MU Series: The Fearless Leader (Published)

Chapter 55

Zeus' POV

"We'll go ahead," ang wika ni Patty pagkalabas naming ng Music Lounge. Hindi na niya na kami pinagbayad. The only thing he asked is for us to recommend his music lounge.

"Wait. Gusto ko munang magpaalam kay bunso," singit ni Burger.

"Fine," pagpayag naman ni Patty. Nagtungo kami sa parking lot. Wala kaming nadatnan sa van.

"W-wala sila rito," ang wika ko.

"What? Where did they go?" ang reaksyon ni Patrick. Kinuha ko naman ang aking phone at tinawagan ang number ni Prezylabs. It started to ring.

"Prezylabs, nasan kayo?" ang kaagad kong tanong pero walang sumasagot. "Prezylabs?"Nakarinig naman ako ng mga sigaw sa background. "Xian?!" I started to panic. "Who is this?"

"Zeus," ang pagtawag ng pamilyar na tinig mula sa kabilang linya.

"Paulo? I know it's you."

"Ito ang napapala ng mga traydor na katulad mo."

"I'll kill you if you ever hurt Xian."

"You're all bark and no bite," wika niya sabay tawa. "Listen to this."

Nakarinig naman ako ng sigaw. "F*ck. Xian!"

Bigla na lang nag-disconnect ang tawag.

"Nasaan sila, Xeus?" ang nag-aalalang tanong ni Janzen.

"They were taken away by Paulo."

"Paulo? Who's that?" nagtataka namang tanong ni Patrick.

"Siya ang Presidente ng Sigma Omega Pi Montecillo Chapter," paliwanag ko. "Ako at Xian talaga ang target niya dahil sa pagkabuwag ng frat."

"Alam mo ba kung nasaan sila?" ang tanong ni Janzen.

"I have a guess."

"Tara."

"Sasama kami," ang wika naman ni Patty.

"No, baka masaktan ka lang," ang pagtanggi ko.

"I insist. Isa pa, we need to be there for Phyrrus. Tatawagan ko na rin si Mama Xean."

"Fine. Let's go."

Xian's POV

Isang suntok ang aking natanggap mula kung sino. Wala akong magawa dahil nakatali ang aking mga kamay. Napaluhod naman ako dahil sa sakit. Nakapiring pa rin ako kaya naman hindi ko alam kung sino ang dumukot sa amin.

"Xian-hyeong!" ang pagtawag ni Phyrrus.

"Phyrrus, are you alright?" ang nag-aalala kong tanong. "Did they hurt you?"

"I'm fine, hyeong."

"S-si Pierre."

"Xian, I'm fine," wika naman ni Pierre.

Napasigaw naman ako nang biglang may sumipa sa aking tagiliran. Hindi ko maiwasan ang mapahiga. Sabay namang tinawag nila Pierre at Phyrrus ang aking pangalan. I groaned in pain. "Wo are you? Bakit niyo to ginagawa?" I demanded.

"Kahit kailan talaga... nakakairita 'yang main character syndrome mo. Palagi ka na lang pabida," komento ng isang tinig. Madali ko namang nakilala kung kanino 'yun. "Mga maling tao ang binangga mo, Xian. You want a peaceful Montecillo? My ass! Ang sabihin mo ginagawa mo lang ang mga ginagawa mo para magpabango ng pangalan." Narinig ko namang pumalakpak siya. "Katulad ka rin ng lolo mong kriminal. Panigurado ako na ganoon din ang mga taong kumupkop sa'yo."