POV තරුක සංජයන
කට්ටියම එයාපෝර්ට් එකට ගිහින්........ මාමා ආවම එලියට එන්න එපාලු........... මාමාගේ හිත වෙනස් කරන්න එහෙම හිතන්නවත් එපාලු........මාමාලා ගියොත් සුනිල්ට යන්න වෙයිලු...........දැන් මට 21 නිසා බාරකාරයෝ ඕනේ නෑලු.........කවදාවත් නැතුව උදේ කෑම එකත් ගෙනත් දීලා ............ඔලුවෙන් එකක් ගින්දර දීපු නැන්දා....... එයාපෝර්ට් ගියා.........
"සුදු අම්මේ සුනිල් යයිද?"
''සුනිල් ගියාට ඔයාගේ උවමනා වලට එනවයි කිව්වා... බය නොවී ඉන්න...''
''හ්ම්ම්''
මාමා ආවා.......... මම කතා කරනකල් බලාගෙන හිටියා....... ඇවිල්ල පැයකටත් වැඩියි......... එයත් වෙනස් වෙලා.........
මම හිතන්න පුරුදු වෙලා හිටියා....... මම වෙනස් නොවුනොත්....... මිනිස්සු වෙනස් වෙන්නෙත් නෑ කියලා........මම වැරදි නෑ නේද?.......
යද්දී වත් එයා මට කියලා යයිද......
.
.
.
"තරුක....''
''මාමේ?''
''අපි යන්න කියලා...''
''.................''
කෑම කකා උන්නු මා ගාවට මාමා ආවා.............මට කතාකරන්න දෙයක් නෑ......... මොකද මම දන්න මාමා මෙතන නෑ............ඇරත් .....යනවා කියන්න ආව එයා...... මට වචනයක් වත් කියන්න ඉඩක් නොතියා යන්න හැරුනා........
''මම වැරද්දක් වත් කලාද?''
''තාම නෑ..... හැබැයි වෙන්න තියෙනවා....''
''මොකක්ද?''
''ඒ කාලෙට ඔයාම දැන ගනියි''
මාමා මා එක්ක කතා කරනවා අමුතුවට වගේ බලන් උන්නු නැන්දා............ මාමාට කලින් හැරිලා ගියා.............
YOU ARE READING
Letter of November [yizhan] sinhala
Fanfictionආදරයයි වෛරයයි අතරේ තියෙන්නේ කෙස්ගහක වෙනසක් ඔයා තෝරාගන්නේ මොන පැත්තද එක තීරණය කරන්න පුළුවන් ඔයාටම විතරයි