Chapter 31
သူ မိုးရေထဲမှာ မတ်တပ်ရပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ…
သူမ တစ်ကိုယ်လုံး အေးစက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ကော့ပျံနေသော သူ့မျက်တောင်များပေါ်တွင် မိုးရေစက်များ ခိုတွဲနေကြသည်။ သူ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး မနေ့ကတည်းက တစ်နေကုန် မတ်တပ်ရပ်နေမှန်း သိသာသည်။
"ရှင် အခုဘာလုပ်နေတာလဲ..."
ဆာစီးနီယာ သူ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်သွားရသည်။ အထဲဝင်ဖို့ပြောသော်လည်း သူက မိုးရေထဲမှာသာ ပေရပ်နေပြန်သည်။ သူမ ဒေါသထွက်လာကာ အသားတွေလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်လာရသည်။
သူမ စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နှင့် ခေါင်းကိုသာ ထိုးဖွမိတော့သည်။
"..."
ဘန် သည် ဆာစီးနီယာ ၏ ဒေါသသံကို သတိပြုမိသဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း မော့ကြည့်လာသည်။
သူ့ကိုယ်ထဲက သွေးတွေ အငွေ့ပျံသွား သလိုမျိုး သူ့အသားရောင်မှာ ဖြူဖျော့ နေကာ နှုတ်ခမ်းကလည်း ပြာနှမ်းနေပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။
ဘန် က ဆာစီးနီယာကို ပြူးကြောင်ကြောင်လေး စိုက်ကြည့်နေပြီး အံ့ဩသွားပုံလည်း ပေါက်နေသည်။
“ဆာစီးနီယာ…”
အချိန်အတော်ကြာအောင် မိုးရေထဲတွင် ရပ်နေသဖြင့် သူ့အသံက တိုးတိမ်ဝင်လျက်ရှိသည်။
'သူ့အသံက ဝမ်းနည်းသလိုလိုလေး ဖြစ်နေတာ အပြင်မှာ ရပ်နေလို့ပဲ ဖြစ်မှာပါလေ'
ကြယ်ပွင့်များလို တောက်ပနေသော သူ့မျက်လုံးများသည် ဆာစီးနီယာကို စူးစိုက်ကြည့်လျက်ရှိသည်။
"ကိုယ့်အပြစ်တွေပါ"
ဘန်က စကားပြောဖို့ ခက်ခဲနေသလိုပင် တစ်လုံးချင်း၊တစ်လုံးချင်း အားယူ ပြောနေသည်။သူ့လေသံမှာလည်း ချောက်ကမ်းပါးတစ်ခုမှ ပြုတ်ကျသွားလို တိမ်ဝင်နေသည်။
ဘန် သည် တုန်ရီနေသောလက်ဖြင့် ဆာစီးနီယာ ၏အဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ဆာစီးနီယာ သူ့ဆီကနေ ထွက်သွားမှာကို စိုးရွံ့ပြီး မျက်လုံးတွေကလည်း မငြိမ်မသက် ဖြစ်နေသည်။
أنت تقرأ
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
قصص عامةအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
