အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်

I raised him.92

နောက်တစ်နေ့....

ဒေါက် …ဒေါက်

"မမလေး ဆာစီးနီယာ"

အထဲက ဘာသံမှ မကြားရသောအခါ ရီနာ သည် ဆာစီးနီယာ ကိုနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ခေါ်လိုက်သည်။သို့သော်လည်း မကြားရသေးပေ။

"ကျွန်မ ဝင်လာခဲ့မယ်နော်"

ရီနာ သည် တံခါးလက်ကိုင်ကို လှည့်လိုက်သည်။ လေးလံသောတံခါးမကြီးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သူမ အံ့ဩသွားရတော့သည်။

"ဟာ"

ရီနာ တစ်ခုခုကို တွေ့လိုက်ရပြီး အံ့ဩသွားလေ၏။

"မမလေး ဆာစီးနီယာ"

အိပ်ယာပေါ်တွင် အိပ်နေရမည်ဖြစ်သော ဆာစီးနီယာ သည် တံခါးရှေ့က ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လဲနေတော့သည်။ ရီနာ သည် မူးလဲသွားတာလားဟု တွေးကာ ဆာစီးနီယာဆီ အမြန်သွားလိုက်သည်။

"မမလေး ဆာစီးနီယာ…ထပါ"

“အမ်…”

ဆာစီးနီယာ သည် မျက်လုံးကို ဖြည်းညှင်းစွာ ဖွင့်လိုက်ပြီး ညည်းတွားလိုက်သည်။

"အဆင်ပြေရဲ့လား…မမလေး ဘယ်နားက နေမကောင်းဖြစ်တာလဲ…ကျွန်မ ဆရာဝန်ခေါ်ရမလား"

ရီနာ က သူမကို တရစပ်ပြောနေတော့သည်။

'ဒီ‌နေ့မှ ဘာလို့ ဒီလောက် စိတ်ရှုပ်နေရတာလဲ'

ဆာစီးနီယာ သည် စိတ်ရှုပ်သွားသဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။သို့သော်လည်း မကြာခင်မှာပင် ရီနာ စကားကို နားလည်သွားရသည်။

“အစ်မ မဖျားပါဘူး…အဆင်ပြေပါတယ်"

ထို့နောက် သူမသည် အေးစက်နေသော ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ ခုန်ထ,လိုက်သည်။ ပျောက်ကင်းသွားပြီဟု သူမထင်သော်လည်း ယခု ပြန်ဖြစ်လာပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ ညက အိပ်ယာပေါ်တွင် အိပ်ပျော်သွားသော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် နိုးလာရခြင်းဖြစ်သည်။

“ဒါဆို မမလေးက ဘာလို့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတာလဲ…”

ရီနာ သည် ဆာစီးနီယာ ကို စိုးရိမ်သွားရပြီး ဆွဲထူရင်း မေးလိုက်သည်။