50(ပြေစေလို)

682 12 0
                                    

အပိုင်း(50)

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ပေစောင်းစောင်းကြည့်ကာ ခြံထဲသို့ဆင်းသွားကြသည့် တပည့်နှစ်ယောက်နှင့်လင်းဦးကိုကြည့်ပြီး မျိုးသိုက်လင်း ခေါင်းရမ်းမိသည် ဒီကောင်တွေဟာလေ ....။

"ဟေ့ယျောင် မင်းကိုငါဒီတစ်ခါအတည်ပြောမယ်   ရှေ့ကကိစ္စတွေကိုထားလိုက်တော့ဖြစ်ပြီူသားပြသနာတွေမို့  ဒီတစ်ခေါက်ဖြူဖြူ့ကိုပြန်လိုက်ပြီးပေါက်ပန်းလေးဆယ်လုပ်ရင် မင်းကိုငါနရင်းကြီးပဲချမှာနော် "

"သူရစိုး ငါအတည်ကွာ မင်းတို့လည်းသိပါတယ် ငါဖြူဖြူ့ကိုအစထဲကအတည်ဆိုတာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးတွေကြောင့်သာ"

"မသိဘူးဟေ့ယျောင် မင်းဟာမင်းဘာဖြစ်ဖြစ် ငါတို့မှာ ဖြူဖြူ့ကို မင်းလုပ်ရပ်ကြောင့်အားနာလို့ မျက်နှာချင်းတောင်မဆုံရဲဘူး "

နာရီအတော်ကြာအငြင်းအခုံလုပ်ပြီးအ ချိန်ကြည့်တော့ နေ့ခင်းတောင်ကျော်နေပြီမို့ သုရစိုးနဲ့ ဥက္ကာပြန်သွားတော့သည် ....မပြန်ခင်လင်းဦးကိုကျိမ်းမောင်းသွားဖို့လည်းမမေ့။

"ဟိုကောင်တွေ ပြန်သွားပြီလား"

"ဟုတ် "

"ဟိုကလေးမအခုထိထွက်မလာသေးဘူးတဲ့ သွားခေါ်ကြည့်ဦး မင်းခေါ်လာတာ"

"ဒီနေ့ခင်းပြန်လိုက်ပို့မှာ သူ့ကို"

"နေပူကြီးကိုကွာ နေအေးမှပြန်"

"ရတယ် အခုချိန်ပြန်မှ အတော်ဖြစ်မှာ "

______________________________

"ဖြူဖြူ  မလိုက်လာပါနဲ့ဆို"

"သြရယ် အိမ်မှာငါအလုပ်အားတုန်းလေး လိုက်လာတာပါ ငါပါ၀ိုင်းကူပေးမယ်လေ"

"ရတယ် ဟိုနားသွားထိုင်နေ"

မကြည်ကြည့်ဖြင့်တစ်ချက်ကြည့်သွားကာ အနောက်ဘက်ကို၀င်သွားသည့်ဖြူဖြူကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးအရှေ့ကိုပြန်လှည့်ကြည့်တော့ ဂိတ်ထဲကတစ်ချို့ဘဲတွေရဲ့မျက်လုံးတွေကဂနာမငြိမ်

ဒါတောင် သူက နယ်စပ်မှာ လူမိုက် လုပ်ခဲ့ပါတယ်ဆိုပြီး နမည်ကြီးနေလို့

ငယ်ကချစ်နှစ်တစ်ရာ✅✅✅Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt