GÜZELİM

BÖLÜM 1 "YENİ ŞEHİR"

Duzenlenmistir.

Hayat bazen bize kücük ama etkileyici oyunlar oynar.
Etkileyici dedigim kisiden kisiye degisir.
Kimine göre berbat,kimine göre mucizevi etkileyici bir olay.
Mardin'de yasama kararı almıstım,uzun bir süremi kısa bir süremi bilmem. Tek bildigim sey biran önce annemin cenesinden kurtulmaktı. Burak'tan ayrılmam onun icin iyi olmamıstı.

Ucağıma son üc saat kalmıstı. Üc saat sonra Mardin ucagına binip annemden kurtulacaktım.

Valizimi sürükleyerek cıkardım odamdan.
Kapıda bekleyen şoföre verdim valizi.
Annem "Allah'ın köyünde ne isin varsa!" Diye söylendi. Göz devirdim.
Babam ise gülümseyerek bana bakıyordu. Direk boynuna sarıldım.
"Babam..." diye fısıldadım.
"Baban hep arkanda biricik kızım,istedigin an hemen dön. Telefoların hep acık olsun,sana ulasmazsam merak ederim. Otele gidincede ara." Dedi babam.
Pamuk yanaklarını öptüm.
"Tamam babacıgım."

Yazar'dan...

Asiret toplanıyordu bugün , Uraz az cok tahmin edebiliyordu. Evlenme konusunda baskı yapacaklardı yine , bu is iyice uzamıstı. Uraz bunun da farkındaydı ama Buke'yle evlenmek istemiyordu. Buke... Kuzeniydi onun!
Calısma odasından cıkıp,terasa cıktı. Agalar'ın hepsi oradaydı. Uraz sakince oturdu bas koltuga.
Amcası Şivan ağa "Buke ile dügün gününü konusmaya geldim ben ogul , asiretin baskısıda böylelikle sonlanacaktır!" Dedi gür ve siveli aksanıyla.
Uraz "Asiret baskısı umrumda degil , Buke ile asla evlenmem!" Diye karsı cıktı.
Uraz'a kimse istemedigi birseyi yaptıramazdı,dedigim dedik biriydi o.
Buke ise... Uraz'a asık bir kızdı. Diyarbakır'a kadar uzanıyordu Uraz'ın ismi,orada bile sevdalıları vardı.
Okumuş,görmüs,gecirmis ve bir o kadarda yakısıklı bir adama kim asık olmazdıki?
Uraz uzatmadan kalkıp gitti , bu konuda kimseyede cevap hakkı bırakmayacaktı.

Mira'dan

Otele geldigimde babama haber verdim. Adam bir rahatlamıstı vallahi.
Buraları kesfetmem zaman alacaktı,tabiki ilk önce ev bulacaktı.
Karnımdaki gurultularıyla homurdandım. Daha uyumayı düsünüyordum neydi simdi bu gurultu?
Üzerini degistirip lobiye indim. Restorantta yemegimi yiyip direk odama gidip uyuyacaktım
Gördügüm kisiyle şok gecirdim.
Bu Uraz Soykan degilmiydi?
Uraz Soykan'da bana dönünce gözlerimi kacırdım utanmıstım...
Restoranta giderken adımlarımı hızlandırdım. Bir kadının omzuna sertce carpınca homurdandım,kadına bakmadan ilerlemeye devam ettim. Eminimki bana küfrediyordur.
"Hey!"
Duydugum o sesle duraksadım. Banamı sesleniyordu biri?
Arkama dönüp sesin geldigi yöne baktım.
Uraz Soykan bana bakıp elindeki kartı sallıyordu. Oda kartımıydı o?
Elimi cebime attım,oda kartım yoktu.
Kesin benimdi o.
Kosarak Uraz Soykan'ın yanına gittim.
Boy farkı bana biran oha dedirtti. Fazlasıyla uzundu. Omuzlarına gelmem icin iki üc cm daha uzun olmam lazımdı. Aramızda yaklasık on yada en fazla on bes cm vardı.
Oda kartını bana uzatınca kendime gelip elindeki kartı aldım.
Gülümsedim.
"Sagol,fark etmeseydin odaya giremezdim heralde."
Tebessüm etti.
"Sorun degil."
Telefonu calmaya baslayınca arayan kisiye baktı. Ardından gülümsedi.
"Hadi eyvallah." Diyip uzaklastı.
Eyvallahmı?
Kaba şey!