EV ARKADAŞI (+18)

-42-

Birkaç ay sonra kış gelmiş benim de karnım iyice büyümüştü. 8. ayımızın içindeydik. Artık doymak ne bilmiyor, sürekli yemek yiyordum.

Yağmurlu bir İzmir kış gününde Ali'nin işten gelmesini bekliyordum. Akşam yemeği için en sevdiğimiz yemekleri yapmıştım. Bu sırada da doğumla ilgili kitaplar okuyordum. Anahtar sesini duymamla yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşti. Kitabı kenara bırakıp karnımı tutarak ayaklandım. Ali de üniformalarıyla salona girmişti.

"Hoşgeldin birtanem."

Bana sarılıp dudaklarıma bir buse bıraktıktan sonra karnımı okşamaya başladı.

"Hoşbuldum güzelim."

O sırada karnımdaki hareketlenmeyle aniden durdum.

"Bir dakika!"

Ali anlamsız gözlerle bana bakarken elini tutup hareketi hissettiğim yere koydum.

"Hissediyor musun sende?"

"Evet, babasını hissediyor miniğim."

"Gerçekten hissediyor. Sen geldiğin an başlıyor kıpır kıpır."

Koltuğa otururken Ali'nin eli hâlâ karnımdaydı ve tekmelemeler devam ediyordu.

"Güzelim..."

"Canım..."

"Seninle konuşmam gereken bir konu var."

Ciddiyetini anladığımda kaşlarım çatılmıştı.

"Dinliyorum, kötü bir şey mi oldu?"

"Bugün emniyete bir haber geldi."

"Ne haberi Ali çatlatmasana insanı. Hızlı konuş."

"Beni göreve çağırıyorlar."

"Ne görevi?"

"Sınır."

"Na-nasıl yani?"

"Sınırda asayişi sağlamak adına sırayla ülkenin farklı bölgelerinden göreve gidilecek."

Ne diyeceğimi bilemezken karnımdaki hareket de durmuştu.

"Ne olacak peki şimdi?"

"Bizim asayişte de ilk ekip biziz."

"Gitmesen olmaz mı?"

Başını olumsuz anlamda salladı.

"Kaç günlük peki?"

"Belli değil ama... Yaklaşık 1 ay kadar."

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

"1 ay mı!? İyi de Ali doğum..?"

"Biliyorum... Beni ikinci ekibe almaları için elimden geleni yaptım ama karar emniyete bağlı değildi güzelim."

Dolan gözlerimle Ali'ye baktım. Düşen gözyaşımı silip bir öpücük kondurdu.

"Ağlama birtanem lütfen."

"Ali saçmalama nasıl ağlamam! Sen olmadan ne yaparım tek başıma!?"

"Güzelim annen gelecek, benim annem olacak. Tek olmayacaksın ki..."

"İsterse iki cihan bir araya gelsin, sen yanımda olmadıktan sonra ne yapacağım ben Ali ya!?"

Hıçkırıklarım arasında Ali'ye sarılmıştım. Beni sımsıkı sararken saçlarımı okşuyordu.

"Güzelim ağlama nolur sakin ol."

"Ali gitme nolur..."

"Güzelim benim... Çok özür dilerim..."