynı şartlarda sen de çalışıyorsun?"

"Tamam, sen çalışma lütfen. Ne bileyim kanala gir, spikerlik falan yap ama lütfen bizim emniyetin habercisi olma."

"Yahu bir şey olmadı sakin ol. Küçük bir yara işte. Ayaklanırım bi on güne kadar."

"Arven ya o kurşun sana-"

"Aliiii! Lütfen hadi kapatalım bu konuyu."

"Tamam ama şimdilik..."

"Öyle olsun."

...

Olayın üzerinden bir hafta geçmişti. Artık kendim yürüyebilsem de uzun süre ayakta kalınca ağrım oluyordu.

Ali telefonla konuşarak salona girdi.

"Tabi müdürüm çok memnun oluruz... Görüşmek üzere müdürüm..."

Anlamsız gözlerle yüzüne bakarken telefonu kapatıp bana döndü.

"Ahmet Müdür ve Ebru Hanım birazdan bize gelecekler, seni ziyaret etmek için."

"Neeee!"

"Noldu?"

"Ay ne bileyim Ali. Gelecekler şimdi ben iki seksen yatıyorum, şu halime bak."

"Bebeğim saçmalama. Hasta ziyareti bu. Çok normal."

"Of utandım ya..."

Kapı çaldığında oflayarak Ali'ye döndüm. Gülümseyerek kapıya gidiyordu.

"Şşhhh!"

Ahmet Müdür ve Ebru Hanım içeri geldiğinde hafif toparlanmıştım.

"Arvenciğim hiç rahatsız olma."

Ebru Hanım'ın sesiyle gülümsedim.

Berjerlere oturduklarında Ali de koltuğa yanıma oturmuştu.

"Hoşgeldiniz, kusura bakmayın ben de böyle karşınızda... Pek hoş olmadı..."

"Estağfurullah Arven Hanım. Çok geçmiş olsun. Çok üzüldük böyle bir şey yaşandığı için."

"Arvenciğim geçmiş olsun canım benim. Nasıl hissediyorsun kendini?"

"Sağolun çok teşekkür ederim. Çok daha iyiyim. Zaten çok mühim bir olay değildi benim için."

"Maşallah iyi gördüm seni. Umarım en kısa zamanda daha da toparlarsın."

"Sağolun Ebru Hanım."

"Ee Ali sen nasılsın? Nasıl gidiyor hasta bakıcılık?"

"İyiyim müdürüm sağolun, bir sıkıntımız yok çok şükür."

"Ee tabi düğün öncesi böyle nazarlar olur..."

Ebru Hanım'ın lafıyla Ali'yle birbirimize döndük. Daha sonra boğazımı temizleyip başımı önüme eğdim.