KARANLIK TEKLİF

1-Yorucu

"Bekaretine veda etme vaktin gelmedi mi sence de Defne ?"

Ah Allah'ım ben ne günah işledim ne kadar büyük bir günah işledim ve beni bu okula düşürdün ?

O cümle ... O cümleden sonra 3 gün okula gidemedim . O cümle benim hayatımı karartmaya yeterli bir cümle .

Kendimi fazlasıyla garip hissediyorum . 3 gündür anneme hastayım numarası yapıp okula gitmiyordum ama yarın kesinlikle annem ne yapar ne eder gönderir beni lanetlenmiş okula . Ama bilmiyor ki başıma neler gelebilir ... Anneme anlatsam beni dinlemez bile . Hah annemi demişim ? Özür dilerim . O sadece beni okula yollamakla , gelecekte onlar gibi zengin ve tanındık birisi olmamla ilgileniyor . Yani bunu anlatsam umurunda bile olmaz . Dedim ya o sadece eğitimimle ilgileniyor .

'Madem eğitimin ile ilgileniyor peki neden seni o cümleyi kullanacakları kadar kötü olan ve serseri dolu bir okula gönderdi ?' Diye bir soru yönelttiniz sanki ?

Okulumda ki herkes böyle . Herkes iş birliği yaptığından müdüre diyen kimse de olmuyor . Ve ne tuhaftır ki okulda ki başarı düzeyi de hiç fena değil .

Okulun önde gelen serseri tipi isimlerinden birisi ise Faruk . O cümleyi tam karşıma dikilip yüzünde ki hiç bir mimik ve hiç bir kası kıpırdatmadan söyleyen kişi yani .

Hayır nasıl bu kadar arsız olabilir ki bir insan ? Ve neden ben ?

Yavaşça yataktan doğrulurken yarın okula gitmek zorunda olacağımı düşünmemeye özen göstererek -gerçi bu pek mümkün olmuyor- banyoya doğru ilerledim . Musluğu açıp iki elimi suyun altına koydum ve yüzümü ferah suyla buluşturdum . Garip ama sabah kalkıp yüzümü yıkamak çok zevkli geliyor bana . Neyse ki annem sabah erkenden şirkete gidiyor . Gerçi burada olsaydı da odasına kapanıp bir şeyler çalışırdı sürekli . Sadece akşam yemeğinde birleşiriz annemle . O da bazen olmayabiliyor bazen annem dışarıdan sipariş ettirip odasında yiyebiliyor .

Ne mutlu ki evde hizmetçimiz var yani henüz kafayı yemiş değilim merak etmeyin . Mehtap abla benden 12 yaş büyük ve bana gerçekten ablalık yapıyor . Bu koca evde sadece onu seviyorum sadece ona sırlarımı verebiliyorum ne hissettiklerimi sadece o biliyor .

Babam ise annemi ben küçükken terk etmiş babamı tanımıyorum . Annem daha sonra kendi emekleriyle yükselmiş ve şimdi kendi şirketinin yöneticisi . Belki de bu yüzden eğitimime çok önem veriyor . Her ne olursa olsun o benim annem ve ona saygım sonsuz .

Görünüşe göre mehtap abla henüz gelmemiş . Dışarı çıkıp hava almak en iyisi .

Dışarıda bahçemiz olduğu için şanslıydım en azından koca koca binalar yok . Üzerime mont geçirip evin dışarısına doğru yürüdüm bahçedeki sandalyelerden birisine oturdum ve gökyüzünü incelemeye başladım. Keşke uçabilseydik istediğimiz her yere. Özgürlük olsaydı göbek adımız mesela ? Her şeyden çok sevseydik gökyüzünü . Gökyüzünün bir bulutuda bizler olsaydık .

Beni hayal aleminden alan ses mehtap ablaya aitti

"Ne yapıyorsun bakalım burada güzellik . Yine mi okula gitmedin ?"

Kafamı gök yüzünden çevirip mehtap ablaya doğru baktım. "Yok ya gitmedim yine ablaların en güzeli. Hala iyileşemedim sanırım"

"Bu işte bir şey var ama hadi hayırlısı gel hadi kahvaltı hazırlayalım yeriz yapmadın dimi kahvaltını ?"

Kafamı olumsuz şekilde salladım ve bana muhteşem gülüşlerinden bir tanesini yolladı ve gel işareti yaparken eve doğru ilerledi bende arkasından gittim .