အပိုင်း(၂၉)
"ဟယ်သမီးကပြန်တော့မှာလား အဆင်မပြေလို့လားဒီမှာနေရတာ"
"မဟုတ်ပါဘူး အဖွားရယ် ဖြူကဟိုမှာမောင်လေးဖျားနေလို့တဲ့အဲ့တာပြန်ရမှာလေ အဲ့တာကြောင့်ပါ"
"အေး အဲ့လိုဆိုတော့လည်းဟုတ်ပါတယ် တစ်ယောက်တည်းပြန်ရဲရဲ့လား"
"ပြန်ရဲပါတယ် ဖွားကလည်း"
"အေးပါကွယ် "
"လာလည်နော် ဖြူလေးတီလေးနွယ်တို့စီကို အချိန်မရွေးသိလား"
"ဟုတ်ကဲ့ တီလေးနွယ်"
"အေးအေးဂရုစိုက်သွားအုန်း တီလေးနွယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် ကားဂိတ်ကို "
.
.
."လင်းဦး မင်းကြားလား"
"ဘာကိုလဲ"
"ပြန်မှာဆိုတာ"
"အင်း"
"မဆွဲထားတော့ဘူးလား"
"ငါလည်းဧည့်သည် သူလည်းဧည့်သည်လေ ဘာကိုဆွဲထားရမှာလဲ"
"ကျစ်မဟုတ်ဘူးလေကွာ မင်းတို့နှစ်ယောက်ကအဆင်မပြေဘူးဆို တွေ့ပြီးချက်ချင်းကြီးပြန်တာတော့မဟုတ်သေးဘူးလေကွာ"
"ထားတော့သူ့အကြောင်းမပြောနေနဲ့တော့"
"အေးပါကွာ"
နေ့ခင်း၁၁နာရီထိုးကြီးဖြစ်တာကြောင့် နေကအိမ်ခေါင်မိုးပေါ်တည့်
တည့်ကျနေတော့သည်။ အိမ်ပေါ်တွင်မနေနိုင်။
ဒီအချိန်ကြီးပြန်ရလား မနက်စောစောထပြန်ပါတော့လားသွက်သွက်လက်လက်ဆိုတော့လူက မိုးအိန္ဒြေဖြူတို့ကလုပ်လိုက်ရင်သောက်တလွဲ။
"အဖွား ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်computerသင်တန်းလေးဘာလေးနွေဘက်တက်မလားလို့"
"သြော်နောက်တစ်ပတ်ဆိုရင်ပဲပြန်တော့မှာပဲ ကိုလင်းရယ် "
"မနက်ဖြန်စရင်းသွင်းထားတဲ့ဟာက တက်ရတော့မှာလေ အဲ့တာဆရာမကလှမ်းခေါ်လို့ ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ် မြတ်ကလေးလည်းရှိတာပဲ"
"အေး တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ပါ့မလားကိုလင်းရယ်"
"ဖြစ်တယ်အဲ့တာလာပြောတာ"
"အကိုပြန်ရင်မြတ်လည်းပြန်လိုက်ချင်တယ်"
"ငါကသင်တန်းကြောင့် မြတ်ကလေးလိုက်ရင်အဖွားကိုဘယ်သူကထိန်းပေးမှာလဲ အသက်ကြီးတဲ့လူဆိုတော့ပြီးတော့ဒါကသူများအိမ်"
