အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်

525 31 0
                                    

Chapter-47

ချားလ်စ်သည် ယခုအခြေအနေမှ မည်သို့မျှရုန်းထွက်လို့မရမှန်း သိသွားသည့်အချိန်တွင် သူ၏စိတ်တွေသည် ဂယောင်ချောက်ချားဖြစ်လာကာ ချက်ချင်းပင် ဆာစီးနီယာကိုသာ အပြစ်ဖို့တော့၏။

‘အဲ‌ခွေးမကြောင့်ဖြစ်တာ’ သူအလွန်‌ဒေါထွက်မိသည်။

‘ငါက အဲစုန်းမကြောင့် ဘာလို့အရှက်ကွဲခံရမှာလဲ’

ချားလ်စ်၏မျက်နှာသည် ဒေါသစိတ်တွေကြောင့် နီရဲနေကာ အသက်ရှုသံမှာလည်း ပပို၍တိမ်၀င်လာသည်။ ဆာစီးနီယာကို သူလုံလုံလောက်လောက် အရှက်မခွဲရသေးခင်မှာပင် သူ၏ဘဝသည် ယခုကတည်းက ပျက်စီးနှင့်ပြီးပြီဖြစ်နေသည်။ ချားလ်စ်သည် ဆာစီးနီယာသာ သူ့ကို အစကတည်းကလျစ်လျူမရှုခဲ့လျှင်ဟု အံကြိတ်ကာတွေးတောနေမိ၏။

ဘန်၏မျက်နှာမှာ အေးစက်လို့နေသည်။ ချားလ်စ်က တတွတ်တွတ်ဖြင့်ဗလွတ်ရွှတ်တွတ်ပြောဆိုနေပေမယ့် ထိုဗလုံး‌ဗထွေးစကားများအနက်မှ ‘စုန်းမ’ ဟူသောစကားကိုသူ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားလိုက်ရသည်။

“ပြန်‌ပြောစမ်း” ဘန်သည် အေးစက်ရက်စက်နေသောအသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

“အဲ‌ခွေးမကြောင့် ငါ… အား”

ချားလ်စ်၏ ဒေါသထွက်မှုကြောင့် အော်ဟစ်ဆဲဆိုသံသည် သိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပဲ နာကျင်မှုကြောင့် ငိုကြွေးမြည်တမ်းသည့်အသံအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

[ ငိုရှိုက်သံ... ]

နေရာတစ်ခုလုံးသည် အနီရောင်သွေးများဖြင့်ဖုံးလွှမ်းနေ၏။ လူတိုင်းသည်လည်း ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ဖြူဖျော့ကာသွေးပျက်လို့နေကြသည်။ ဘန်၏ဓားရှည်သည် ညအလင်းရောင်အောင်တွင် အံ့ဩထိတ်လန့်စရာအလျင်ဖြင့် ချားလ်စ်ရဲ့ပခုံးကို ဖြတ်တောက်သွား၏။

“အားးးးးး” ချားလ်စ်သည် ကြောက်မတ်ဖွယ်ရာ နာကျင်မှုကြောင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လူးလိမ့်လို့နေသည်။

“တခြားသူကိုများ မင်းက အပြစ်တင်ရဲသေးတယ်”

ဘန်၏အသံက လူတိုင်းကိုကြက်သီးမွှေးညှင်းထသွားစေခဲ့သည်။ ဘန်၏ လက်တစ်ဖက်သည် ချားလ်စ်ကိုလည်ပင်းမှဖမ်းဆုတ်ကိုင်ထားပြီး တခြားလက်တစ်ဖက်တွင်မူ သူ၏ဓားရှည်ကိုဆွဲကိုင်ထား၏။

အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang