Amina sabah namaz kıldıktan sonra yatmamıştı. Şamil'e kahvaltı hazırlamak için mutfağa girmişti. Şamil de bir süre sonra uyanmış akşam kararlaştırdığı kahvaltı yapmak için mutfağa gitti. Amina hemen hemen sofrayı hazırlamıştı.
"Günaydın Günışığım" diyerek karısına sarıldı. Amina kocasının yanağını öptükten sonra;
"Beni yavaşlatmasan... Sofrayı hazırlayayım..."
"Sana yardım edeyim mi?"
"Hayır, erkek mutfakta yardım edeyim derken kadının işini arttırıyor." Diyerek yardım teklifine itiraz etti. Şamil buna sevinmişti. Mutfak tezgahına dayanırken eline yabaktan bir zeytin aldı. Ağzına atarken;
"Dün gece iyi uyudun mu?" diye sordu.
"Evet, sen..."
"Eh sayılır ama sana sarılarak yatsaydım daha güzel uyurdum." Amina tabakları masaya koydu.
"Ben alıştım... Aslında unuttum seninle yatmayı..." dedi gülümseyerek.
"Unuttun? Ben hemen hatırlatırım yavrum..."
"İstemem... Ben böyle iyiyim..."
"İyisin... Dün gece öyle demiyordun..."
"Ya o dün geceydi..." dedi Amina "Sonra düşündüm de tehlikelisin benim için" dedi kocasının tam karşısına gelip "Korkuyorum senden..." Şamil uzanıp belinden tutacakken, hemen kaçtı.
"Bence de kork benden..." Amina çayları koyup masaya götürürken;
"Hadi sofra hazır..." dedi Amina. Şamil hemen karısının karşısına oturdu.
"Güzel bir sofra hazırlamışsın... Hasan Basir gibi bir adamın kızı bu işleri bilsin... Şaşırtıcı..." dedi Şamil.
"Bilirim tabi... Annem çok iyi bir ev hanımıydı. Vakit bulduğu her zaman yemek yapardı. Ha çok da güzel yapardı yemekleri. Beni de birazcık eğitti."
"Yemek de yapabiliyor musun?"
"Biraz sana birgün yaparım." Dedi Amina "Ama önce şu kahvaltı işini halledelim." Şamil tabağına sofrada bulunan her şeyden koydu.
"Hadi hadi sende ye... Ben gidince de yatıp uyuyacaksın biraz daha. Randevu alınca ben seni arayacağım. Doktora gideceğiz." Amina elinde çatalla cevap verdi.
"Doktora gereksiz yere gidiyoruz. Ben harikayım."
"Aman öyl ol... Nasıl olsa bir şey kaybetmeyiz."
"Orası öyle ama..."
"Öyle... Doktordan sonra da beraber yemeğee gideceğiz."
"Yemek..."
"Evet... Sen değil miydin beraber daha çok zaman geçirelim diye..."
"Tamam" dedi Amina memnuniyetle gülümserken. "Bugününü bana ayıracaksın demek ki... Şanslı sayabilirim kendimi."
"elbette..." diye cevap verdi Şamil. Sohbet ederek kahvaltı yaparlarken Sevim Hanım geldi mutfağa. Selam verip;
"Afiyet olsun" dedi ikisine. Gördüklerine mutlu olmuştu.
"Sevim abla, hadi bir tabak alda gel... Beraber kahvaltı yapalım."
"Biz kahvaltı yaptık. Teşekkür ederim. Şamil Bey, Rıdvan sizi bekliyordu. Haber vereyim de içeri girsin." Şamil saate baktı.
"Dur Sevim Hanım... Toplantım vardı, hemen çıkıyorum." Diyerek Şamil kalktı masadan. "Ben hemen çıkıyorum. Toplantı sonrası boşum... Seni arayacağım Amina Sare." Diye çıkarken Amina da onunla birlikte kapıya kadar çıktı. Eşini uğurladıktan sonra mutfağa geri döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Karası
Ficción General06.02.2023 sabaha karşı yurdumun güneydoğusu sallandı. büyük acı çöreklendi yüreğimize. Bu acının tarifi asla yok. Yıkılan binlerce binanın molozlarının altında kaldı binlerce canımız. Saatler birbiri ile yarışırken, her gelen kurtulma haberi ile y...