Chapter 119
ဘန်၏ပူနွေးသောမျက်ရည်များသည် ဆာစီးနီယာပခုံးပေါ်သို့ ယိုစီးကျလာခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့်သုံနီစ်က လောင်းကစားအိမ်မှသူ၏ဘဝကိုကယ်တင်ခဲ့ပြီး ဆာစီးနီယာအား တစ်ခါမျှပြန်မကယ်တင်ခဲ့ဖူးသော ဘန်အား သူ၏ကယ်တင်ရှင်ဟုပင် ပြောနေသည်။ ဘန်၏အရာအားလုံးသည် ဆာစီးနီယာကြောင့် ရရှိခဲ့ခြင်းများပင်ဖြစ်သည်။
သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် တစ်ယောက်၏ခံစားချက်ကိုတစ်ယောက် ခံစားမိနေကြသည်။
“ဆာစီးနီယာ”
“မမလေး ဆာစီးနီယာ”
မေနှင့်ဗားန်သည် ဆာစီးနီယာဆီသို့ပြေးကာ ဖက်လိုက်ကြသည်။
“ဘာလို့… အဲဒီလိုလုပ်ရတာလဲ လန့်အောင်လုပ်လိုက်တာပဲ”
မေသည် မကျေနပ်မှုများ ပေါက်ကွဲထွက်လာ၍ ကျဆင်းလာသောမျက်ရည်များနှင့်အတူ ဆာစီးနီယာ၏လက်မောင်းကို ရိုက်လိုက်သည်။
“တောင်းပန်ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်ကွယ်”
ဆာစီးနီယာသည် ဘန်၏လက်မောင်းအတွင်းမှ ထွက်လိုက်ကာ မေ၏ခေါင်းအား ပုတ်ပေးနေသည်။
“ဟင့်... ညီမတို့... ညီမတို့သေတော့မယ်တောင် ထင်ခဲ့တာ”
“တောင်းပန်ပါတယ် တဇွတ်ထိုးလုပ်လိုက်မိတယ်”
“သိရဲ့လား အစ်မက အရမ်းတဇွတ်ထိုးလုပ်တာပဲ...”
ဆာစီးနီယာ၏ စိတ်အေးသက်သာဖြစ်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် မေအားစိုက်ကြည့်နေသော မျက်လုံးများသည် တစ်ဖက်သို့လှည့်သွားသည်။ အကြည့်များမှာ ဗားန်ရပ်နေသောနေရာသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ ဆာစီးနီယာ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်ကာ သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို ကိုက်ထားသည်။
“ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး”
“ဟင့်... တကယ်လားဟင်”
“ဒါပေါ့”
ဗားန်သည် ထိန်းချုပ်ထားသော မျက်ရည်များကိုသွန်ချလိုက်သည်။ ငိုနေသည်မှာ ကလေးတစ်ယောက်လိုပင်။
“မငိုပါနဲ့ကွယ်”
ဆာစီးနီယာ အပြုံးဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
General Fictionအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
