Siyahın Karası

Bölüm 11

Şamil ortaya bağırarak bir şeyler söylemiş ve arkasına bile bakmadan çekip gitmişti. Hem de asılı kalan bir çok soruya verilecek cevapla. Amina Sare, Şamil'in dediği 'elinde bulunan senet' lafından hiçbir şey anlamamıştı. Ama öğrenmesi gerekliydi. Odasında sürekli dolanmak ona bu cevapları vermeyecekti. Baş örtüsünü örttü ve odasından çıktı. Yukarıya çıktığında Zerrin Hanım ve Zümra'nın salonda oturduklarını gördü, Şamil onlarla değildi.

"Oooo, kimler gelmiş? Bu evin hanımı da buradaymış..." diyerek alay etti Zerrin Hanım.

"Sen bizi mi dinliyordun?" Zülal'in öfkesi hala yerindeydi. Amina onlara cevap vermek niyetinde değildi. Yukarı çıkmak için merdivene yöneldi.

"Sana soruyorum Allah'ın belası? Bizi mi dinliyordun?" Amina olduğu yerde dursa da onlara dönmeden merdivenden çıkmaya devam etti. Peşinden koşarak gelen Zülal sıkıca kolunu tuttu. "Nereye gidiyorsun? Şamil demedi mi sana 'kızımdan uzak dur' diye? Ne işin var yukarıda?" Amina sıkıca tutulan koluna baktı.

"Elini çek..." dedi dişlerinin arasından "Ve bana bir daha dokunma" Zülal duyduğu buz gibi sesle elini hemen çekti.

"Yukarı çıkamazsın..."

"Kim engel olacak?"

"Ben... Ben sana engel olurum..." diye cevap verdi Zerrin Hanım. "Şamil biraz önce sana gerekeni söyledi. Hala nasıl utanmadan ortalığa çıkıyorsun anlamıyorum. İnsan da haya olur. Ama dur sen Şamil'in dediği gibi sadece bir Suriye'lisin..." Amina kadına ters ters baktı. Onlarla konuşmak istemiyordu.

"Şamil..." diye bağırdı son ses "Şamil..."

"Boşuna bağırma, Şamil gitti... Çocuğu da sesinle rahatsız etme..." gitmiş miydi? BeyzaSevgi Hanım da gelmişti sese.

"Beyza?"Sevgi Abla?" dedi yalvaran gözlerle.

"Şamil Bey çıktı Amina Hanım. Geç geleceğini söyledi." Amina aldığı cevaba inanmıştı yavaşça indi merdivenlerden.

"Sana dedik değil mi? Deli dana gibi bağırıyorsun... Ne derdin var Şamil'le. Ağzının payını alman yetmedi mi?" diyerek ağzına geleni saydırıyordu Zerrin Hanım. Amina merdivenlerden indi.

"Defol inine..." diye işaret parmağı ile aşağı katı gösteren Zülal'e baktı.

"Bana bir iyilik yap..." dedi.

"Sana iyilik yapmak..."

"Ben o adamın yatağında yatmak istemiyorum. Ne yapacasan yap ve benim yarın o adamın yatağına girmemi engelle."

****

Sabah namazından sonra ancak uyuyabilmişti

Sabah namazından sonra ancak uyuyabilmişti Amina. Tüm gece Şamil'in söylediklerini düşünmüştü. Anlam veremiyordu. Bu konuyu Şamil ve Emin Dede ile beraber konuşmaya karar verdi. O ikisinde saklı olan bir şeyler vardı.

Saat 10.00 civarı Sevgi Hanım'ın odasının kapısını çalması ile uyandı. Kalkıp kapıyı açtı, uykulu uykulu;

"Efendim Sevgi Abla?"

"Amina... canım Emin Bey geldi. Sana haber vermemi istedi."

"Saat kaç?" diye sordu.

"10"

"Geç olmuş epeyce... Hemen geliyorum." Emin Bey'i fazla bekletmeden hazırlanıp yukarı çıktı. Emin Dede salonda Zümra ile oynuyordu. Amina yanlarına geldi. Selam verdi.

"Hoş geldiniz..." Emin Dede Amina'nın sesini duyunca ayağa kalktı, kollarını açarak torununun karısına sarılmak istedi. Ancak Amina geri çekildi.