The Tyrant's Beloved doll [Novel Çeviri]

96. Bölüm

Düzenleme yapmadan paylaşılan bir bölüm daha.. hatam varsa belirtin lütfenn

İyi okumalarr

"Ne güzel bir gece, Majesteleri."

Duygusuz bir yüzle imparatora baktı.

“…Kesinlikle öyle.”

Sezh, Raytan'ın vücudunun her yerinde kanlar içinde olduğunu görünce sersemledi.

Bir rüyadaymış gibi hissetti.

Bir daha asla görmek istemediği korkunç bir kabus.

"Ray... tan," İmparator'un narin dudaklarının arasından iç çekişi andıran sözler döküldü.

Sezh'i Lillian zannettiği halde Raytan'ı bir bakışta tanıması ilginç.

Sezh daha sonra sebebini çabucak anladı…

"Bunun olacağını biliyordum... sonunda böyle bir şey yapacağın gün."

…İmparator, Raytan'ı kullandığı yüksek doz ilaç altında bile tanıdı...

"Söylediği gibi... o efsanede."
...korktuğu için. Hayatı boyunca taşıdığı korku.

"Ancak, Lize... ayrılalı çok uzun zaman olmadı..."

"Annemin adını o pis ağzına alma."
Raytan'ın sesi dayanılmayacak kadar soğuktu.

Hayır, o gece onunla ilgili her şey buz gibiydi: İmparatora bakan kıpkırmızı gözleri ve mesafeli ifadesi de.
İmparator'a yaklaşmak için bir adım attı, sonra kılıcını İmparator'un boynuna doğrulttu.

Bilinmeyen bir kurbandan kılıcının ucundan damlayan ve İmparator'un giysilerine damlayan kanı herkes görebilirdi. Perdenin arkasına saklanan Sezh, onlara dikizlerken ağzını kapattı.

"Her şey bitti, Carta Rowain. Kimse sana yardım edemez.”

Raytan'ın sesi dışarıdan gelen korkunç çığlıklarla üst üste geldi.

Söylediği doğruydu. Burada ve şimdi, saraydaki hiç kimse İmparator'a yardım edemezdi… çünkü o anda hepsi de ölüyordu.

“Raytan…”

İmparator da biliyor gibiydi. "Oğlunun" adını söylerken kırış kırış yüzünde derin bir yenilgi duygusu vardı.

"Oğlum... Bern, o nasıl?"

Karşısında duran da onun oğlu değil mi? İmparator şu anda bile Raytan'ın varlığını inkar ediyor gibiydi.

“Bu harika. Bu durumda, bunun yerine bunu mu merak ediyorsunuz?” Raytan alay etti.

Seçmeme yardım et, Carta,” diye sırıttı. "Kafanı kesip Bern'e göstereyim mi? Yoksa tam tersini mi yapmalıyım?”

“….”

"İkisi de umurumda değil."

İmparator boş bir yüzle Raytan'a baktı ve ardından tuhaf bir kahkaha attı. Gülüşü küçüktü ve iç çekmeye daha yakındı.

"Herkes... bana söyledi..." İmparator'un sesi gelip geçiciydi. "Öldürmem gerektiğini... senin gibi birini."

“…”

"Keşke öyle olsaydı... korkunç şeyleri önleyebilirdik..."

“…”

"Annen…"

Raytan'ın kaşları seğirdi.

"Lize beni durdurmasaydı... yapardım..."
İmparatorun sözleri devam etmedi.