51(ပြေစေလို)

663 15 1
                                    

အပိုင်း (51)

ကားပေါ်ရောက်ပြီးမောင်းထွက်သွားသည်အထိ ဒေါသကမပြယ်သေး....စောက်ရှက်မရှိသူ့ကိုလာပြီးတောင်ပြောရဲသေးတယ်...ဖြူဖြူလည်းဘယ်လိုကောင်တွေနဲ့ပတ်သတ်ခဲ့လဲမသိဘူး....

ဖြူဖြူအကြောင်းပြန်တွေးမိတော့ သြ
ရင်မောရသည်....သူ့အမကကော အဲ့လူအပေါ်စိတ်ပြတ်နိုင်ရဲ့လား....

တစ်လမ်းလုံးအတွေးများအပြည့်ဖြင့် အိမ်ကိုဘယ်လိုရောက်လာမှန်းတောင်မသိလိုက်...အမကတစ်ယောက်တည်းမို့ဒါတောင် သုံးယောက်လောက်ဆို သြရသမင်း တွေးပူပေးရလွန်းလို့ လူလည်းဟန်မှာကိုမဟုတ်ဘူး။

"သြ...မအိပ်သေးရင် ရေတင်ဦးလို့ မီးမပြတ်ခင်"

"အေးအေး"

သူ့အမက စိတ်မကောက်တတ်တာလား၊ ဘာလားမသိ အခုလည်းပြန်ခေါ်နေပြန်ပြီ ...သူပဲစိတ်ကောက်သွားပြီးတော့...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"လင်းဦး ခွေးမိူင် မိူင်မနေနဲ့ ငါ့ကျူရှင်လာဘ်ပိတ်တယ်"

"ဦးလေးကလည်း"

"အခြေနေက"

"မကောင်းဘူး"

"ထိပ်တိုက်ရှင်း...အခုလိုမျိုး နောက်ကနေ ပုန်းလျှိုး ကွယ်လျှိုးလိုက်မနေနဲ့ ယောကျာ်းပဲကွာ ပါးရိုက်ရင်လည်းခံလိုက်ပေါ့ "

"ကျွန်တော့်ဘက်က အကုန်အဆင်သင့်ဖြစ်တယ် ဆရာ့တပည့်မက မျက်နှာချင်းဆိုင်ကို မဆုံမိအောင် သူကပုန်းနေတာ"

"နည်းနည်းပါးပါးတော့ လူကြမ်းလုပ်သင့်ရင် လုပ်ပေါ့ကွ  "

"သွားပြီ ဦးလေး "

"ဟ ဒီကောင်"

ဆယ်နာရီခွဲမို့ အခုချိန်ဆို သူ့သေးသေးလေးက ယောက်ဖအတွက်ထမင်းချိုင့်သွားပို့သည့်အချိန် ။
ဟိုကပြန်လာပြီးထဲက အမြဲနောက်ကလိုက်နေတာမို့ဘယ်အချိန် ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ သိနှင့်နေပြီဖြစ်သည်။

"ဟင် "

အရင်နေ့တွေက နောက်ကလိုက်နေတာ ရိပ်မိပြီးသားဖြစ်ပေမဲ့ ဒီလောက်ထိရဲ လာလိမ့်မယ်ဟု မထင်ထား၊

"ခန လေးပဲ မောင်ပြောစရာရှိလို့ "

"ငါ့မှာနင်နဲ့ပြောစရာ ဘာမှမရှိဘူး ...ဖယ်ရှေ့က ငါဖြတ်တိုက်မှာနော်"

ငယ်ကချစ်နှစ်တစ်ရာ✅✅✅Where stories live. Discover now