Letter of November [yizhan] sinhala

45

"හෙලෝ කුසල් කියපන් මචන්.."
"අඩෝ මට මහීම ගැම මාර අමුතු නිවුස් එකක් කියන්න තියෙන්නෙ...."
"මොකද්ද බන්....."
"හැබැයි උබ කලබල වෙන්නේ නෑ කියලා පොරොන්දු වෙයන්...."
"වටේ යන්නෙ නැතුව කියපන් ඉක්මනට කුසල්...."
"අඩෝ මං අපේ වැඩකට හොස්පිටල් එකට ගියා අංගොඩ.... ඒකේ අම්මාට ඕන වෙලා තිබ්බ මැරුනු කෙනෙක්ගේ විස්තර ගන්න.... එතනදී ඒ නම් ගොඩේ මං මහීමයගේ නම දැක්කා බන්.... ඒකේ තිබ්බ විදිහට ඌ මානසික රෝහලේදී සියදිවි නසා ගෙන තමා මැරිලා තියෙන්නේ.... හැබැයි එතන පොඩි අවුලක් තියෙනවා.... මරනේ රෙජිස්ට්‍රාර් වෙලා තියෙන්නේ ඌ හොස්පිටල පැනලා ගිය දවසට පහුවදා .... ඒත් ඊට පස්සේ ඌ ගෙදර ඇවිත් තියෙනවා.... ඒ වගේම උගේ ගෙදර අය මේක දන්නේ නෑ...."

"උබට හොදටම විශ්වාසයිද බන් ඔය කියන විදිහට රෙජිස්ට්‍රාර් වෙල තියෙන්නේ අපේ එකාමයි කියලා..."

"ඩීටේල්ස් ඔක්කොම මහීමගේ තමා...."

"ම්...මගේ එකා පිස්සෙක් නෙවෙයි...."

මගේ ඔලුව පුපුරන්න වගේ ආවා.... මගේ පිස්සෙක් නෙවෙයි කිව්ව මං ෆෝන් එක කට් කරලා මගේ එහා පැත්තෙන් තියාගෙන ලොකු හුස්මක් ගත්තා.... උයන එක පැත්තකින් තිබ්බ තෙනූ අයියා මගේ එහා පැත්තෙන් ඉදගත්තා....

"මේ පාර ප්‍රශ්නේ මොකද්ද තරූ...."
"මගේ යාලුවා.... නෑ.... එයා මගේ හොදම යාලුවා.... එයාව හොයන ගමන් හිටියේ අයියේ.... ඒත් එයාගේ නම මානසික රෝහලේ ඩෙත් ලිස්ට් එකේ තිබිලා.... මට තෙරෙන්නේ නෑ අයියේ....."

"ඩෙත් ලිස්ට් එක වරදින්න පුලුවන්ද තරූ... මං හිතන්නේ නෑ....."

"අයියා මොනවද දන්නේ.... මහීම මැරිලා නෑ...."

මං අයියටත් කෑ ගැහුවා.....

"මං දන්නේ හොස්පිටල් එකේ ඩෙත් ලිස්ට් එක එහෙම ලේසියකට වරදින එකක් නෙවෙයි කියලා විතරයි තරූ.... එතන ඊට එහා දෙයක් තියෙනවා කියලා ඔයාට හිතෙනවා නම් අපි හොයමු.... තරහා අරගෙන ඩිප්‍රෙස් වෙන්න එපා...."

මං කෑ ගැහුවට අයියා ලොකු හුස්මක් අරගෙන හරිම සන්සුන් විදිහට කිව්වා....

"සොරි.... මං ඔයාට කෑ ගැහුවා නේ..."
"ඔයා දැක්ක දවසේ ඉදලා කෑ ගනවනේ මට..."