Gözlerin gözlerimle uzun süre temas etmekten çekiniyor.
Saçlarını kulağının arkasına sıkıştırırken alt dudağını kemiriyorsun, oturduğun yerde bir türlü rahat edemiyormuşçasına kıpırdanıyorsun. Düşüncelerini dev bir bilboard'ta yazıyor gibi net bir ş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Michael gizli bir dahi olabilir!" kız oturduğu kanepede aniden dikleşmişti.
Uzun boylu adam kızın arkasındaki yastığı düzeltti. "Bu imkansız."
"Hayır bebeğim, ciddiyim! Bu gerçekten bir teori."
"Teorinin ne demek olduğunu biliyorsun, değil mi?" Tom'un mavi gözleri alaycı bir ışıkla parladığında genç kız başka bir yastıkla ona vurmaktan çekinmedi. İngilizin yumuşak kahkahası salonu doldururken, sehpaya uzandı ve kalp şeklindeki bardağını kavradı.
"Şerefe, aşkım?" Tom da kalp şeklindeki "Lea'nın Bebeği" yazılı kupasını eline almıştı şimdi.
"Kahveyle mi?" Lea sorduğunda Tom gülümsedi.
"Neden olmasın?"
Kahve dolu kupalarını, The Office açık olan televizyona doğru kaldırılıp hafifçe tokuşturdular. İçerideki sıcak atmosferin aksine, dışarıda şakır şakır yağmur yağıyordu ve çakan şimşeklerin parlak görüntüsü pencereden yansıyordu.
Elina hastaneye yatalı tam bir hafta olmuştu, Lea bu bir hafta boyunca onunla birlikte hastanede kaldıktan sonra, bugün ilk kez evde kalmaya ikna olmuştu; ama Tom'un evinde.
Tom'un kızı ikna etmesi aslında beklediğinden kolay olmuştu; çünkü Lea Elina olmadan evlerine gitmeyi ve orada yalnız kalmayı istemiyordu. Ayrıca Elina'nın annesi birkaç gün önce apar topar Londra'ya gelmişti, kızıyla birlikte hastanede kalıyordu. Böylece Lea'nın Elina'yı hastanede yalnız bırakma endişesi de kaybolmuştu.
Onunla aynı evde kalmak... Kurduğu hayallerden bile daha güzeldi, Tom ekrandaki sitcomu izleyen kıza arada durup bakıyor, bu kadar mutluluğun kendisine fazla olduğunu düşünüyordu. Tam yanındaydı, arada bir gülüyordu, Tom'a sokuluyor, elleriyle oynuyordu. Avuç içinde çemberler çizen parmağı, bayan July'ın getirdiği atıştırmalık tabağındaki cipslerden yedikten sonra dudaklarını yalaması, gevşek bir şekilde tek ördüğü saçlarından taşan bukleler, şekerli kokusu... Bunlar çok fazlaydı. Ama yeterli değildi, asla yeterli değildi. Tom daha fazlasını istiyordu.
Gece olduğunda genç kızın onunla aynı yatakta uyumaya çekinmiş olması onu rahatsız ediyordu mesela, yan odaya gitmesi, orada uyuyacak olması... Kendisiyle birlikte sarılarak uyumaması... Ona ait olmaması.
Şimdi Tom'un odasının yanındaki odada, Tom'un da hemen yandaki kendi odasında uyuduğunu zannederek uyuyordu Lea. Bu iki kişilik yatak fazlasıyla rahattı, uykuya dalmak hiç de zor olmamıştı.
Açık perdeden sızan zayıf ışığın aydınlattığı odanın karanlığında, kendisini izleyen bir çift mavi gözden habersizdi.
