EV ARKADAŞI (+18)

🔥20🔥 (+18)

Uyarı: Bu bölüm +18 cinsel ifadeler içermektedir.

Kutlama bittiğinde herkes arabalara yönelmişti. Ali'nin gözleri üzerimdeyken içeriden Buket çıktı. Göz göze geldiğimizde Ali'nin arabasının yanından uzaklaşıp yola doğru yürümeye başladım. Kolumdan tutan ele döndüğümde Ali'yle göz göze gelmiştik.

"Arven, eve gelmeyecek misin?"

Mimik dahi oynatmadan mavilerine duygusuzca baktım. Ağzımı açmadan arkamı dönmeye yeltendiğimde kolumdaki el sıkılaştı.

"Saçmalama gece vakti nereye gideceksin?"

Dudaklarımı araladığımda sözler ağzımdan tane tane çıkmıştı.

"Cehennemin dibine..."

"Çok dikkat çekiyoruz Ebru Hanım çıkacak şimdi içeriden, bin şu arabaya gidelim."

Elindeki kolumu sertçe çektim ve arabaya yöneldim. Buket hâlâ bizi izliyordu. Ters bakışlarımı ona göndererek arabaya bindim. Ali de bindiğinde arabayı çalıştırdı ve yola çıktık. Sessizliği bozacağını biliyordum.

"Arven bak..."

Bıkkınlıkla elimi kaldırdım. Sesim yorgunluktan yalvarır gibi çıkmıştı. Cidden tahammülüm yoktu artık.

"Yalvarırım sus... Başım ağrıyor sessizce eve varalım. Sus lütfen ben bir şey duymak istemiyorum... Lütfen..."

Gözlerimi devirip yönümü yanımdaki cama çevirdim. Başımı cama yaslayıp yolu seyretmeye başladım.

Kısa bir karanlığın ardından el freninin sesiyle gözlerimi araladım. Eve gelmiştik. Yavaşça kapımı açıp indiğimde dışarıdaki ayaz dişlerimi takırdatıyordu.

Eve girdiğimizde kabanımı vestiyere asıp odama yönelirken Ali'nin sesiyle durdum.

"Arven..."

Bedenimi ona çevirdiğimde gözlerime derince bakıyordu. Tek kaşımı kaldırıp başımı hafifçe eğdim.

"Konuşmayacak mıyız?"

"Neyi?"

"Bugün olanlar hakkında..."

"Nesini konuşalım Ali? Güya aşkımı itiraf ettirmek için kucağın aldığın kız, bugün ahtapot gibi boynuna yapışmıştı."

"Arven bak gerç-"

"Sen yoksa sırf ben evden gitmeyeyim diye en başından beri beni mi kandırıyorsun?"

"Ya bu kız benim sevgilimse madem neden seni evde tutmak isteyeyim. Sen git, o gelsin derim dimi?"

"Valla neyi neden yaptığını kestiremiyorum artık ben."

"Şu an sinirle saçmalıyorsun, bak otur sakince konuşalım."

Üzerime gelip belime dokunmaya yeltendiğinde kendimi hırsla geri çektim.

"Dokunma bana!"

"Arven yeter bir dur bir sus artık!"

Dediği cümleyle tek kaşımı kaldırıp yüzüme alaycı bir gülümseme yerleştirdim.

"Oldu paşam başka emrin?"

"Arven!"

Sertleşen sesi daha da sinirimi bozuyordu. Hızla mutfağa girip masa üzerindeki sürahiyi elime aldım.

"Durmuyorum!"

Sürahiyi hızla yere çarptığımda paramparça olurken Ali dehşetle bana bakıyordu.

"Arven..!"

Bense dolaplardaki diğer eşyalara yönelmiş bağırmaya devam ediyordum.

"Susmuyorum!"