EV ARKADAŞI (+18)

-26-

ALİ'DEN

Arven'e evlilik teklifi etmemin ardından eve gelmiştik. Eve gelene kadar gülümseyerek sürekli parmağına bakıp durmuştu.

Üzerimizi değiştirip yola çıkmadan önce bizimkilerle vedalaştık. Gitmeden önce Arven annemin ve babamın elini öpmeyi ihmal etmemişti. Bu kızın her bir hareketine yeniden aşık oluyordum.

Saat gece yarısını geçmişti. Bir buçuk saatlik yolun ardından kızaran yeşil gözlerinin uykusuzluğa dayanamayacağını anlamıştım.

"Güzelim koltuğunu yatır uyu hadi."

"Yok uyumayacağım."

"Neden?"

"Seni uyanık tutmak için."

"Ben uyumam, her zaman gelip gittiğim yol. Alışkınım."

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten güzelim. Hadi uyu sen."

"Tamam ama yorulursan çek bir yere dinlen."

"Tamam sen meraklanma. İyi uykular."

Arven'i yatırıp yola devam ediyordum. Yanımda sanki bir melek oturuyordu. Bembeyaz teni camdan vuran ay ışığıyla parlarken o an gerçekten bu dünyaya ait değilmiş gibiydi.

Hiç mola vermeden eve geldiğimizde yavaşça Arven'in üzerine eğildim. Hafifçe saçlarının birkaç telini oynayıp elmacık kemiğine bir buse kondurdum. Hiç hareket etmemişti. Korkutmamak adına fısıltıyla konuştum.

"Arven..."

Sessizlik...

"Arven, güzelim..."

Ok gibi uzun kirpikleri yavaşça açıldı. Mahrur gözleri gözlerimi buldu.

"Ali..."

"Arven, evimize geldik güzelim."

Yavaşça doğrulurken ben de tutarak destek oldum. Arabadan inip kapısını açtım ve elinden tutarak indirdim. İndiğinde tökezleyince sıkıca bedenine sarıldım.

"Kucağıma alayım mı?"

"Gerek yok, çıkarım kendim iyiyim."

"Bekle..."

Arka koltuktaki bavulu alıp Arven'i belinden sararak eve yöneldim.

İçeri girdiğimizde sıcaklık yüzünüze vurmuştu. Bavulu kenara bırakıp odalarımıza geçmiştik. Üzerimi değiştirip Arven'in odasına geri gittim. Yatağını açıyordu.

"Yatıyor musun?"

"Hıhım... Rahatsız olmazsan birlikte uyuyalım mı?"

Yanına gelip elini tuttum ve parmağındaki tektaşından öptüm. Nasıl da yakışmıştı eline.

"O nasıl söz güzelim. Hadi geç."

Yatağa girdiğimizde narin bedeni bana bir yavru kedi gibi sokulmuştu. Biraz saçlarını okşayıp ben de gözlerimi kapatmıştım.

Sabah çalan alarm sesiyle gözlerimi açtığımda bir elimi hemen komodine atıp telefonumu susturdum. Ali de gözlerini zorla açıyordu. O an parmağımdaki yüzük aklıma gelmişti. Gözlerim birden açılırken yüzüğe baktım. Ne rüya ne de hayal değilmiş. Gerçekten de parmağımda duruyordu. Yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı. Neşeyle Ali'ye döndüm.