Chapter-46
သူတို့သည် တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေတာကို မခံစားမိခဲ့ကြပေ။ ထို့အပြင် သူတို့အနားတွင် ဝတ်စုံတွေနှင့်လူတစ်စု ရှိနေတာကိုပင် လုံး၀ မသိရှိ မခံစားမိခဲ့ကြခြင်းပင်။
“သူတို့ကိုဖမ်း”
အမိန့်ပေးသံ ကြားပြီးပြီချင်းမှာပဲ ထိုသူတို့ထဲက လူနှစ်ယောက်သည် သူတို့နားသို့တဖြည်းဖြည်းချင်း ချဉ်းကပ်လာပြီး ချက်ချင်းပင်ဖမ်းဆီးလိုက်ကြတော့၏။
“မင်းတို့ကဘယ်သူတွေလဲ”
“ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း အဲလေသံနဲ့တောင် ပြောရဲတယ်ပေါ့လေ”
မှောင်မိုက်နေတဲ့ညအလင်းရောင်အောက်မှာ သူတို့၏ အပြာရောင်ဝတ်စုံတွေသည် တောက်ပလို့နေသည်။
‘အပြာရောင်ဝတ်စုံ ငါအရင်က အဲဒါမျိုးမြင်ဖူးပါတယ်’
စုန်းပွဲတော်ကျင်းပသည့်အခါက ၀တ်ဆင်ခဲ့သည့် မြို့စားမင်းရဲ့ နောက်လိုက်သူရဲကောင်းတွေ၏ ဝတ်စုံနှင့်တူနေ၏။ ထိုလူတွေဟာ မြို့စားမင်းရဲ့နောက်လိုက်တွေပင်ဖြစ်ရပေမည်။
“ဘယ်...ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ သူ...သူက မြို့တော်မှာရှိနေမယ်ထင်ထားတာ…”
လူငယ်လေးမှာ အရမ်းကို စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားသည်။ မြို့စားမင်းက မြို့အရာရှိလူတွေနှင့် အိမ်ကနေထွက်သွားတာကို သူအသေအချာကိုမှတ်မိနေခဲ့သည်။
သို့ပေမဲ့ အခုကဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ။
“သူ့ကို တိတ်တိတ်လေးခေါ်လာခဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာအားချန်”
အားချန်ဆိုသူသည် သူ့လူတွေကို အထင်သေးသည့်မျက်လုံးတွေနဖြင့်ကြည့်ပြီးနောက် အရင်ဆုံးထွက်သွား၏။ သူရဲကောင်းတွေကလည်း ဘာမှမဆိုဘဲ သူတို့ကိုဆွဲခေါ်သွားသည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပဲ ဆာစီးနီယာ၏အိမ်သည် ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်လို့သွားတော့သည်။ ယနေ့ညသည် အလွန်အေးချမ်းလွန်းသည့်အတွက် လွန်ခဲ့သောတစ်လက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကိုပင် တွေးတောင်မတွေးမိတော့ချေ။
* * *
ရဲမက်တွေ ညွှန်ကြားထားသည့်အတိုင်း သူတို့သည် လုံး၀မရပ်တန့်ရဘဲ လမ်းကိုဆက်လျှောက်နေခဲ့ကြရသည်။ ဆာစီးနီယာ၏အိမ်နှင့် မနီးမဝေးနေရာကို ရောက်သည့်အခါမှ အကြင်နာကင်းမဲ့စွာဖြင့် သူတို့အကုန်လုံးမြေကြီးပေါ်သို့အတွန်းချခံလိုက်ရ၏။
YOU ARE READING
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
General Fictionအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
