MU Series: The Fearless Leader (Published)

Chapter 49

Xian's POV

I started to tap the desk using my fingers. It's a Saturday pero kinailangan kong pumunta ng SSG Office to meet with Xander, Janzen and the others para sa isasagawa naming paghuli sa akto ng initiation rites ng Sigma Omega Pi.

"Wala pa ring balita?" ang tanong ni Xander. Napailing naman ako bago tiningnan ang GPS app. Nasa magkaibang lokasyon pa rin si Kuya Trace at Kuya Vince. Kuya Trace haven't sent me a message yet. Um-order na lang ako ng makakain habang naghihintay kami.

"Sigurado ka bang mapagkakatiwalaan ang mga linapitan mong mga mata natin sa SOP?" ang tanong naman ni Janzen. Wala nga pa akong ibang pinagsabihan sa pagkakakilalanlan ng mga pinasali ko sa SOP; tanging ako lang ang may alam.

8 pm. Nag-message na nga sila Kuya Trace at Kuya Vince. "Magkikita-kita silang lahat sa Chapter Office sa Montecillo," balita ko.

"Shall we go?" ang tanong ni Janzen.

"Janzen, I want to ask a favor," ang wika ko. "Mauna ka at ng isa sa mga kasama natin. Hindi dapat nila ako makita o si Xander. Take this." Inabutan ko naman siya ng GPS tracker. Susundan namin kayo kapag nakalabas na kayo ng Montecillo University."

"Noted, Prez," ang pagpayag niya bago humila ng isa sa mga kasama namin.

"Now, everyone. Let's all prepare." Nagsitayuan naman sila at nagtungo sa parking lot.

"Let's go," pagtwag ni Xander. Sumunod naman akong tumayo at kinuha ang motorcycle jacket na hineram ko kay Dad. Sinuot ko naman 'yun palabas ng SSG Office. Nagtungo naman kami ni Xander sa parking lot at naghintay ng go signal. I'm checking the GPS app every now and then. Hanggang sa tumawag na nga si Franzen at binalitang pasakay na ang mga SOP member sa ilang van.

"Guys, it's time," ang anunsyo ko sabay tingin sa kanila. Napatango naman sila bago isinuot ang kanilang mga helmet; ang iba naman ay sumakay sa kanilang mga sasakyan. Ibinaling ko naman ang tingin ko kay Xander. We nodded at each other. Magkasabay naman kaming nagsuot ng helmet nang makita kong palabas na ang SOP ng campus. I tapped his back and then he started driving. Sumunod naman ang iba naming mga kasama. Medyo malyo ang pinupuntahan nila but nonetheless, we still followed them. Nang huminto ang tracker ni Janzen ay tinapik ko si Xander. He parked where Janzen is. Nag-park naman ang iba sa tabi namin. Halos sabay-sabay kaming nagtagal ng helmet. Napatingin ako sa GPS. Kuya Vince and Kuya Trace are meters away from us. I hope they are still doing fine. "They are near us. Let's walk from here."

"Yes, Prez," ang sabay-sabay naman nilang tugon. "We have to be careful now."

Nagsimula kaming maglakad habang sinusundan ang gps. Dinala naman kami nito sa isang abandonadong gusali. "Nasa loob sila," ang wika ko. "Mauuna muna kami ni Xander. Janzen, stay put and wait for me to contact you."

Tumango naman si Janzen. "Are you sure you will be okay?" ang nag-aalala naman niyang tanong sa akin.

"I will," ang paninigurado ko. "Xander, let's go." We started to approach the building but we halted when we saw a high fence. Nakita namin ang isang malaking gate. Linapitan ko naman ito at marahang itinulak. "It's locked," ang mahina kong sabi kay Xander.

"What should we do?"

"Sneak in."

"Are you sure?" ang reaksyon niya. "We might be charged with trespassing."

"Xander, that's none of our concern right now. For sure, hindi sa kanila ang gusaling ito," komento ko. "Kailangan nating akyatin 'yan. I need your back and then I'll pull you up."

Pumwesto naman siya bago ko siya tinungtungan. I reached the edge of the high fence and pulled myself up. "Xander," pagtawag ko sabay abot ng aking kamay na siya namang kinuha. Hinila ko siya paakyat. Magkasabay naman kaming tumalon papaloob It's a good thing na damuhan aming tinalunan. Pumunta naman ako sa gate at binuksan ang lock. I sent Janzen a message na puwede na silang sumunod through the gate. May naririnig kaming ingay sa 'di kalayuan. "Let's go."