Letter of November [yizhan] sinhala

44

අයියා මාව උස්සගෙන හිතලම වගේ හෙමීට පඩිපෙල නැග්ගා.... ලැජ්ජා හිතුන මං අයියාගේ මූන මගාරින්න පුලුවන් තරම් උත්සහා කලා....

"මෙහෙම නම් බෑ තරූ.... ඔයා නිකන් පුලුන් බෝලයක් වගේ.... කාලා ටිකක් මහත් වෙන්න වෙයි...."

"................................."

"මොකද ඔය රතු වෙලා...."

".............................."

"තරූ....."

"........................"

"ඔයාට ඔය ලැජ්ජා හිතිලද ඉන්නේ...."

"............................."

මං මොකුත් නොකියා අහක බලාගෙන හිටියා.... මං මොනවා කියලා කියන්නද දෙයියනේ.... ඒත් එක්කම එක පාරට අයියාගේ කටහඩ ඕනවටත් වැඩිය කනට ලං වෙල ඇහුනා.... අයියාගේ හුස්ම මගේ බෙල්ල පිටිපස්සේ වදිනකොට.... හිතලා කලේ නැතත් මාව ගැස්සුනේ... මගේ මුලු ඇගම පන නැති වෙලා යනකොට....

"ඔහොම ලැජ්ජා වෙන්න ඕනේ නෑනේ තරූ.... මමනේ ඔයාව උස්සගෙන යන්නේ.... අනිත් එක මේක මන් කරන පලවෙනි පාර නෙවෙයි.... මට මතක විදිහට නම් තුන් වෙනි පාර.... ම්ම්... තුන්වෙනි පාර.... ඒත් කියන්නම ඕනේ ඔයා ඔහොම රතු වුනාම ලස්සනයි....."

"........................"

රහසින් වගේ මගේ කනට කෙදිරුව අයියාගේ වචනත් එක්ක මට හුස්ම ගන්නත් අමතක වෙද්දී... අයියා මගේ පඩිපෙල නැගලා ඉවරවෙලා අයියා මගේ මූනට එබිලා බැලුවා.... මං අයියාගේ පපුවේ මූන හංගගද්දී.... අයියා හයියෙන් හිනා වෙලා කාමරේට ආවා.....

"කොහෙද තියෙන්නේ...."
"ම්...මොනවද....."
"මොනවද අහන්නෙ ඇදුම්...."
"....................."
"ඔය ආපහු රතු වෙනවා.... දැන්නම් මට සැකයි මේක ලෙඩක්ද කිය්ලා....."
"ද්... දෙවනි අල්මාරියේ...."

මං බොහොම අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහගද්දී.... මං තාමත් හිටියේ අයියගේ කර වටෙන් අත් දෙක ඔතාගෙන.... එයා මාව දෙවනි අල්මාරිය ගාවට අරගෙන ගිහින් මගේ දිහා බලාගෙන හිටියා....

"ඇ...ඇයි....?"
"ඇයි කියන්නේ... මට තියෙන්නේ අත් දෙකයි.... ඒ දෙකෙන්ම ඔයාව උස්සගෙන ඉන්නෙ.... මට ඇදුමක් අරන් දෙන්න...."

ඉක්මනට අහක බලාගත්තු මං අල්මාරිය ඇරලා අයියාගේ ඇදුම අරගෙන දුන්නා....

ඒ කාමරේ තිබ්බ ඇද උඩින් මාව තිබ්බ අයියා... එක පාරට මගේ මූනට ලං වුනා.... එයාගේ හුස්මයි මගේ හුස්මයි පැටලෙන තරමටම එයා මට ලං වෙද්දී මගේ ඇස් ඉබේටම පිය වුනා.... මගේ කට කොනකට පුංචි හාදුවක් තිබ්බ අයියා හිනා වෙවී බාතෲම් එක ඇතුලට ගියා... දැන්නම් අයියා හොදටම වැඩියි.... එයා මාව විහිලුවකට අරන්....

ටික වෙලාවකින් අයියා ඇදුමක් දාගෙන එලියට ආවා.... දැන් මොකද කරන්නේ.... ඇදුම වේලෙනකල්  ඉන්නත් ඕනේ....

"අපි මොනවා හරි කමු අයියා දවල්ට කාලාවත් නෑනේද...."
"ම්ම්...... කන්න මොනවද දන්නේ නෑ තියෙන්නේ...."
"මෙහෙ නම් මොකුත් නැතුව ඇති අපි ඩිලිවරි කරමු...."
"මුලින්ම පහලට ගිහින් බලලා ඉමු මොනවත්ම නැද්ද කියලා...."
"ම්ම්.... ඒත් ඉතින් මට තනියම යන්න බෑ... එක්කගෙන යන්න වෙයි...."

මං වඩාගන්න කියලා අත් දෙක ඒ පැත්තට දික් කලේ පොඩි ලමයෙක් ගානට වෙනකොට.... මගේ ගාවට ආව අයියා... ආපහු මාව හරහටම වඩා ගත්තා....

"මට වඩාගෙන පුරුදු මෙහෙමනේ ඔයාව...."
"මේකත් නරකම නෑ..."

අපි දෙන්නා හිනා වෙවී පඩිපෙල බැස්සා... එතකොටයි මතක් වුනේ අයියා කිව්වා මීට කලින් දෙපාරක් මාව වඩාගෙන තියෙනවා කියලා....

"අයියේ...  මේට කලින් මාව මෙහෙම ගෙනිච්චා කිව්වේ කවද්ද...."
"ඔයා මට කෝල් කරපු දවසේ... ඔයා කලන්තේ දාලා හිටියේ.... එදයි.... හොස්පිටල් එකේදී අහස බලන්න ගිය දවසෙයි.... දෙකම ඔයාට මතක නැතුව ඇති...."
"ම්ම්....."
"අයියා එතකොටත් මට ආදරේ කලාද...."
"මං හිතන විදිහට... ඔව්...."

අයියා මාව කුස්සියේ පැන්ට්‍රි එක උඩින් තිබ්බා.... එයා එක එක කබඩ් එක ඇර ඇර බලනවා....

"මේ මොනවද.... ආ මෙන්න පාස්ටා එකක් තියෙනවා...  අපි මේක හදමු.... "
"ඒත් ඕක නෙකන් කන්න බෑනේ...."
"ඇයි මේ බිත්තරයක් තියෙන්නේ ආ මේ වහ කැටේකුත් තියෙන්නේ.... මේ දෙක දාලා හදලා ගමු...."
"වහ කැටයක් කිව්වේ..."

මං අයියා අතේ තියන් ඉන්න බඩු දිහා බැලුවා....

"අයියෝ වන් මං මේ කිව්වේ සුප් කැටේ ගැන...."
"ආ... එතකොට දොස්තර මහත්තයා මට කෑම ඩිලිවරි කරන්න එපා කියලා... වහ කවන්නද යන්නේ...."
"ඔයා ඩිලිවරි කරන්න හැදුවේ මං දෙනවට වඩා වහ දෙගුනයක් තියෙන කෑම තමා...."

අයියා එහෙම කියනකොට මං අයියාට කටින් ඇද කලා...

ඒත් එක්කම අයියා මොනවා හරි කියන්න ගියත් කුසල්ගෙන් ආව කෝල් එකක් දැක්ක ගමන්... මං ඒක ඉක්මනට ආන්ස්වර් කලේ... මහීම ගැන මොනවා හරි හොයාගෙන කතා කරනවා කියලා හිතාගෙන

_________________
මම

^_^

Nara...