35 chapter

47 8 0
                                    

කෑම මේසේ තව දෙන්නෙක් ඉන්නකොට කෝල් එක ආන්ස්වර් කරන එක හරි නෑ කියලා හිතුන මං එයාලා දිහා බැලුවා....

එයාලා හිනාවෙලා ගන්න කියලා ඔලුව වනද්දී මං කෝල් එක ආන්ස්වර් කලා....

"හෙලෝ..."
"හෙලෝ... ඔයා නැගිට්ටාද..?"
"ඔව් දැන් ටිකක් වෙලා...."
"කෑවද..."
"දැන් මේ කන ගමන්.."
"දැන් මේ opdඑක පැත්තට යන ගමන්... ආය කියට ගන්න වෙයිද දන්නේ නෑ.... ඒකයි ගත්තේ.... මං අද එන්නෙ නෑ.... ෆ්‍රී වෙලාවට කෝල් කරන්නම්...."
"ම්ම්...."
"අම්මා ඔතන ඉන්නවද...."
"ම්ම්.."
"චුට්ටක් දෙන්නකො..."
"මේකෙන් බෑ...."
"ඒ මොකෝ...."
"බැහ්....."

ආන්ටියි අක්කයි මගේ දිහා බලාගෙන ඉදිද්දී මං කෝල් එක කට් කලා.... එයාලා හිනා වෙනවා....

"තරුක පුතා මං හිතන්නේ පුතා ගැන හොයන අයට ඔහොම කතා කරන්න හොද නෑ...."
"අනේ එහෙම දෙයක් නෙවෙයී...."
"අපි ඔය වයස පහු කලා කොල්ලො... destiny  නේ"

ලැජ්ජාවට මගේ මූන රතු වෙද්දී... ඉක්මනට කෑම කාපු මං ආපහු කාමරේට ගියා....







කාමරේට ගිය මං යාලුවන්ට කතා කලේ කම්පැනි එකේ වැඩ ටිකට.....

"හෙලෝ රනුල්..."
"කියන්න තරුක...."
"කට්ටියවම කෝල් එකට ජොයින් කරන්න...."
"හරි...."
"හෙලෝ..."
"හැමෝම ඉන්නවද...."
"ඔව් තරුක කියපන්.... මොකෝ සීන් එක..."
"මට උබලගෙන් උදව් ඕනේ..."
"හරි ඕන දෙයක්...."
"මහේශ් උබ ඉන්නවද..."
"ඔව් කියපන්..."
"මට අපේ කම්පැනි එකේ මැනේජ්මන්ට් පැත්තෙන්, ඩිරෙක්ටර් බෝඩ් එක පැත්තෙන්.... තියෙන වීක් පොයින්ට්ස් ටික හොයා ගන්න ඕනේ..... තාත්තා ඩිරෙක්ටර් බෝඩ් එකේ ඉන්නවා නේ.... මට හොයලා දීපන්...."
"ඕකනේ උබ අපේ තාත්තාව ගාව ගන්නවනේ... මං තාත්තා එක්ක පොඩි අවුලක් නිසා ගෙදරින් ඇවිත් ඉන්නේ බන්...  තාත්තා නැතුව මං හොයලා දෙන්නම් උබට...."
"මොකද්ද උබේ සීන් එක...."
"එව්වා කතා කරලා වැඩක් නෑ... මගේ ෆ්‍රීඩම් එකට විදිනව බ්න් තාත්තා.... බිස්නස් වලට අල්ලගෙන...."
"මං වෙනුවෙන් ෆීල්ඩ් එකට වරෙන් බන් ප්ලිස්...."
"ශිට්... උබත් එක්කත් බෑනේ.... හරි මං බලන්නම්.... තව මොනවද...."
"දනුක.... මට උබලගේ කම්පැනි එකේ ශෙයාස් තිටන අයට කියලා පුලුවන් තරම් අපේ එකෙන් උබලගේ කම්පැනි එකට ශෙයාස් අරගන්න ඕනේ... පුලුවන්ද...."

