အပိုင်း(39)

1.8K 48 0
                                    

အပိုင်း (၃၉)

ဖြူဖြူ ထိုင်စောင့်နေသည်မှာ တစ်နာရီကျော်နေပြီဖြစ်သည်။ ဘယ်နှစ်နာရီဆိုတာကိုလည်းနူတ်တော်ကဖွင့်ဟမလာတာကြောင့်ဖြူ့ဖြူ့မှာ မနက်ခင်း ၈နာရီထိုးထဲကလာစောင့်နေရခြင်းပင်။
ထိုင်နေကြနေရာဆိုလို့ မြို့ပတ်လမ်းကဆိုင်ပဲမဟုတ်လား ....ဘုရားလမ်းထဲမှာလား ....စိတ်ဒုက္ခအပေးနိုင်ဆုံးက
တကယ်ကို လင်းအာရုဏ်ဦး  ဖြူ့ဖြူ့မှာ ဘုရားလမ်းကိုသွားရင်လည်း သူကဒီဆိုင်ကိုလာရင်မတွေ့လိုက်မိမှာဆိုးလို့ ထိုင်မရ ထမရဖြင့်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဖြူဖြူဆက်ထိုင်နေလိုက်တော့သည် မဟုတ်ရင်လည်းနောက်ရက်ပေါ့ ။

"သြော် တော်သေးတာပေါ့ မှတ်မိလို့ မမှတ်မိဘူးတောင်ထင်နေတာ"

ဖြူဖြူသူနဲ့အငြင်းမပွားချင်တာ
ကြောင့်လိုရာကိုသာဦးတည်ပြောလိုက်တော့သည်။စလာထဲက အရင်ဆုံးcoffeeတစ်ခွက်မှာပြီး ဇိမ်ဆွဲပြီးသောက်နေတာ အခုချိန်ထိ မပြောလာသေးသောကြောင့် စိတ်ကတိုလာပြီဖြစ်သည်။

"အိတ်ဘယ်မှာလဲ ပေးတော့လေ"
တခြားလူကိုသာဆိုရင်တော့ ဖြူဖြူဒီလိုမျိုးအရင်စပြီးတော့တောင်းလိမ့်မည်မဟုတ် ဒီလူမိုလို့သာ။

"ဘာဖြစ် !အေးဆေးပေါ့"

"မအေးဆေးနိုင်ဘူး ကျွန်မလုပ်ရမဲ့အလုပ်တွေ နောက်မှာတောင်လိုပုံနေပြီ အရေးကြီးတဲ့အချက်တွေလည်းပြန်ယူရအုန်းမှာမိုလို့ ပြန်ပေးပါပိုက်ဆံအိတ်နဲ့ဖုန်းက ရှင့်အတွက်အသုံး၀င်တာမှမဟုတ်တာ "

"အသုံး၀င်ရင်ကော "

"ရှင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်သေးတာလား"

"ohhh!!!!  ဖွင့်မကြည့်ရပါဘူးအသုံး၀င်ရင်ကောဆိုတာက တခြားမပြေလည်တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုကျေးဇူးတင်ခံရအောင်တို့ ဘာတို့လို ပေးလိုက်မယ်ဆိုရင်လို့ပြောတာပါ "

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မကိုပြန်ပေးပါ ထိန်းသိမ်းပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"ကျေးဇူးက ဘာလုပ်လို့ရမှာလည်း"

"အဲ့တော့ ရှင်ကလုပ်လို့ရတဲ့ဟာကိုဘာလိုချင်တာလဲ "

"မိုးအိန္ဒြေဖြူ ကို"

"ရှင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား"

ငယ်ကချစ်နှစ်တစ်ရာ✅✅✅Where stories live. Discover now