bölüm-43(öldürmeyen acı güçlendirir)

4.9K 180 6
                                    

söz verdiğim gibi bölüm geldi gençler=)

keyifli mutlu mesut huzurlu okumalar inş=)

sizi bundan sonra aşkopatlarım ilan ediyorum:)

TANEM

Aldığım nefesler bıcak gibi içime batıp canımı yakıyordu.kalbim binlerce iğne batırılmış gibi sızlıyor ve beynim apaçık ortada olan gerçekleri kabullenmekte zorlanıyordu.sevdiğim adamın elinde başka bir kızın eli var ve sevdiğim adam başka bir kıza gülümsüyor.beni fark ettiğinde ağzı küçük bir o şeklinde açıldı ve gözlerimiz birleşti.benim gözlerimden hayal kırıklığı taşarken onun gözlerinde yoğun endişe vardı.farkında olmadan yürümeye başladım.her hücrem gitme diye bağırıyordu ama ben kuzeye yürüyordum.

Tam karşısında durduğumda aramızda nerdeyse bir metre vardı ama bana çok samimi gelmişti.

"tanem açıklayabilirim"dedi.yüzündeki endişe sesine de yansımıştı.yüzüme alaycı bir ifade kondurmaya çalıştım.

"açıklayabilirsin?"dedim "hiçbir şey göründüğü gibi de değildir zaten ben yanlış anlamışımdır dimi?"her cümlemde sesim alaycılığından bir parça kaybediyor ve titremeye başlıyordu.

"kızlarla aramda bişey yok!"kuzey bağırıyordu ama hala avcunda duran kadının eli söylediği her şeyi yalanlar şekilde apaçık duruyordu.bakışlarımı kuzeyin eline diktim ve elini çekmesini bekledim.nereye baktığımı anladığında hızla elini kızın elinden kurtardı ve bana uzandı.seri bir hareketle geri çekildim ve dokunma mesafesinden çıktım.

"lanet olsun tanem!"diye bağırdı "aramızda bişey yok diyorum sana neresini anlamıyorsun?"başımı yüzüne kaldırdım.

"haklısın"dedim "tıpkı bizim aramızda bişey olmadığı gibi"derin bir nefes çektiğini duyunca arkasından ne gelecek diye beklemeye başladım.

"haklısın"bir an ne dediğini çözemedim

"ne?"ellerini saçlarının arasından geçirdi ve yanındaki kızın elini avcunun içine aldı ve ona küçük bir gülümseme gönderdikten sonra bana döndü.

"aramızda hiç bişey yok tanem"dedi.boş gözlerinin kızarıklığı bile sinirlerimi geriyordu. "bana hesap sorabilecek bir mevkide değilsin,şimdi git lütfen!"dünya durmadı bu sefer yalnızca hızlandı.kalbimin atışı,nefes alış verişlerim ve kanımın dolaşması hızlandı.ağzımdan çıkan nefes buhar olarak dağılıyordu tıpkı kuzeyin sözlerinin ondan çıkıp bana gelip beni dağıtması gibiydi.kulaklarımdan giren sözcükler beynime inerek ciddi hasar bırakmış olmalıydı ki yüzüme bir gülümseme yayıldı ve tüm bedenimi bir sakinlik kapladı.

"sana güvenmiştim"dedim gülerek "hayatımda ilk defa bir erkeğe güvenmiştim" sanki çok güzel ve komik bir şeyden bahsediyor gibi gülüyordum ama nedensizce gözlerim yanıyordu. "ilk defa biri benim elimi tutmuştu"dedim yanağımda ciddi bir ıslaklık hissettiğimde "ilk kez öpmüştü" ağlamaya başlamıştım ama gülümsemem hiç kaybolmamış yerini koruyordu.bana doğru elini uzattığını gördüğümde bağırdım.

"dokunma bana!"sesim boş sokakta yankılanıp geri dönüyordu "bir daha aynı hatayı yapmıycam çakıcı!senin gibi bir orospu çocuğunun bana dokunmasına izin vermiycem!"elini kendine çektikten sonra kızları baş hareketiyle yanından kovaladı ve tekrar bana döndü.

"olayı dramatize etmeye bayılıyorsun dimi tanem?"diye sordu "ne olurdu yani paşa paşa evde oturup aşk acısı falan çeksen?"yüzünde iğrenç bir alaycılık vardı. "ne bok yemeye buraya geliyorsun ki?"sesinde de acayip bir sakinlik "gecenin bu saati bu havada niye dışarı çıkıyorsun ki?"yüzündeki sakinlik çenesindeki kasın oynamasıyla hafifçe bozulmaya başlasada sesi hala şaşırtıcı derece ılımlıydı.

AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin