Never Cry Murder

Chapter 46: Let's play numb and dumb

46.

Let's play numb and dumb

Sisa

 

Staring at the four white walls of this fucked room, I can't help but to think back to everything that built up to this.... Regrets, they'll always be there and I just can't help but to worry of what's going to happen next.

Ever since I got here, hindi pa ako kinokompronta ni Tatang tungkol sa pinaggagawa ko bilang si Serenity. Habang tumatagal, lalo tuloy akong kinakabahan. It's scaring the shit out of me, what if kaya natatagalan kasi wine-welding pa niya ang torturing device niya na specially made for me since ayon nga sa kanya special daw ako? Oh shit, Tatang please don't go Jigsaw on me, I can't even watch those Saw Films. Ewwy, torture porn isn't my thingy.

 

Muli akong gumapang papunta sa ilalim ng kama ko. Wala lang, sobrang sakit lang kasi sa mata nitong kwartong kinaroroonan ko, maliit na nga ang kwarto, color puti pa ang dingding, sahig at pati narin ang ilaw. Might as well get used to the life underneath since doon naman ako patungo in a matter of days... Well underground that is.

"I know your type tall dark and dead, you want to bite all the petals above my head and then eat the brains of the one who planted me here—

"SHUT UP!" Sigaw ko nang may marinig akong kumakanta. Fuckydy fuck, ba't may naririnig akong boses ng lalake na kumakanta ng Plants vs. Zombies theme song?

"Mali ang lyrics mo! Dapat NO!!!" Biglang sigaw nito pabalik. Wait, I know that voice!

"Jomomo?!" Sigaw ko.

"Serenityti?!" Sigaw naman nito pabalik dahilan para agad akong mapangiwi. Like seriously, can I just smash my head in this floor? Ultimate facepalm ba.

"'Wag niyo akong patawanin, masakit pa ang mukha ko!" Tumatawang sambit naman ng isa pang boses.

Whoa! I know that voice too! His voice used to be the soundtrack of my osum life—well used to, kasi may Agapituod na ako and loyal ako kay Agapituod ko. Dang it, I miss Zosimo so bad. Ba't ba kasi pumasok na naman siya sa isip ko?! Ugh, this is why I hate feeling feelings. Stahp feelings, u make me cheesy.

"Wait ba't nagkakarinigan tayo?" Bahagya kong inilabas ang ulo ko para tingnan ang buong kwarto. Ngayon ko lang napansin ang maliit na air-vent sa dingding, siguro magkakatabi lang ang rooms namin kaya nagkakarinigan kami. Hindi kaya ang order ng rooms ay ang order ng pagkuha samin? 

"May iba pa bang nakakarinig satin?" Narinig kong tanong ni Dustin.

"Kung naririnig mo kami, magsalita ka! Ang hindi magsalita, tutubuan ng pangatlong butt cheek!"  Sigaw ni Jojo dahilan para kapwa kami magtawanan ni Dustin.

"How do you grow another butt cheek? Is that even possible?" Sa sobrang sama ng sitwasyon ngayon, natatawa na ako sa maliliit na bagay. This is a good way to distract ourselves from the fear of this ordeal...

"Dustin!" Sigaw ko.

"O?" Tanong naman niya pabalik.

"Alam mo ba anong real name ni Jojo?" Tanong ko.

"Ayan na naman! Ako na naman target! Serenity mahalin mo nalang ako pwede? Gagawin kitang Serenity Tirador!" Pagda-drama niya kaya natawa ako lalo.. yeah may halo ring pandidiri and mura ang tawa na 'yon.