bence gayet hızlıyım=)multide gökhan var gençler merak edenler için=)
TANEM
Kuzey yanıma doğru koşuyordu.ayaklarının kar tutmuş zemine batarken çıkardığı sesi duyabiliyordum.başımı hasana doğru eğdim.oda duyabiliyormuydu acaba.
"özür dilerim"dedim "özür dilerim" belki duyabilir umuduyla tekrarlamaya devam ettim.kuzey yanıma ulaşıp yüzümü ellerinin arasına aldı
"tanem iyimisin?"diye sordu.
"özür dilerim"yüzü endişeyle kasıldı.ellerini göğsümün üzerine koyup yokladı
"vuruldun mu?"diye sordu "yaralımısın tanem?"
"özür dilerim"elleri yine yanaklarımı buldu ve beni sarstı
"tanem kendine gel güzelim"diye yalvardı "lütfen bana bak tanem"gözlerim kuzeyin yüzünü bulurken tekrar tekrar özür diledim.
"geçecek güzelim kendine gel lütfen"başımı yine hasana eğdim
"özür dilerim hasan"diye mırıldandım "özür dilerim"kuzey işaret ve orta parmaklarını birleştirerek hasanın boynuna koydu.beklerken nefesini tutmuştu.bir süre bekledikten sonra kolundaki saati çıkarıp camını hasanın burnuna doğru tuttu.camın üzerinde hafif bir buğulanma görünce nefesini bırakarak diklendi.ceketinin cebinden telefonunu çıkardı ve bir numara tuşlayarak kulağına götürdü.
"ahmet!"sesi öfke doluydu.
"Mustafa yı ara hemen hastaneyi hazırlasınlar,hasan vuruldu on dakikaya orda oluruz" umursamadım kuzeyi.nefesim hızlanmıştı.boğuluyordum.aldığım nefes ciğerlerime yetmedikçe daha sık nefes alıyordum.dişlerim birbirine çarpıyordu ama ben nefesimi yada dişlerimi umursamadan konuşmaya devam ettim.
"hasan duy beni lütfe"dedim "özür dilerim"bir yandan da hasanı dürtmeye başlamıştım
"hasan!"sessiz hıckırıklarım içimde patlayarak nefesimi kesiyor ve sürekli içimi çekmeme neden oluyordu.kuzey telefonu kapatınca yine önüme eğildi.
"güzelim bana bak"diye yalvardı.gözlerimi sürekli kan çıkan elimden ayıramıyordum.vucudumdaki son kuvveti kanamayı durdurmak için kullanıyordum ama parmaklarımın arasından sürekli kan çıkmaya devam ediyordu.kuzey beni sertçe sarstı.
"bana bak!"sesi nefret yüklüydü.hakılısın diye düşündüm.bende olsam benden nefret ederdim.üzerindeki ceketi çakardı ve kollarımı tek tek geçirerek önümü kapattı.ceketi giydirmek için çektiği elimi bıraktığı gibi parmaklarım yine kan gölünü buldu.
"hasanı kaldırmamız lazım"dedi "bana yardım etmelisin"
Başımı kaldırıp gözlerine baktım.
"benim yüzümden"diye kekeledim "benim yüzümden öldü"kuzey sıkıntıyla nefesini bırakarak ellerini yanaklarımın iki tarafına koydu.
"ölmedi bebeğim"dedi "nefes alıyor" beni rahatlatmaya mı çalışıyordu.inanmayarak tekrar ettim
"öldü" kuzey sinirle yanaklarımı sıkmaya başladı
"ölmedi gerizekalı"diye bağırdı "şimdi ben hasanı dikleyip sırtımı dönücem sende onu taşıyabilmem için ellerini bana tutturacaksın"bomboş bakan gözlerime bakıp tekrarladı
"ölmedi anladın mı?"başımı salladığımda kuzey hasanı oturur pozisyona getirip arkasını döndü ve vakit kaybetmemek için bana seslendi
"hadi güzelim onu taşımama yardım et"hasanı cansız kollarını kuzeyin omzunun üzerinden sarkıtıp ellerine ulaşmasını sağladım.kuzey tek hamlede ayağa kalkıp arabaya yürümeye başladı.karların içinden bata çıka ilerliyordu.bazen dengesini kaybederek dizinin üzerine yere çöküyordu.ben sadece boş gözlerle boş duygularla hasanı izliyordum.arabanın yanına çıkmayı başardığımızda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)
Roman d'amour-devam et! diye bağırdım gözlerinin içine bakarak, bir an şaşırır gibi oldu ama hemen sonra gözleri öfkeyle kısıldı ve elini bacağıma atıp sıkmaya başladı..dudaklarını boynuma gömüp o hep çok sevdiğini söylediği köprücük kemiğimin üzerini sertçe ısı...
