32 chapter

52 10 5
                                    

තෙවිදු අනුහස් POV

"ඉතින් තරුක කියන්න මාමා මොකද කිව්වේ..."
"එයාට මාව වැඩක් නෑ අයියේ.... එයා හදන්නේ මාව හැමෝගෙන්ම ඈත් කරලා තනි කරලා දාල.... මානසිකව වට්ටන්න.... කම්පැනි එක එයාගෙ නමට ලියව ගන්න.... ඒත් මං මැරුනොත් ඒවා රජයට යනවා.... එකයි එයාට මාව ඕනේ...."

"එයා මොකද කිව්වේ..."

"මුලදි රවට්ටන්න හැදුවා... ඒක කරන්න බෑ කියලා තේරුනාම මිනිහා මට තර්ජනය කලා.... මට ප්‍රොෆිට් එක එන්නෙ නැති විදිහට බ්ලොක් කරනවා කිව්වා.... පුලුවන් නම් මට කම්පැනි එක අරන් පෙන්නන්න කිව්වා...."

"එතකොට ඒකද වෙනස් වෙන්න හේතුව...."

"ම්ම්.... මට ආපහු ඉස්සර වගේ වෙන්න ඕනේ.... ලෙඩෙක් වගේ හිටියා ඇති අයියේ....."

"මං ඔයත් එක්ක ඉන්නවා තරුක...."
"මට අයියගෙන් එක උදව්වයි ඕනේ.... මට පුලුවන් ඉක්මනට ඇවිදින්න පුලුවන් වෙන්න හොද කරන්න.... ප්ලීස්..."

"පොරොන්දු වෙනවා..."

කතාවෙන් කතාව අපි ගෙදර ආවා.... එයාවත් වාරු කරගෙන ගෙදරට ගිය මං බෙල් එක ගැහුවා... අම්මා ඉක්මනට ඇවිත් දොර ඇරියා.....

"අනේ මේ පුතා නේද නිවාසේදි හම්බවුනේ...."
"ඔව් අම්මේ...."
"තෙව්...."
"අම්මා!!..."
"මොකද ලමයො කෑ ගැහුවේ...."
"අනේ කාර් එකේ මෙයගේ බෑග් එක... මට අමතක වුනානේ.... අරගෙන එන්න පුලුවන්ද...."
"අනේ මන්දා ඕකට කෑ කහන්නඕනෙද ඉතින්.... හා හා ඔය ලමයව පරිස්සමට එක්කගෙන යන්න ඇතුලට...."

අම්මා මගේ කවදාවත් නැතුව මගේ නම කියන්න ගිහින් අනූ නවයෙන් බේරුනා....

"තරුක රෙස්ට් කරන්න මං බඩු ටිකගෙනත් දෙන්නම්.... හරිනේ...."
"ඕකේ තේනු අයියේ...."

තරුකව ප්‍රවීන්ගේ පහල කාමරේට එක්කගෙන ගිය මං එයාට රෙස්ට් කරන්න කියලා එලියට ආවේ වෙන ගනුදෙනුවක් බේර ගන්න....

"ඕක මට දීලා...... අම්මා පොඩ්ඩිත් එක්ක ටිකකට මගේ කාමරේට එන්නකෝ...."
"හා.........."

අම්මගේ අතින් තරුකගේ බෑග් එක ගත්ත මං අම්මට පොඩ්ඩිත් එක්ක මගේ කාමරේට ටිකකට එන්න කියන ගමන්....

"තරුක මෙන්න බෑග් එක.... මොනව හරි ඕනේ වුනොත් මට කතා කරන්න හරිද...?"
"තැන්ක්ස් අයියේ...."
"ඔයා වෙනුවෙන් ඕන දෙයක්...."

මං එහෙම කියා වෙද්දී එයා පුරුදු විදිහටම ඒ ඇස් වලින් හිනා වුනා...










"අම්මා.... ඒ කවුද දන්නවද...."
"නෑනේ පුතේ...."
"එයා නිසා තමා මං අම්මාවයි නංගිවයි හොයා ගත්තේ.... එයාව තමා අපේ අප්පච්චි ඇක්සිඩන්ට් එකකින් බේරගෙන තියෙන්නේ.... ඒක නිසයි එයාට ඇවිදින්න බැරි..... අම්මේ... ඒයා ඒ මොනවත් දන්නේ නෑ..... අප්පච්චි නැති වෙච්චි එකට එයා එයාට හරියට බැනගන්නවා.... පවු අම්මේ.... එයා මගේ නම දන්නෙත් නෑ.... එයා මාව දන්නේ තෙනූ කියලා.... මගේ නම එයාට දැනගන්න තියන්න එපා.... හා නේද...... එයාව මං වෙනුවෙන් බලාගන්න පුලුවන් නේද අම්මේ.... එයා ඉන්නෙ ප්‍රශ්න ගොඩක...."

"අපි අමුනුස්සයෝ නෙවෙයි පුතේ.... අපි ඒ දරුවව ඇහැක් වගේ බලාගන්නම්...."

"පොරොන්දු වෙන්න...."
"අම්මව විශ්වාස නැද්ද...."
"ඕනවටත් වඩා විශ්වාසයි...."

"ඒක් නෙවෙයි.... පුතා වැඩට ගියේ නැද්ද...."
"හිත එක තැනක තියන් වැඩ කරන්න බැරි වුනා අම්මේ.... මං හෙට උදෙන්ම යනවා.... හෙට දවස් දෙකක්  වැඩ.... හොස්පිටල් එකේ නැවතිලා..... අනිද්දා රෑ වෙද්දි එන්නම්...."
"රාජකාරියක් කරද්දි හරියට කරන්න දරුවෝ.... ඒවා ජීවිත මිසක් සෙල්ලම් බඩු නෙවෙයි...."
"ම්ම්.......... අම්මාලා නිදා ගන්න...."

අම්මායි පොඩ්ඩියි නිදාගන්න යද්දී මං තරුකගේ කාමරේට ගියා...එයා ලැප් එකෙන් වැඩක්....

" තරුක ටිකක් හරි නිදා ගන්න ඔහොම ඇහැරිලා ඉන්න හොද නෑ...."
"තෙනූ අයියා නිදා ගන්න.... මං තව ටිකකින් නිදා ගන්නම්...."

නිදාගන්න හිතාගෙන කාමරේට ගිහින් ඇදේ ඇලවුනත්.... නිදිමතක් අහලකවත් නෑ.... දුක සතුට කවලම් වෙලා හිත හරිම නොසන්සුන්....

ටික වෙලාවකින් කාමරෙන් එලියට ආව මං කුස්සියට ගිහින් එයාටයි මටයි තේ දෙකක් හැදුවා.... ආපහු එයාගේ කාමරෙට ගියා... එයා තාම ඇහැරලා...

"ආ තරුක..."
"අයියේ.... ඔයා තාම ඇහැරලාද...."
"නින්ද යන්නේ නෑ...."
"ඒ ඇයි...."
"ඔලුව රිදෙනවා...."
"ඔලුව ටිකක් මසේජ් කරන්නද...."
"වැඩනේ...."
"කමක් නෑ...."
"............"
මං එයා හිටිය ඇද ගාව බිමින් ඉදගෙන එයාගේ ඔඩොක්කුවෙන් ඔලුව තියා ගත්තා....

එයා ඒ සිනිදු ඇගිලි මගේ හිස්කෙස් අස්සෙන් හරි පරිස්සමට ගෙනිච්චා.... සනීපෙට මගේ ඇස් ඉබේටම පියවුනා....

________________________
මම

^_^

Nara...

Letter of November  [yizhan] sinhalaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora