Chapter 27
လေပြင်းတစ်ခု လူအုပ်ထဲ ဖြတ်တိုက်သွားသည်။ သူတို့ လက်ထဲက မီးတုတ်များမှာလည်း ငြိမ်းတော့မည့်အလား ဘယ်ညာယိမ်းထိုးနေကြသည်။ ဆာစီးနီယာ၏ စကတ်ရှည်ကြီးသည် လေထဲမှာ တဖျပ်ဖျပ် လှုပ်ခါနေရသည်။ တဖျပ်ဖျပ် လှုပ်ခါနေသည့် စကတ်၏ အနားစပ်မှာ ဖြူဖွေးပြီးသွယ်လျသော ခြေချင်းဝတ်လေးသည် ထပ်ခါတလဲလဲ ပေါ်လိုက်ပျောက်လိုက်ဖြစ်နေရလေသည်။
ချားလ်စ်က သူမြင်လိုက်သည်ကို လောဘမျက်စိဖြင့် ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့်တစ် ချက်သပ်လိုက်သည်။
ခဏကြာသောအခါ လေပြင်း ငြိမ်သွားသည်နှင့် ငြိမ်းတော့မလိုဖြစ်နေသောမီးတောက်များသည် ပြန်လည်တောက်လောင်လာရသည်။
“အခုမင်းငါ့ကို တောင်းပန်မယ်ဆိုရင် ငါမင်းကို စောင့်ရှောက်ပေးမယ်”
ချားလ်စ်က ဆာစီးနီယာ၏ နားရွက်ဖျားနားကပ်ကာ တီးတိုးပြောလိုက်သည်။
သူဆာစီးနီယာနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းအတူရှိဖို့ နေ့ရက်တွေကို ဘယ်လောက်တောင်စောင့်မျှော်ခဲ့ရလဲ…
ဆာစီးနီယာက သူ့ဘောင်းဘီစကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး သက်ညှာခွင့်လွှတ်ဖို့အတွက် တောင်းဆိုနေမည့် ပုံရိပ်ကိုတွေးကာ လှောင်ပြုံး ထပ်ပြုံးလိုက်သေးသည်။
‘အာ ငါတကယ် သူ့ကို သတ်လိုက်သင့်လား’
ဆာစီးနီယာ အံကြိတ်လိုက်မိသည်။
အစကတည်းက တည်ငြိမ် အေးဆေးနေကြသည့် သူမ၏ ကြက်သွေးရောင်မျက်လုံးများသည် အေးစက်သွားရသော်လည်း သူမ အဆုံးထိ ကျရှုံးခွင့်ပေးမည်မဟုတ်ပေ။
“အခု ဒီအခွင့်ရေးတစ်ခုပဲ ရှိတာနော်”
ချားလ်စ်၏ ကလိမ်ကကျစ်မျက်လုံးက ဆာစီးနီယာ ကိုယ်ကို ကြည့်နေသည့်အခါ သူမ စိတ်ပျက်သွားရကာ မျက်လုံးကို မှိတ်ထားလိုက်သည်။
သူ့မျက်နှာကို မုန်းသော်လည်း မတုန်လှုပ်သည့် သူမ စိတ်ဆန္ဒကို ပြချင်တာကြောင့်ပင်။
မမျှော်လင့်ထားသည့် သူမ တုံ့ပြန်ပုံကြောင့် ချားလ်စ် စိတ်တိုသွားရသည်။
أنت تقرأ
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
قصص عامةအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
