Chapter 28
“ကိုယ့်ရဲ့ ဆာစီးနီယာရယ်.. ကိုယ်မင်းကို လွမ်းနေခဲ့တာ”
သူ့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ လခြမ်းကွေးလိုမျက်လုံးများကိုကြည့်ပြီး ဆာစီးနီယာ ပင့်သက်ရှိုက်ကာ အသက်ကို ရှုသွင်းလိုက်သည်။ သူမသည် စိတ်ချောက်ချားနေသည်ဟု ထင်မိပြီး ဖြည်းညင်းစွာဖြင့် မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ အရာအားလုံးက တိတ်ဆိတ်နေသည်။ လေတိုက်နေတဲ့အသံတွေကိုသာ ကြားနေရ၏။ အားလုံးက အသက်ရှုအောင့်ထားပြီး ပွဲလယ်မှာရပ်နေတဲ့ အမျိုးသမီးနှင့် အမျိုးသားအား ကြည့်နေကြလေ၏။
လေထဲကနေ ဝေ့ပျံလာတဲ့ ထိုယောင်္ကျားရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့ဟာ သူမရဲ့ နှာထိပ်ဖျားမှာ ငြိတွယ်ပြန်သည်။ မရင်းနှီးပေမယ့် ရင်းနှီးနေတဲ့အနံ့ဖြစ်သည်။ သူမလွမ်းနေခဲ့ရသည့် ရနံ့လည်းဖြစ်၏။ ဒါပေမယ့် ဒါက သူမ ဘန်ဆီကနေ တစ်ခါမှမရရှိခဲ့ဖူးတဲ့ ယောင်္ကျားပီသသည့် ရနံ့ဖြစ်နေသည်။
“ဘန်လား…” သိမ်မွေ့ပြီး တုန်ယင်နေတဲ့အသံဟာ ပွင့်ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ အနီရောင်နှုတ်ခမ်းကနေ လျှံထွက်လာခဲ့သည်။
ဆာစီးနီယာက သူ့ကို မော့ကြည့်နေခဲ့သည်။ အရပ်ကွာခြားမှုက သူမရဲ့ လည်ပင်းကို တောင့်တင်းစေ၏။ ဘန်က သူမနှင့် အရပ်ချင်းသိပ်မကွာတာ သိသာပေမယ့် ဒီလိုကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကကျတော့ တကယ်ပဲ ဘန်ဖြစ်နေသည်လား။ သူမမယုံနိုင်။
“ဆာစီးနီယာ”
သူက နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန့်ကို ညင်သာစွာမြင့်တက်စေလိုက်ပြီး သူမရဲ့နာမည်ကို ကြင်နာစွာခေါ်သည်။ အပြုံးနှင့်တကွ သူသည် ဆာစီးနီယာနားသို့ ခြေလှမ်းတိုးလာခဲ့သည်။
“မင်းပိန်သွားတယ်”
သူမရဲ့ ပါးပြင်ကို ထိတော့မလိုလုပ်နေသော သူ့လက်သည် ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ အခုချိန်ထိ မယုံကြည်နိုင်ခြင်းများစွာနှင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည့် သူမရဲ့ ကြက်သွေးရောင်မျက်လုံးများကိုကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ ချီတုံချတုံဖြစ်နေသောလက်ကို အောက်ချလိုက်သည်။ သူ့လက်ကို အနောက်ပို့ပြီး ဆာစီးနီယာတစ်ယောက်တည်းကိုသာ ကြည့်နေ၏။ သူလွမ်းနေခဲ့ရသည့်မျက်နှာ။ သူအမြဲမြင်တွေ့ချင်ခဲ့ရသည့် မျက်လုံး။ ဆာစီးနီယာထံရောက်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံးများသည် စိုးရိမ်ပူပန်မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။
YOU ARE READING
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
General Fictionအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
