Chapter 49
တိတ်ဆိတ်နေသောအချိန်တွင် ကျယ်လောင်သောအသံတစ်ခုဖြတ်သွားသည်။
ခွမ်
ဆာစီးနီယာသည် ပြီးမြောက်သွားသောအခါ သူ၏လက်ထဲမှဓားကို လွှတ်ချလိုက်ကာ စိတ်ထိခိုက်နေသောပုံစံဖြင့်ပြိုလဲနေသော ချားလ်စ်ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်။
“အာ ဟမျး ဟမျး…”
ချားလ်စ်သည် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ သူယခုထိအသက်ရှင်နေသေးကာ မည်သည်မျှနာကျင်မှုမခံစားရသည်ကို အံ့ဩနေခဲ့သည်။ သူ၏အခြေအနေကို မျက်လုံးဖွင့်ကာအမြန်စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏အသားအရေသည် ပကတိအတိုင်းပင် ဖြတ်ထားသည့်အရာ သွေးစက်များကိုပင်မတွေ့ရချေ။ ဓားရှည်သည် သူ၏အဝတ်အစားများကိုသာ ဖြတ်သွားသည်။
“ချားလ်စ် မင်း…”
ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲဆိုတာသိရဖို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောရွာသားများသည် ချားလ်စ်၏အဖြစ်မှန်ကိုတွေ့ပြီး ဆွံအသွားကြသည်။
“အာ အာ…”
ချားလ်စ်၏မျက်မှာသည် သူ့အဖြစ်မှန်ကို လူတွေသိသွားကြပြီဆိုတာ သိလိုက်ရသည့်အတွက် ဖျော့တော့နေသည်။ ဆာစီးနီယာသည် ထိုသို့စက်ဆုပ်ရွံရှာစရာကောင်းသော မျက်နှာဖြင့် စက္ကူကဲ့သို့ဖြူဆင်သယောင်ပြုမူနေတဲ့ ချားလ်စ်ကို အထင်သေးသွားမိသည်။
“မ-မဟုတ်ဘူး ငါ... ငါမဟုတ်ဘူး...”
ချားလ်စ်သည် သူ၏စိတ်ပျက်စရာအခြေအနေမှ ရုန်းထလာသည်။ သူသည်အလွန်းအမင်းအရှက်ခွဲခံလိုက်ရရာမှ တစ်စုံတစ်ခုကိုဖုံးကွယ်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း သူ၏ခြေနှင်လက်များကိုချည်နှောင်ထားသောကြောင့် မလုပ်နိုင်ချေ။ သူ၏အရှက်မဲ့သောပုံသည် လူအများရှေ့တွင် ပေါ်ပေါက်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
“ချီးပဲ…”
“မဟုတ်ဘူး... အဲဒါငါမဟုတ်ဘူး”
BINABASA MO ANG
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
General Fictionအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
