Xian Marceau O. Mendoza.
Born as an orphan, adopted and raised by gay parents, Xean and Marky.
It was an unconventional family but he never felt he was incomplete. Being reared by a lawyer, he felt and knows the importance of Justice...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Xian's POV
The Gold Tier Students? A Pain in the butt, lalo na ang mga estudyante sa 7th floor. Both of the 7th and 8th floors are like jungles. Sumasakit ang ulo ko kung minsan. I checked each one of them. Napabuntong-hininga naman ako nang mapunta ako sa tapat ng isa sa mga pinto. The name 'Zeus Celestius Imperial" is placed there in gold letters. Nagsimula naman akong kumatok. "Zeus!" ang pagtawag ko pero walang tumutugon. "Zeus!" I guess he's not yet around. Sinulata ko naman ng letrang L ang tabi ng kanyang pangalan. Papunta na ako sa susunod na ro nang makita ko si Zeus sa hallway, kararating nya lang at may hawak na helmet.
"You're late," ang seryoso kong wika.
"Oh, yeah? What will you do about it?" ang tanong niya sa akin. Inilapit niya pa ang kanyang mukha sa akin. Kaagad ko naman siyang itinulak papalayo. Amoy ko ang alak mula sa kanyang hininga.
"Nananadya ka ba talaga?" ang yamot ko namang tanong sa kanya.
"You don't own me," ang argyumento niya. "I won't follow any of your rules."
Napaikot naman ako ng mga mata. "These are not MY rules, dummy."
"Oh, really? Sabihin mo sa akin, ano bang nakukuha mo sa pagiging sipsip? Kaya ka siguro palaging nagiging Dean's lister dahil sipsip ka sa mga Professor. "
"Say what you want to say; hindi kita pagaaksayahan ng panahon," ang tugon ko. "Expect for a punishment tomorrow."
Naningkit naman ang kanyang mga mata. "Good thing tapos na ang term mo."
Napangiti naman ako. "Sorry to rain on your parade, but I'll run again this year. See you."
Iniwan ko naman siya at pinagpatuloy pa ang pag-inspect.
Deyanne.
I remember I need to talk to her.
"Yes?" ang bungad niya sa akin pagkabukas niya ng pinto. "Hi, Khoya! Anong kailangan mo? Ako ba? O ang katawan ko?"
"I need you to keep quiet," ang tugon ko.
"Oh, sure!" ang kaagad naman niyang pagpayag. "Pero Charaught lang. Meron na akong sweetie pie Tunton."
"And I have this," ang wika ko sabay pakita sa hawak kong wooden clipboard. "I guess yuu don't know me. I'm the dorm leader. And I'm here to check your attendance."
"Oh, chill ka lang. Wait lang," ang wika niya bago umalis. Kaagad naman akong sumunod sa kanya. Pinanood ko siya nang buksan niya ang pinto ng ref. Nakisilip naman ako, puro bottled water. The ones you would see in the cafeteria. She picked up a bottle. "Hayuf!" ang sigaw niya nang makita ako sa kanyang likuran. "Susme naman! Huwag kang nananakot ng ganyan." Binuksan naman niya ang bottled water at nainom.
"I'm also here for some random inspection. Nakita ko na ang laman ng fridge mo. I guess there's really nothing suspicious here." Naglakad naman ako palabas ng kuwarto niya.
