Chapter 38
နေဝင်သည်နှင့် ၂ရက်ဆက်တိုက် ရွာသွန်းနေသည့် မိုးသည် ရုတ်တရက် ရပ်သွားသည်။ မေက စောစောအိပ်ချင်တယ်ဟု ပြောပြီး သူမ အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။
ဆာစီးနီယာသည် မနက်ကလို အဖြစ်မျိုး ဖြစ်သွားမှာစိုး၍ ဘန့် ကို ဧည့်ခန်းမှာ အိပ်ရန် နေရာချပေးလိုက်သည်။
“ဆာစီးနီယာ”
ဘန်က စောင်သွားယူရန် ပြင်နေသော သူမကို တားလိုက်သည်။
"ဘာလဲ"
"ကိုယ် မြို့တော်ကို ခဏသွားရမယ် ထင်တယ်"
"အခုလား"
ဆာစီးနီယာ အံ့ဩသွားရသည်။
သူမ ပြတင်းပေါက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မိုးချုပ်နေပြီမို့ အလင်းရောင် တစ်စက်မှ မရှိတော့။
"ည ၉နာရီတောင်ကျော်နေပြီ… မြို့တော်ကို သွားမလို့လား"
"အင်း…မနက်ဖြန် နေ့လည် မရောက်ခင် ပြန်လာခဲ့မယ်"
"မနက်မှ သွားတာ ပိုမကောင်းဘူးလား"
“ကိုယ် အခုသွားဖို့ လိုနေပြီ …နေ့လယ် မရောက်ခင် ပြန်လာခဲ့မယ်…မင်းကိုယ့်ကိုစောင့်မှာလား"
ဆာစီးနီယာ သည် သူ ပြန်လာချိန်အတွက် စိတ်မပူသော်လည်း အပြင်ဘက်တွင် မှောင်နေသည့်အတွက် အမျိုးမျိုးတွေးပြီး စိတ်ပူနေပုံရသည်။
သူမ တွေးနေပုံကို ဘန် က ငေးကြည့်နေသည်။
' စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ငါ ပျောက်သွားခဲ့တာပါလား '
သူမကို ထပ်စောင့်ခိုင်းရသည့်အတွက်လည်း သူ အားနာမိရပြန်သည်။
"ဒါဆိုလည်း ကောင်းကောင်းသွားနော်"
ဆာစီးနီယာ သည် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားသော်လည်း သူ့ကို ဂရုတစိုက် မှာနေသေးသည်။
“အင်း…”
ဘန်က ဝမ်းနည်းသံကလေးဖြင့် ပြန်ပြောသည်။
ထို့နောက် ဘန်က မီးဖိုဘေးမှာ ချိတ်ထားသည့် ယူနီဖောင်းကို ကောက်ကိုင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ် အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်"
ဆာစီးနီယာ က ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ သူမ အခန်းကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။
ESTÁS LEYENDO
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
Ficción Generalအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
