Xian Marceau O. Mendoza.
Born as an orphan, adopted and raised by gay parents, Xean and Marky.
It was an unconventional family but he never felt he was incomplete. Being reared by a lawyer, he felt and knows the importance of Justice...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Xian's POV
It's already Saturday and I woke up early as usual. Bumaba ako ng kama at nag-inat bago pumunta sa casement window at binuksan ang blinds. It's already sunrise when I peeked out. Pinagmasdan ko naman ang mini-garden sa baba na alagang-alaga ni Mama. Every weekend ay may hardinero na nagpupunta para ayusin ang garden ni Mama. Kung may oras naman siya ay siya mismo ay nag-aayos ng mga halaman.
Natigilan ako nang makita ang aking sarili sa salamin. I'm already contented and I'm forever grateful kila Mama and Dad but I still can't help it... na isipin ang mga tunay kong magulang. Ang alam ko lang ay namatay sila noong bata pa lang ako pero hindi ako aware kung paano at kalian. Hindi ko rin alma kung ano ang kanilang mga itsura.
Gusto kong magtanong pero natatakot ako. Natatakot ako na maisip nila Mama at Dad na hindi sila sapat. Natatakot din ako na malaman ang katotohanan.
"Siguro ng ay hindi pa ako handa," bulong ko sa aking sarili. "But I promise, I will be strong enough."
Isang buntong-hininga naman ang aking pinakawalan bago muling ibinaling ang aking atensyon sa papalabas na araw.
Nagtungo naman ako sa study table ko at naupo. Binuksan ko ang lampshade bago kinuha ang isa sa mga adult coloring book at ang kahon lulan ang mga colored pencil. I started to continue coloring a page. I was so into it that I didn't realize the time.
"Anak," ang pagtawag ni Mama sabay katok. "Gising ka na ba?"
"Yes, Ma," ang kaagad ko namang tugon bago tumayo at pinagbuksan siya ng pinto. "I'm up."
"Breakfast is ready," ang wika niya. Tumango naman ako at lumabas ng kuwarto.
"Where's Dad?" tanong ko.
"Nasa baba na," ang tugon naman ni Mama. Nadatnan nga naming si Dad sa kusina. He's the one preparing breakfast.
"Good morning," ang bati ni Dad. "Maupo na kayo. Ako ang bahala sa inyo."
Habang naghihintay ay bigla namang tumunog ang phone ko. I checked the screen and saw Patty's name. Sinagot ko naman 'yun. "Xian."
"Yes, Patty?" ang tugon ko.
"Let's meet today."
"Bakit?" ang sunod kong tanong.
"Appa wants me to give his pasalubong from Korea," paliwanag niya.
"Anong oras ba? May appointment ako with my psychologist ng umaga."
"Let's just meet this afternoon. Busy rin sila Sebbie," wika niya.
"Alright. Magkita na lang tayo sa coffee shop sa BGC."
"Sure. See ya!"
Napatingin naman ako kay Mama at Dad. Ipinaliwanag ko naman ang naging usapan namin ni Patty habang kumakain ng almusal na hinnada ni Dad, ang pinagmamalaki niyang eggs, sausages, and seafood fried rice.
