bölüm-8(nefret)

8.7K 319 0
                                    

arkideşler final haftası olduğu için biraz özensiz oldu kusura bakmayın..keyifli okumalar...multide tanem var.

e bu barda kuzeyin dövdüğü çocuktu ki eminim ayni yüzü morluklarla dolu ve burnunun üstünde kalıp gibi bir şey vardı. Nezaket kuralları gereği

"kusura bakmayın görmedim" dedim ve telefona uzandım adam telefonu bana uzatırken

"ne oldu maviş kuzeyin gerçek kimliğini öğrendinde ondan mı kaçıyorsun"

"pardon?"diyerek tepki gösterdim tabi ki.az önce göt gibi bırakıp gitmiş olsamda adam hala sevgilim di ve bir orospuyla günün birinde yattı diye terk edemeyceğim kadar tatlıydı! Adamı dinlemeden yanından geçmek istedim ama dirseğimden tutarak beni engelledi.tam kolumu çekecekken kuzeyin sesini duydum

"elini çekmek için beş saniyen var" adam sanki elini biri ateş tutmuş gibi hızla çekti.bunu görünce içimdeki piç "erekekliğine sıçayım" diye bağırarak götümü kaldırırken aynı piç "ne bok yedi orda da gelmesi bu kadar uzun sürdü" diyerek kendi kaldırma kuvvetine meydan okudu.yavaşça kuzeye döndüğümde adama kilitlenmiş başka hiç bişeyi gözü görmüyor gibiydi.bu kalabalıkta olay çıkmasını istemediğim için yavaşça elimi omzuna koyup

sorun yok, beyefendi gidiyordu zaten" dedim.sesimi duyunca gözlerini adamdan çekip bana dikti.hayır yani ben ne yaptıysam artık? Gökhan hızla arkasını dönüp giderken kuzey elimi tutup beni çıkışa doğru sürüklemeye başladı.arabanın yanına geldiğimizde ilk gün olduğu gibi gene kapımı açmıştı tek fark nazik olmak yerine hayvanlığı seçmiş olması olacakki koltuğa bildiğin attı beni.kendide şöför koltuğuna geçip motoru çalıştırdı.ilk defa arabayı bu kadar sert kullandığını görüyordum ki normalde hız seven ben bile tırsmıştım.bir süre ilerledikten sonra müstakil bir evin bahçesine girip motoru durdurdu. Bana hiç bakmadan arabadan inince bende peşinden indim.hayır yani biri kızacaksa eğer o kişi ben olmalıydım!yanıma gelip elimden tutarak eve doğru yürümeye başladı.evin kapısını cebinden çıkardığı bir anahtarla açınca buranın onun evin olduğunu anladım.içeri girdiğimizde komple beyaz döşenmiş salon serildi önümüze.anam buranın temizliği çok zor oluyordur kesin he!televizyonun karşısındaki koltuklardan birine beni itince mecburen oturdum oda geçip hemen yanda duran tekli koltuğa oturdu ve tehditkar bir şekilde bana bakmaya başladı. Korkmadım desem yalan çok kötü bakıyordu ama geri adım atmadım yani bakışlarımı kaçırmadım.bir süre sonra sıkılmış olacakki Kafsını hemen önümüzde duran sehpaya çevirdi.açıklama yapmak için ne bekliyordu ben küsüm ona biri beni yerime sorabilir mi?sehpanın üzerinde duran marlbora paketinden bi tane çıkarıp dudaklarına götürdü ve paketin yanından aldığı çakmakla yakıp derin bir nefes çekti.daha önce sigara içerken görmemiştim onu ve bu şaşırmama sebep olmuştu.sigarasının dumanını yavaşça dışarı bırakırken

"kovdum" dedi.anam bir bayan benim yüzümden işsiz kalmıştı ben bunu düşünürken içimdeki piç düzeltme yapıyordu: bir bayan değil kuzeyin yattığı bir bayan and orospu and kaşınmasaydı...neyse vicdanımdan kurtulmam lazım diyerek

"banane ben mi kov dedim" bana beni anlamakta güçlük çekermiş gibi baktı ardından bir nefes daha çekti ve

"madem kovmamı istemedin ne diye orda bıraktın beni?"diye sordu.bende fırsattan istifade

"halinden şikayetçi gibi değildin"diyerek laf soktum.sigarasını yavaşça sehpadaki küllüğe bırakıp bana döndü ve

"isteseydim şu an hiç zorlanmadan onu yatağa atardım farkındasın dimi?" diye sordu.evet valla farkındayım kadın pek bi içten kuzey diyordu.

"e ben gideyim o zaman" diyerek ayağa kalkmamla beni geri ittirmesi bir oldu. Ben salak salak suratına bakarken sinirle soludu

"saçmaladığının da farkındasındır umarım"

AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin