Dostlarım... Babamı iki yıl önce yine Kadir gününde uğurlamıştım. O gün bugün sırtımı dayadığım dağın yıkıldığını hissederim. En çok da hasta olduğumda, telefonum çalmıyor ve 'hasta mısın ana...' diyen sesi duymuyorum ya... Babanızın, annenizin kıymetini bilin. Onlar hayatımızda o kadar kocaman yer dolduruyorlar ki... Asla o yer dolmuyor. Onu özledim. O mavi gözleri çok özledim. Ben bana 'ana' diyen babamı çok özledim.
Amina geceliğini giyinmek için banyoya girmişti. Şamil kardeşinin yanına uğramak istediği için onunla girmemişti odaya. Hazırlanıp çıktığında kocasının geldiğini gördü. Gelip berjerlerden birine oturduğunu gördü. Kocasına baktı uzun uzun ama onu fark etmemişti. Sonra yanına gitti.
"Gelmişsin..." Şamil kafasını kaldırıp karısına baktı. Güzel gözlerine bakıp gülümsedi. Artık karnı hafif hafi belli olmaya başlamıştı. Uzanıp karısının karnına dokundu. Bebeğini okşadı usulca.
"Artık belli olmaya başladı. Hele bu gecelikten epey belli olmuş" dedi bebeğini hissetmeye çalışırken.
"Evet ben de fark ettim." dedi Amina kocasının ellini tutarken. "Artık büyüyor. Aslı, uyumuş mu?"
"Evet... Uyuyordu..." kocasının bu cevapla gerildiğini karnındaki elin kasılmasından anlıyordu."
"Neler oluyor?" diye sordu kocasına.
"Neler oluyor? Bunu sen anlayabilirsin ne de ben anlatabilirim. Ama sana şu kadarını söyleyeyim yine annem..."
"Evet anlayamayacağım konu..."
"Sen ondan uzak dur ve Gamze'den."
"Gamzeden mi? Neden diye sormak bile istemiyorum."
"Sorma yavrum..." derken elinden tutup karısını kucağına oturttu. "Sorma bana... Sadece uzak dur ve Aslı ne olur ona yardım et..."
"Ne yapmam lazım bilemiyorum ki..."
"Onun bunu atlatmasına yardım et. Şuan bize çok ihtiyacı var." Amina Sare kafasını salladı.
"Elimden geleni yaparım. Ona en iyi ilaç yeğeni olacaktır."
"Bence de..." Amina kocasının çenesinden tutup kaldırdı. Gözlerine baktı oradaki hüznü yok etmek istercesine.
"Çok mu kötüydü?" diye sordu.
"Öncekiler kadar değil" diye cevap verdi Şamil "Seni dondurduğu gün kadar değildi mesela yada... o komplo kadar değildi... Ama bu sefer Aslı... kötü oldu."
"Ona... Yani annene hisseleri versem."
"Sakın... O şirketi o hale dedem getirdi. Asla böyle bir şeyi kabul etmez."
"işler sürekli kötüye gidiyor ama... Aslı'ya ne oldu bilmiyorum ama... Sanırım yine konu ben ve hisselerdir."
"Konu aynıydı evet... Ama asıl sorun dedem daha yakın olan Aslı ve benim... Annem buna tahammül edemiyor sanırım. Dedem ve o birbirlerini sevmediler asla. Ve biz büyüdük saf seçtik kendimize Aslı ve ben Dedemi doğru bilip ona yöneldik. Doğru da o gerçekten... Gamze de ona yöneldi. Ve güm... Ortaya sen düştün."
"Keşke derdini öğrenebilsem."
"Sakın... Buna sakın yeltenme bile..." dedi karısına sarılırken. Bir süre sonra kendinden uzaklaştırdı. "Hadi yatalım artık. Yoruldun bugün."
"Evet yoruldum." Dedi Amina kocasının kucağından kalkarken.
"Sen yat, ben geliyorum hemen..." derken pikeyi açıp karısını özenle yatırdı. Alnından öptü. "Hemen geliyorum" diyerek yanından ayrıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Karası
Ficción General06.02.2023 sabaha karşı yurdumun güneydoğusu sallandı. büyük acı çöreklendi yüreğimize. Bu acının tarifi asla yok. Yıkılan binlerce binanın molozlarının altında kaldı binlerce canımız. Saatler birbiri ile yarışırken, her gelen kurtulma haberi ile y...