Letter of November [yizhan] sinhala

23 chapter

තෙවිදු අනුහස් POV

ඊයේ රෑ ආවට ගෙදර වටේපිටේ දැක්කේ අද.... නැගිට්ට ගමන් මිදුලට ගිය මං ගේ වටේ ඇවිද්දා.... මේපැත්තෙ හැම ගෙයක්ම මෙහෙමද මන්දා....ගේ පොඩියි මිදුල ලොකුයි....

"අයියේ තේක...."
"ආ... තැන්ක්‍යූ පොඩ්ඩි...."
"ඔය ඉස්සරහ ගෙදර අය තමා ඉතින් අපිට උදව්වට ඉන්නේ.... මේ පැත්තෙ අය හරි හොදයි.... හවස් වෙලා යමුකො වටේපිටේ ගෙවල් වලට.... අම්ම යන්න ඕනේ කිව්වා... ඉස්සරහ ගෙදර ශෝක් පොඩි දෙන්නෙකුත් ඉන්නවා...."
"මං තව ටිකකින් යන්න ඕනේ පොඩ්ඩියේ ඊලග පාර ගෙවල් වලට යමු..."
"අනේ අයියා.... අද යනවද...."
"ඔව් පොඩ්ඩියේ.."
"ම්ම්..."

පොඩ්ඩි දුකෙන් වගේ මූන හදාගත්තා...

"අප්පෝ.... මං හිතුවා පොඩ්ඩි ඊයේ කතා නොකරපු නිසා මාත් එක්ක තරහ වෙලා කියලා...."
"නැහැ මං චුට්ටක් විතර තරහෙන් හිටියෙ ඒත් දැන් නෑ...."
"ම්ම්.... අර දං ගහක්ද පොඩ්ඩි...."
"ඔව්ව්... මේ කාලෙට නම් දං නෑ අවුරුද්දක් එන්න ඕනේ දං හැදෙන්න...."
"කෝ අම්මා...."
"උයනවා යමු කුස්සියට...."

කුස්සියට යද්දි අම්මා දර ලිපේ උයනවා....

"ඇයි අම්මා දර ලිපේ උයන්නේ...."
"මෙහෙ ගෑස් හොයාගන්න අඩුයි සුදු මහත්තයා.... සුදු මහත්තයා දවල් වෙද්දි යන්න ඕනේ කිව්ව නිසා මේ ඉක්මනට උයන්නේ...."
"ඔව් අම්මේ.... නිවාඩු දාන්න බෑනේ මේ ටිකේම එක දිගට නිවාඩු දාන්න උනා.... අම්මයි පොඩ්ඩියිත් යමුකො අදම...... මට දැන් අම්මවයි පොඩ්ඩිවයි අඩුවක් නොකර බලාගන්න පුලුවන්...."
"අනේ සුදු මහත්තයො.... පොඩ්ඩිගේ ජොබ් එක හම්බුනා විතරයිනේ...."
"මං එහෙ ඔක්කොම ලෑස්ති කරන්නම් අම්මලා එන්නකෝ... පොඩ්ඩි අකමැති නෑනේ...."
"මං මොකට අකමැති වෙන්නද...."
"කමක් නෑ සුදු මහත්තයෝ.... අපිව ගන්න ඊලග පාර එන්නකෝ..... වට පිටාවටත් නොකියා හොරාවට යන්නත් බෑනේ.... අපිට උදව්වට හිටිය මිනිස්සුනේ...."
"අනේ මන්දා..... එහෙනම් මං ආපහු ඉක්මනටම එන්නම්කෝ අම්මලාව එක්ක යන්න....."

