Chapter 61
အဓိကဇာတ်လိုက်က ငါ့ကိုစွဲလမ်းနေတယ်
Chapter 61
ဆာစီးနီယာသည် မသဲမကွဲသောအသံကြားသည့်အချိန်တွင် အိပ်မောကျနေသည်။
“ငါမင်းအနားမှာ နေနိုင်ပါ့မလားမသိတော့ဘူး”
မည်သည့်အကြောင်းအရင်းကြောင့်ပင်မသိ ထိုဝမ်းနည်းစရာအကြောင့် သူ၏အိပ်မက်ပါ ဝမ်းနည်းစရာအဖြစ်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။ အသံသည်ပို၍ပို၍နီးလာကာ စစကြားချင်းကထက်ပင် ပိုပီပြင်လာခဲ့သည်။ အသံသည်ပီပြင်နေလာကြောင့် မည်သူ၏အသံဆိုသည်ကို သိရှိသွားသည်။ ထိုအသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့်ပြောနေသည့်အသံမှာ ဘန်၏အသံပင်ဖြစ်သည်။
သူလန့်နိုးသွားခဲ့သည်။ သူအချိန်ကြာမြင့်စွာ သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူ၏မျက်လုံးကိုပိတ်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်သည့်အခါတွင် သူ၏ဘေးမှ အသံရှူသံနောက်တစ်ခု ကြားလိုက်ရသည်။ ၎င်း၏တည်ရှိနေမှုသည် လျစ်လျူရှု၍မရနိုင်အောင်ပင်ဖြစ်နေသည်။ ထိုအရာသည် ဆာစီးနီယာ၏အသားကို ထိလိုက်သည်။
‘သူက ငါအိပ်မပျော်ခင်တုန်းက စံအိမ်တော်ထဲမှာရှိမနေပါဘူး ဒါဆို ဘယ်အချိန်ကဝင်လာတာလဲ’
ထိုအချိန်သည် ညလယ်ခေါင် သို့မဟုတ် အာရုံတက်ချိန်လည်း မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ဆာစီးနီယာ၏အခန်းက မှောင်နေသည်။ ဆာစီနီယာသည် သူ၏မျက်လုံးကိုဖွင့်ရန် အလေးအနက်စဉ်းစားနေသည်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင် သူ၏မျက်လုံးများဖွင့်မရပေ။
“မင်းကိုနာကျင်အောင်လုပ်မိမှာကြောက်တယ် ဆာစီးနီယာ”
တိုတောင်းသောတိတ်ဆိတ်မှုနောက်တွင် စကားသံတစ်ခွန်းထပ်မံထွက်ပေါ်လာသည်။ သိမ်မွေ့တုန်ရီနေသောအသံသည် စိတ်ပူနေပုံဖြစ်နေသည်။
“ကိုယ်တကယ်ကို မသိတော့ဘူး”
ထိုအသံသည် တွေးဆ၍မရနိုင်အောင် နက်နဲသောနာကျင်မှုထဲတွင် ကျရောက်နေသည့်ပုံပင်။
BẠN ĐANG ĐỌC
အဓိကဇာတ်လိုက်ကငါ့ကိုစွဲလန်းနေတယ်
Tiểu Thuyết Chungအချစ်တို့ရေ နောက်ထပ်အသစ်လေးတစ်ပုဒ် ကြေညာမို့ပါရှင်... ဒီခါတော့ Chinese novel မဟုတ်ပဲ Korean novel လေးပါ စင်ဒရဲလားဇာတ်လမ်းထဲက စုန်းမကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကူးပြောင်းသွားခဲ့တဲ့ ဆာစီးနီယာနဲ့ နာမည်တောင်မရှိတဲ့ကောင်ကလေးတစ်ယောက်တို့ရဲ့ တွေ့ဆုံကြုံကွဲလေး...
