Küçük kız, kapının önünde duran arabanın sesini duyunca babasını karşılamak için kapıya koştu.
"Aslı dur kızım, yavaş... Geliyor baban..." diyerek panikle koşan kızını durdurmaya çalıştı annesi ama nafile çocuğun annesini duymaya niyeti yoktu.
"Aman anne bırak koşsun. Şımarık işte." dedi ablası. Güzellikte birbirleri ile yarışan iki kız birbirleri ile her daim didişse de bir o kadar da sevgi duyuyorlardı abla kardeş.
Küçük kız kapıyı açıp koşarak arabadan çıkan babasına yağan kara aldırmadan sarıldı. adam güzel kızını kollarına alınca ona sıkı sıkı sarıldı. Sarı uzun saçlarını öptü kızının.
"Aslı'm..." derken kızın üşüyen burnunu öptü.
"Babacığım..." uzun zamandır ayrı kalmış gibiydiler.
"Sizi görende uzun zamandır görüşmediniz sanır" dedi açık kapıda soğuğa rağmen elleri koynunda onları izleyen Amina. Şamil aşık olduğu kadına baktı, göz kırptı karısına;
"Kıskanıyorlar bizi kızım..."
"Biliyorum babacığım ama en çok ablam kıskanıyor." babası kızının yüzünü avuçlarının arasına aldı.
"Çok bilmiş... Ablan bilir onu en az diğer kardeşleri kadar sevdiğimi. O benim ilk göz ağrım."
"O zaman ben de son göz ağrınım değil mi?" dedi sevimli bir suratla gülümseyerek.
"Son mu?" derken karısına baktı "Ne dersin annesi bu kız son göz ağrımız olsun mu?"
"Buna o karar vermeyeceğini bilir babası..." dediğinde kocası yanına geldi. "Hoş geldin..." derken kocası uzanıp karısının yanağını öptü.
"Nerede benim evlatlarım." derken eve girdiler.
"Buradayım babacığım." diyerek Zümra gelip babasına sarıldı.
"Hey... Sen babamı karşılamadın git..." diye ablasını kovdu Aslı.
"Aslı..." diyerek annesi küçük kızı susturdu.
"Ama anne..."
"Anne ya bu hep böyle yapıyor. Sanki benim babam değil..." diyerek konuştu Zümra.
"Zümra'm... O daha küçük diyeceğim ama cadı her şeyi anlayacak kadar büyüdü. Sana sadece bencil olduğunu söyleyebilirim. Ona karşı biraz sabırlı olalım."
"Küçük değilim zaten de... Bencil de değilim."
"Benim kollarım kocaman... Kalbim kocaman biriciklerim... Hepinizi kucaklarım." dedi Şamil kızlarını kollarının altına alırken.
"Hasan Emin görmesin..." dedi Amina.
"Ben onu da sararım."
"O gelmesin zaten... Şımarık erkek..." Diyerek Aslı onuda istemediğini söyledi.
"Benim kalbimde üç tane fidan var... Üçünün de yeri kocaman..."
"Tamam, babacığım... Başkası gelmesin. Zaten sizi Aslı ve Hasan Emin'le paylaşmak hiç hoşuma gitmiyor." dedi Zümra. "Babacığım alınma ama en çok da anamı... Canımın ta içi anneciğimi..." diyerek annesine sarıldı. Şamil gözleri dolu dolu emanetine kendi öz evladından daha iyi ana olan karısına baktı. O ne kadar güzel bir kadındı. Küçük savaşçısı büyümüş Şamil'in gözlerini alamadığı bir kadın olmuştu. Gözleri ile o kadar çok anlatıyordu ki karısına. Kızlarından ayrılıp karısına sardı kollarını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Karası
Ficción General06.02.2023 sabaha karşı yurdumun güneydoğusu sallandı. büyük acı çöreklendi yüreğimize. Bu acının tarifi asla yok. Yıkılan binlerce binanın molozlarının altında kaldı binlerce canımız. Saatler birbiri ile yarışırken, her gelen kurtulma haberi ile y...