အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်

I raised him.123

နောက်သုံးရက်ကြာလျှင်…

နန်းတော်တစ်ခုလုံး မိုးလင်းကတည်းက အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။ ဧကရာဇ်ဘုရင်၏အမိန့်အား ဖြည့်ဆည်းရန်အတွက် မှူးမတ်အားလုံးကို ဧည့်ခံရန် ဧည့်ခန်းမကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။

"စားပွဲ ယူလာခဲ့"

ဧကရာဇ်ဘုရင်၏ လက်ထောက်က အမိန့်ပေးသောအခါ အစေခံများသည် အလျင်စလို လှုပ်ရှားကြသည်။ အထပ်မြင့် တံခါးရှေ့တွင် စားပွဲဝိုင်းကြီးများ ချထားသည်။ ဘောပင်များ နှင့် ဧည့်စာအုပ်ထူထူတို့ကို စားပွဲပေါ် တင်ထား၏။

" ခန်းမထဲက မှူးမတ်တိုင်းရဲ့ လက်မှတ်ကို ယူထားဖို့ဆိုတာ အိမ်ရှေ့မင်း၏ အမိန့်တော်ပဲ"

လက်ထောက်က စားပွဲပေါ်ရှိ ဧည့်စာအုပ်ကို သေသေချာချာ စစ်ဆေးပြီး အစေခံများကို ပြောလိုက်သည်။

" နားလည်ပါတယ်"

အစေခံများသည် လက်ထောက်ကို တန်းစီကာ ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည်။

အရုဏ်တက်ချိန် ရောက်သောအခါ ရထားလုံးအများအပြားသည် ဧကရာဇ်နန်းတော်သို့ ဝင်ရောက်လာကြသည်။သို့သော် ဘာကြောင့် ခေါ်မှန်း သူတို့ မသိချေ။ မည်သူမဆို ခြွင်းချက်မရှိ တက်ရောက်ရမည်ဆိုသော ဧကရာဇ်မင်း၏ အမိန့်ကြောင့်သာ လာခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ မှူးမတ်များသည် ဧည့်ခံပွဲအတွင်းမ၀င်မီ ဧည့်စာရင်းစာအုပ်တွင် လက်မှတ်လည်း ရေးထိုးရမည်ဖြစ်သည်။

"ငါ့မျက်နှာမြင်ရင် သိတာပဲဟာ…ဘာလို့ လက်မှတ်ထိုးရတာလဲ"

တချို့က ဘာမှ မပြောဘဲ လက်မှတ်ထိုးပြီး တစ်ချို့မှူးမတ်တွေကလည်း ဒေါသတကြီး ဖြစ်ကုန်ကြသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်…အမိန့် ပေးထားတာမို့ ကျေးဇူးပြုပြီး လုပ်ပေးပါ"

အစေခံများက ပြောကြသော်လည်း ဒေါသတွေ ပြေမနေသည့် မှူးမတ်တွေကြားကို လူနှစ်ယောက် ပျော်ရွှင်စွာ လမ်းလျှောက်လာကြသည်။

"ဒီမှာ လက်မှတ်ထိုးဝင်ရမှာလား"

ဘန်က ချက်ချင်း ရပ်ပြီး မေးလိုက်သည်။