Chapter 54
“ဟမ်…” အံ့သြသွားသံတိုးတိုးလေး ဆာစီးနီယာ၏ပါးစပ်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်။
သူမ ဗားန်သည် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို သူမ၏လက်သီးဖြင့် ထိုးနိုင်လိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားပေ။
‘သူမက ဝတ္ထုထဲမှာ ဒီလိုစရိုက်မျိုး ရှိလို့လား?’
အမှန်တကယ်တွင် သူမ၏ ကာရိုက်တာသည် သကြားလုံးလေးကဲ့သို့ ဖြစ်ပြီး မာကျောလေသည်။ ထို့ကြောင့် အနည်းငယ်တော့ အဓီပ္ပာယ်ရှိလေသည်။
“မင် ရူးနေတဲ့ ကောင်မ”
နှာခေါင်းအထိုးခံလိုက်ရသောလူသည် ရှက်ရွံမှုတို့ကြောင့် အရှက်သည်းစွာ ပြောလိုက်သည်။ သူသည် ဗားန်ဆီသို့ လျှပ်စီးအလင်းတန်းကဲ့သို့ ပြေးဝင်သွားလေသည်။ ထိုအချင်းအရာသည် ဆာစီးနီယာကို ချားလ်ကို သတိရသွားစေသည်။ နိမ့်ကျသည့်စိတ်ထားတို့ရောပါနေသည့် ယုတ်ညံ့သည့်သဘောထားနှင့် သူ၏အမှားကို သူဝန်မခံသည့်အချက်တို့ဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်သည် ဘာလို့များ ဒီလောက် နိမ့်ကျပြီး အရှက်မရှိနိုင်ရသလဲဆိုသည်ကို ဆာစီးနီယာ အံ့အားသင့်မိပါသည်။
“ရပ်လိုက်”
ဆာစီးနီယာသည် ဗားန်ဆီသို့ ပြေးသွားသော လူကိုနောက်သို့ ပြန်ဆွဲလိုက်လေသည်။
“ဘာလဲ”
သူ၏ပြေးလမ်းကိုအားသုံး၍ရပ်လိုက်ရသောကြောင့် သူ၏ခေါင်းကို ပြန်လှည့်ရာတွင် သူဖြူလျော်သွားလေသည်။
“ဟမ်း” (ပင့်သက်ရှိုက်သည့်အသံ)
ဆာစီးနီယာကို သတိမပြုမိလိုက်သောလူများသည် အံ့သြသွားပြီး သူတို့ အသက်များအောင့်ထားကြသည်။ ဗားန်သည်လည်း အံ့အားသင့်သွားလေသည်။ သူမသည် လျင်လျင်မြန်မြန် ရှောင်လိုက်ပြီးနောက် သူမ၏တိုက်ခိုက်မည့်ကိုယ်နေကိုယ်ထားကို ဖြေလျှော့လိုက်ပြီး သူမ၏ ဦးခေါင်းကို ညွှတ်လိုက်သည်။
“နှုတ်ခွန်းဆက်သပါသည် မိန်းကလေး ဆာစီးနီယာ”
“နှု-နှုတ်ခွန်းဆက်သပါသည် မိန်းကလေး ဆာစီးနီယာ”
ဆာစီးနီယာသည် ထိုယောက်ျားများ၏ နှုတ်ဆက်ခြင်းများကို လျစ်လျူရှု၍ သူမဆွဲထားသည့် လူကိုလွတ်လိုက်လေသည်။
YOU ARE READING
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
General Fictionအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
