ben yine ve yeniden geldimmm...keyifli okumalar.
KUZEY
Kardeşimin hareketsiz bedenine bakarak çökmüştüm.elimi bileğine koyarak bi tepki vermesini bekledim.hayatımda ilk defa gözlerim yaşarıyordu.gözyaşları gözlerime batıyordu ama gözümü kırpsam kardeşimin bedeni kaybolacakmış gibiydi o yüzden gözümden akıp çeneme doğru ilerleyen yaşa müdahale edemedim.sesimi bulmaya çalışarak ayak bileğini sarsıp
"senem.."diye seslendim.içimden kalk nolur diye yalvarmak gelirken ben sakince adını söyleyebilmiştim.farkında olmadan sayıklamaya başladım,her defasında daha yüksek sesle adını sayıkladım.
"senem?.....kalk ağabeycim"dedim "...senem bebeğim geldim bak hadi kalk..."sonra omzumda bir el hissederek elin sahibine doğru döndüm.ahmet gözleri kıpkırmızı bana bakıyordu.
"bırak kuzey" içimde hissettiğim korkunun sesime yansımasına engel olamayarak bağırdım.
"neyi bırak lan.!üşütecek oğlum,yere yatmış"sonra daha fazla ahmete bakmayarak kardeşime döndüm.
"senem kalksana lan!"diğer omzumda da bir el hissettim ama Osman olduğunu tahmin ettiğim için dönme gereği duymadım.
"kuzey kalk yerden hadi"kardeşimin bileğini bırakarak ayağa kalktım.
"kıpırdamıyo oğlum"sesimdeki korku beni bile hayrete düşürmüştü.öfke!korkumu ancak öfkemin altına saklayabilirdim.osmanın yakasını yapışıp bağırmaya başladım.
"kalkmıyo lan!osman kardeşim kalkmıyo!"yakasını çekiştirdiğim ellerimi sert bir hareketle itip suratıma bir yumruk attı.öfkelenmem iyi bişeydi.bu durumda bana ayakta kalabilecek gücü verecekti.osmanın yumruk attığı burnumdan kan akarak gözümden akan yaşlara karışırken acı hissetmedim.demek tanemin demek istediği şey buymuş diye düşündüm.korku bütün vücudu sarınca diğer hiçbir duyguya yer kalmıyordu.osmanın yakasını tek elimle kavradıktan sonra burnuna yumruk attım.geriye doğru devrilirken yakasını bırakmadığım için bende onunla birlikte yere yıkıldım.yıkıldığım yerde otururken gene sayıklamaya başladım.
"senem!...senem!"umutsuzca ayağına bakıyordum.sonra hayal olduğunu düşündüğüm bir ses duydum
"ne senem ne senem ya!depresyona bile giremiyoruz bu evde"ne oluyo derken sehpanın altında kalan kafasını hafif dışarıya doğru uzatıp bana baktı.
"aa burnun kanıyo abi"konuştuğuna inanamayarak tekrar adını söyledim.
"ne oluyo be!kaçtır adımı sayıklıyosun.aaa abi sen ağlıyomusun?" inanamakta güçlük çekerek Osmana döndüm.
"oğlum konuşuyo mu ben mi gaipten ses duyuyorum?"Osman elini burnuna bastırarak sırıtmaya başladı
"konuşuyo tabi"seneme döndüğümde bedeninin geri kalanını sehpanın altından çıkartmak için ufak hareketlerle sürünmeye başladığını gördüm.gözlerimi kapatıp derin bir nefes alırken korkunun kaybolarak yerini öfkeye teslim ettiğini hissettim sonrada senemin mızmızlanan sesini duydum.
"ay bi yardım etsenize be çıkamıyorum"oturduğun yere en yakın koltuğa sırtımı yaslayıp senemin mücadelesini izledim.en son dayanamayan ahmet eğilerek yerdeki sehpayı kaldırdı ve senem i yüzüstü bir vaziyette açıkta bıraktı.bedenine bir göz gezdirirken odadaki tek erkek olmadığım aklıma geldi ve haddinden sert bir sesle
"kalk otur!"diye bağırdım.hemen dönerek kalktıktan sonra tam karşıma geçip sırtını televizyon ünitesine yaslayıp bana bakmaya başladı.gözleri kızarmış ve altları şişmişti.sert hareketlerle gözlerimi sildikten sonra osmanın yanındaki peçete kutusundan bir iki tane alarak burnuma bastırmaya başladım ve aynı sinirle seneme bakmaya devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)
Romance-devam et! diye bağırdım gözlerinin içine bakarak, bir an şaşırır gibi oldu ama hemen sonra gözleri öfkeyle kısıldı ve elini bacağıma atıp sıkmaya başladı..dudaklarını boynuma gömüp o hep çok sevdiğini söylediği köprücük kemiğimin üzerini sertçe ısı...
