manipulative

chapter 29: Knife Block

Oy verin ve yorum yapın please ❤️

İşler Tom'un planladığı gibi gitmiyordu artık.

Lea tüm ilgisini Anna ve Henry'nin hayatta olup olmamasına vermişti, sadece bunu öğrenmeye çalışıyordu ve telaşı Tom'un sessiz kaldığı her bir saniye daha da artıyordu.

"Onları öldürdün mü?" fısıldadı, başka hiçbir şey düşünemiyordu.

Tom iki uzun parmağının arasındaki sigarayı küllüğe bastırdı, kısa bir süre sonra cevap verdi.
"Bu konuyu konuşmadan önce bir akşam yemeği yiyelim," dedi kayıtsız bir sesle.
"Saat geç oluyor."

Lea sinirden başının döndüğünü hissetti. Yumruklarını sıktı.
"Öldürdün mü, öldürmedin mi?"

Uzun boylu adam ise aynı soğuk  ifadesini bozmadan ayağa kalktı, kızı sollayıp mutfağa doğru yöneldi.

"Yemek yedikten sonra konuşuruz bunları." sesi netti.

Genç kız hızlı adımlarla onu takip etti. "Artık doğru düzgün bir cevap vereceksin bana!"

"Bağırma, Lea."

"Söyle!" artık sakin olma yeteneğini kaybetmişti.
"Onların hayatta ve iyi olduklarını söyle, ölmediklerini söyle." gözleri kızarıyordu.

Tom ona döndü, ne kadar dağılmış, telaşlı göründüğüne baktı anlaşılmaz bakışlarla.
"Sevgilim-"

"Ben senin sevgilin değilim," dedi Lea.
"Ayrıldık biz, ayrıldık! Hafızanı mı kaybettin?"

Tom acıyla yutkundu. "Böyle söyleme,"

"Ama olan bu!" kendisine yaklaşmaya çalışan uzun boylu adamı göğsünden itekleyerek uzaklaştırdı.
"Ayrıldık, sonra sen de arkadaşlarımı kaçırdın!"

"Oh." şimdi Tom'un üzgün bakan mavi gözleri çok hızlı hareket ediyordu, bir şeyler düşünüyordu.

"Hala söylemiyorsun! Onlara ne oldu?" Lea'nın telaşı adeta bir sinir krizine dönüşmüştü, yüzü kıpkırmızıydı.
"Seni manyak, cani-"

Tom daha fazla konuşmasına izin vermeden hızlı adımlarla mutfaktan çıktı, odalardan birine yöneldi. Lea onu öfkeyle takip etti.

"Nereye kaçıyorsun?"

"Kaçmıyorum sevgilim." Tom girdiği odadan neredeyse bir saniye içinde çıktı.
"Sadece benimle böyle konuşmana izin veremem. Şu an sinirlisin, istemediğin şeyler söylüyorsun."

"İstemediğim şeyler falan söylemiyorum?" genç kızın öfkesi daha da artmıştı.
"Gerçekleri söylüyorum! Eğer onlara gerçekten bir şey yaptıysan seni hayatım boyunca-"

Tom, Lea ne olduğunu bile anlayamadan koluna bir iğne sapladı.

"N-Ne?.."

"Bu bir sakinleştirici, endişelenme aşkım," yumuşak bir sesle konuştu,

"Seni sakinleştirmem gerekiyordu."

______________________

"Jade, selam, ben Elina." kız odada huzursuz adımlarla turluyordu, tek elindeki telefonu sıkıca kavramıştı.

"Ah, Lea'nın ev arkadaşısın değil mi? Bahsetmişti senden."

"Evet," görebilecekmiş gibi başıyla onayladı. Sonra daha fazla bekleyemeden konuya girdi. "Şey, Lea bugün işten çıkınca sizin eve geleceğini söylemişti. Sizde mi? Aramalarıma cevap vermiyor-"