ආපහු නුවර එන්න මං එලියට බැස්සා..... යන්න් ඕනවට ගියාට..... මගෙ හිත යන්නම බෑ කිව්වා..... අවුරුදු ගානකින් හම්බවුන අම්මවයි නංගිවයි ආපහු දාලයන්න හිතට මහා මොකක්දෝ වගේ.... හදිස්සියේ වත් මං එනකොට ආපහු අම්මලා හොයාගන්න නොහිටියොත් කියලා හිතෙනවා...... පවුලක් නැතුව නුවර වැව රවුමේ මහ රෑ ඉදන් පාන්දර වෙනකල් හූල්ල හූල්ල අඩපු විදිහ මතක් වෙනවා.... ඒ හැගීමත් එක්ක මාව පිච්චෙනවා වගේ දැනෙද්දීත් මං යන්නම ඕන නිසා හිත හදා ගත්තා....  ඒ අස්සෙන් යන්නම් කියන්නත් කලින් අම්මා මගෙ අත් දෙක තදට අල්ලගෙන අඩන්න ගත්තා.... මගේ පපුව පිච්චිලා යනවා වගේ දැනුනා.... පවු මගේ අම්මා....

"අම්මේ මං ගිහින් එන්නම්....."
"උබව ආපහු යවන්න බෑ කියලමයි හිත කියන්නෙ රත්තරං....."
"මටත් යන්න හිතක් නෑ අම්මා ඒත් නිවාඩු දාන්න බෑනේ.... මං ගිහින් ඉක්මනට එන්නම්....."
"මට බයයි සුදු මහත්තයො උබ ආපහු ආවේ නැත්තම්...."
"මොනවද අම්මා මේ කියන්නේ.... මං එනවා...."
"මට මේ ලෝකෙ කිසිදෙයක් විශ්වාස නෑ පුතේ.... සුදු මහත්තයට බැරිද නවතින්න..."
".................................."

අම්මගේ ප්‍රශ්න වලට අම්මට කියා මටවත් උත්තර නැති වෙද්දී... මං ගොලු වුනා.... අම්මා අඩද්දීම අම්මට වැදලා වාහනේ ගාවට ආවේ.... පොඩ්ඩි එලියට එන්නෙ නෑ කියන එක දන්න නිසාමයි.....

ඒත් එක පාරම ගේ ඇතුලෙ ඉදන් අඩාගෙන ආව පොඩ්ඩි මාව බදා ගත්තා....

"මමත්... අ...අයියා.. එක්ක.... එනවා...."
"........................."

පොඩ්ඩිගෙ හිත හදන්න කියලා හිතාගෙන පොඩ්ඩිගෙ පැත්ත හැරෙද්දියි දැක්කේ.... පොඩ්ඩි දුවන් ඇවිත් තිබුනේ නිකන් නෙවෙයි..... ඇදුම් බෑග් එකකුත් අරගෙන...... යන්න ලෑස්තිත් වෙලා......

මං පොඩ්ඩිව ගෙනියන්න අවසර ඉල්ලන්න වගේ අම්මා දිහා බැලුවා....

"පොඩ්ඩියේ.... මගෙ දූට ඇත්තටම අයියත් එක්ක යන්නම ඕනෙද...."

".............."

අපි ලගට ආව අම්මා පොඩ්ඩිගෙ ඔලුව අතගාන ගමන් අහද්දී.... පොඩ්ඩි ඔව්ව් කියන්න හයියෙන් ඔලුව වැනුවේ පොඩි එකෙක් වගේ..... ඒ ඔලුව හොල්ලපු විදිහට අඩ අඩ හිටපු අම්මටත් හිනා යද්දී.... අම්මා අපිට ටිකක් ඉන්න කියලා ගෙට ගියා.....

මං අඩන පොඩ්ඩිගේ ඔලුව අතගාද්දී...... ගෙට ගියපු අම්මා ආපහු ආවේ තවත් බෑග් එකක් එක්ක..... යතුර අරගෙන දොර වහපු අම්මා වාහනේ ගාවට ආවා.....

"පොඩ්ඩිත් නැතුව මං මෙහෙ මොනව කරන්නද.... ආපහු පස්ස ගහන්නේ මොකටද.... අපි එන්නම් පුතා ගාවට...."
____________________________
මම

^_^

Nara...