Letter of November [yizhan] sinhala

16 chapter

"ඔයා ලග ඉඩ තියෙනවද...."
"ඩොක්ටර් කිව්වදේ ............ මං හිතන්නෙ ඒක මම තෙරුම් ගත්තා වැරදියි......."
"තරුක එහෙම හිතනවා නම්..   තරුක තෙරුම් ගත්තා හරිටම හරි...."
"................................"
"තරුක ඔයා මොනවා හිතනවද කියන්න මං දන්නේ නෑ.... ඒත් මං ඔයාට ආදරේ කරනවා.... ඇත්තටම මං ආදරේ කලේ මගේ පුංචි අතීතෙට....... අන්තිමට මගේ ඒ පුංචි අතීතේ.... නොහිතපු විදිහට.... ඔයා වුනා...."
"මං..... මං........"
"දැම්ම උත්තරයක් එපා තරුක...... මට පුලුවන් ඕන තරම් කාලයක් බලන් ඉන්න..... හෙමීට හිතලා උත්තරයක් දෙන්න......."
"............................"
"අපි යමුද......."

ඇස් දෙක ලොකු කරන් මගේ දිහා බලාගෙන හිටපු එයා බැහැ කියන්න ඔලුව වැනුවා.....

"මාව තනකොල ගොඩ උඩ ඉන්දවන්න පුලුවන්ද.... ?"
"ම්ම්......."

එහෙම කිව්ව එයාව හෙමින් සැරේ මම තනකොල ගොඩ උඩ ඉන්දවද්දී..... තනකොල උඩ හිටිය එයා අත් දෙක ඔලුව යටින් තියාගෙන අහස දිහා බලන් හිටියා.... මමත් එයා වගේම තනකොල උඩ නිදාගෙන අහස දිහා බලන් හිටියේ..... එයාට බලන් ඉන්න තරම්...... එයා අහසෙ දැක්කේ මොනවද කියලා හොයන්න.....

"ඩොක්ටර්.... ඔයාගෙ නම් මොකද්ද........"
"තෙනූ....තෙනූ සේනාධීර......."

මගේ පලවෙනි නමේ පලවෙනි අකුරයි දෙවනි නමේ දෙවනි අකුරයි දාලා..... මං එයාට බොරු නමක් කිව්වා....

"ඩොක්ටර් තෙනූ කියන්නද....."
"හා....."
"ඩොක්ටර් තෙනූ.... මෙච්චර කල් මාව තියා ගන්න මගේ අසනීපේ මොකද්ද....."
"ඔයා කෝමා වුන නිසයි ටිකක් කල් තියා ගත්තේ..... හෙට යන්න පුලුවන් ඔයාට....."
"ම්ම්...."

ආපහු පාරක් අපි අතරේ නිහඩකම රජ කරද්දී..... අපි දෙන්නම රෑ අහස දිහා බලන් හිටියා..... ටික වෙලාවකින් එයාගේ සද්දයක් නැති කොට..... මං එයා දිහා බැලුවා....

එයාට නින්ද ගිහින්......

නින්ද ගිය එයාව ඇහැරවන්න බැරි කමට..... ඇහැරෙන්නෙ නැති වෙන්න එයාව අත් දෙකට ගත්තු මම........ එයාව උස්සගෙනම වෝඩ් එකට ගියෙ.... ඇටන්ඩන් කෙනෙක්ට රෝද පුටුව ගේන්න කියන ගමන්.... වාට්ටුවේ වත් එන පාරෙවත් කවුරුත් පේන්න නැති කොට...... නයිට් එක ගහන්න ආව ප්‍රවීන් මගදී හම්බ වෙලා....... එයාව ඇදෙන් තියන්න කලින් ඇද හදන්න උදව් කලා....
එයාව ඇදෙන් තිබ්බ මම... ශීට් එකකුත් පොරවලා..... ප්‍රවීන්ට හැමදේම කියන ගමන් අපේ ඔෆිස් එකට ගියා....

"තරුකගෙ උත්තරේ මොකද්ද"
"ඒය මොකුත් කිව්වේ නෑ... හා නොකිව්වත් එයා බැහැ කිව්වෙ නෑ බන්......"
"..................................."
"ඒක බෙවෙයි කොහොමද උබේ මූඩ් එක.... උබ මොකද්ද තීරනේ කලේ....."
"මං අතාරිනවා....."
"උබේ කැමැත්තක්...... කවුරු වුනත් උබ වගේ කෙනෙක් ලබන්න එයාට පිනක් නෑ බන්..... උබ ඒතරක් හොද කෙනෙක්......"
"..................."

ප්‍රවීන්ට එහෙම කිව්ව මම...... රිපෝර්ට් ටිකක් ලැබ් එකට ගිහින් දෙන්න ගියා.....

තරුක සංජයන POV

මම රෑ නිදා ගත්තේ එලියේ වුනත්...... නැගිට්ටෙ වාට්ටුවේ ඇද උඩ..... මගේ එහා පැත්තෙන් සුනිල් මාමා හිටියා.....

"චූටි මහත්තයෝ........"
"සුනිල් මාමේ..... ?"
"ගෙදර ගිහින් ඇරලවන්න ආවේ..... මහත්තයාගෙ ටිකට් කැපුවා....."
"ඩොක්ටර් තෙනූ....?"
"කවුද මහත්තයෝ......"
"මං ඇහුවේ කොහෙද මගේ ඩොක්ටර්.......... ඩොක්ටර් සේනාධීර"
"මං නම් දන්නේ නෑ මහත්තයෝ......."
"ම්ම්........."
"කෝ අත දෙන්නකෝ මහත්තයෝ.... හෙමීට බස්සන්න...."
"මාමේ.... මාමද මේවා අස් කලේ......"
"නෑ අස් කරලමයි තිබුනෙ මහත්තයෝ...."
"අපි යමු......."

ඩොක්ටර් තෙනූ.... ඩියුටි ඉවර වෙලා යන්න ඇති කියලා හිතුව මම...... එයාට මාව අමතක වුනු එකට හිත රිදුනත් ඇවිත් වාහනේට නැග්ගා..... හොස්පිටල් එක ඇතුලේ ඉදලා එන ලෙඩෙක් සාමාන්‍යයෙන්..... ආපහු යන්න බෑ වගේ හිතකින් හැරිලා නොබැලුවත්..... මං හැරිලා බැලුවා....  ඊයේ රෑ අහස බල බල හිටිය තනකොල ගොල්ල දිහා..... මං හරි දුකෙන් බැලුවා.......

වාහනේ ගොඩ කාලෙකට පස්සේ මගේ ගෙදර ඉස්සරහින් නවත්තද්දී..... ගේ ගාව කාර් එකක් නවත්තලා තිබ්බා..... අදුරන්නේ නැති කාර් එකක් වෙද්දී...... මාමා ඇවිත් කියලා හිතුවත්..... එතන හිටියේ ඩොක්ටර් තෙනූයි..... ඩොක්ටර් අධිකාරියි......

"ඩොක්ටර් තෙනූ..... ඔයා මෙහෙ....."
"................................"
__________________________
මම

^_^

Nara...