"ඕකේ බොස්.... තව...."
"උබෙන් එච්චරයි.... මට රනුල්ගෙන් උදව්වක් ඕනේ.... අපේ කම්පැනි එකේ ප්‍රඩක්ශන් වල කොලිටි එක... ඒවා අප්ඩේට් වෙන විදිහ හොයලා දීපන්...."

"කොහොමද බන් ඒක කරන්නේ...."
"ආ යූ සීරියස්ලී...."
"වට්.... දැන් ඔයා මට කියන්නේ සයිබර් ඇටෑක් එකක් කරන්න කියලද...."
"යෙප්...."
"මගේ මොකෝ වෙන්න ඕනේ..."
"කුසල් මට මහීමව හොයලා දීපන් ප්ලීස්...."
"ඕකේ දැන් අපි හරි.... උබ මොකෝ කරන්නේ...."
"මං ඉක්මනටම කැම්පස් එකට පිසිකලි ගිහින්.... මාරපන සර්ව හම්බ වෙලා... නීතිය පැත්තට යනවා.... අපි මේක ඉවර කරනකල් හම්බවෙන්න බෑ බන්..... කවුරුත්ම හම්බවෙන්න බෑ.... ඩ්‍රීම් එකට යන්න පාරත් මං මෙකෙන්ම කැපුවා..... උබලට මතකද ඒක...."

"ඔෆ්කෝස්...!!!"
"දෙන් බායි ගයිස්...."
"බායි බ්‍රෝ...."

ලොකු හුස්මක් ගත්තු මං... කන්නාඩියෙන් පේන මාත් එක්ක හිනා වුනා....

"ගේම් ඔන්...."

ලැප් එකෙන් අලුත් ප්‍රඩක්ශන් වගේකට ඕන දේවල් create  කරන ගමන් හිටිය මට හදිස්සියෙන්ම ඇවිදින්න ඕනේ කියලා හිතුනා..... කැම්පස් එකට යන්න නම් මං ඉකමනට ඇවිදින්න ඕනේ.....

ලැප් එක පැත්තකින් තිබ්බ මං...... ඇදේ ඉදගෙන කකුල් දෙක බිමින් තියාගෙන අත් වලින් ඒවාට තට්ටු කලා... දනිස්සෙන් පල්ලයහා පොඩ්ඩක් වත් දැනෙන්නේ නෑ...

හෙමින් සැරේ එක කකුලක් අත්දෙකෙන් උදව් අරගෙන ඉස්සුවා... අත් වලට දැනුනට කකුලට දැනෙන්නේම නෑ.... මට නිකන් පිස්සූ වගේ.... මෙහෙම ඉන්න බෑ මට ඉක්මනට ඇවිදින්න ඕනේ....

ඇද විට්ටම අත් දෙකෙන් තද කරලා අල්ලගත්තු මං නැගිටින්න උත්සාහා කරන ගමන් ඉස්සුනා.... මාව ආපහු ඇද උඩට ඇදගෙන වැටුනා.... බැහෑ.... මට ඒක කරන්න බෑ.... කොහොම හටි කරන්න හිතාගෙන මං පුලුවන් තරම් වීරියෙන ඉස්සුනා... ඇද විට්ටම අතෑරුන මං වීසීවෙලා ගිහින් මේසෙක වැදුනා.... මට ඇඩුනා දැනෙන වේදනාවටත් වඩා දැනෙන අසරන කමට අඩ අඩම බඩගාගෙන ගිය මං ඇද උඩ හාන්සි වුනා... මට මහන්සියි.... දුවලා නෙවෙයි.... කකුල් දෙකෙන් තනියම හිටගන්න බැරුව....

_______________________
මම

^_^

Nara...

Letter of November  [yizhan] sinhalaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora