KARANLIK TEKLİF

SINAV

Umarım beğenirsiniz. Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın

Sizi seviyorum.

Gözlerimi açtım ve güneş ışınlarının gözlerime nüfuz etmesine izin verdim. Bir süre böyle kalıp düşündüm. Toparlanıp ayağa kalktım ve bugün haftasonu olduğu için dua ettim.

Aşağı inip mutfağa doğru ilerledim. Mehtap ablanın kahvaltı hazırladığını görünce yanına yanaştım. Beni fark edip bana doğru baktı.

"Üniversiteli olunca unuttun beni bakıyorum da."

Ona sarıldım. "İnan ki hiç vaktim olmuyor abla."

"Şaka yapıyorum kuzum. Yeter ki oku. Mesleğini eline al." Gülümsedim. "Hadi kahvaltı hazır yiyelim de kahve yaparım içeriz beraber."

"Olur."

Masada bir tek babam eksikti. "Anne babam nerede?"

"Bilmiyorum sabah bir yere gitti. Haber vermedi." Omuz silkip devam etti. "Arıyorum açmıyor."

Doruk peynirden bir dilim alırken konuştu. "Bir rahat bırakın adamı. Hava almaya çıkmıştır. Hava çok güzel."

Dün olanlardan sonra Doruk a çok sinirliydim. Beni dinleme tenezzülünde bile bulunmamıştı.

Cebimden telefonumu çıkarıp gelen mesaja baktım.

Gönderen: Faruk
Bebeğim ne yapıyorsun? Moralim bozuk hava güzel gezek mi?????

Göz devirdim.

- Faruk defolur musun?

Mesaj kısmından geri geldiğimde Kaya'dan mesaj olduğunu ama mesajın açılmış olduğunu gördüm. Şok olmuş halimle gelen mesajı açtım.

Gönderen: Kaya parçası

Defne, beni yanlış anlamandan korkuyorum. Ben seni istiyorum. Seni seviyorum. Ama imkansızız biz kızım. Ben ailene hangi yüzle bakarım bir daha?

Ailenin senin için önemsiz olduğunu bilsem seni kaçırırdım. Ama babasına yeni kavuşmuş birisine bunu yapmak bencillik olmaz mı?

Seni sevdiğim için seni doyasıya sevemiyorum.

Benim Defne'm, bir daha karşına çıkmayacağım. Sen benim en güzel rüyam olarak kalacaksın.

Güzeller güzelim. Ben senin için senden vazgeçiyorum. Lütfen bana kırılma.

"Kızım ne oldu? Neden ağlıyorsun? Korkutma beni Defne!"

Anneme baktım. Gözlerimi sinirle Doruk'a çevirdiğimde ayağa kalkıp Doruk'un kolundan tutup cekiştirdim.

"Ne oluyor be?" Doruk'un odasına geldiğimizde kapıyı kapatıp yüzüne baktım

"Ne oldu Defne?"

"Sen nasıl mesajımı okursun!" Göğüsune yumruk attım.

"Ne mesajı kızım iyi misin sen!" Kollarımı tuttu.

"Yalan söyleme!"

"Defne sinirleniyorum! Neler oluyor?"

Birden aklıma babam geldi. "Babam, babam. Doğru ya." Kollarımı Doruk'dan çekip kapıya doğru ilerledim. Ama annem beni durdurdu.

"Nereye?"

"Babamı bulmaya."

"Geç otur yerine. Az önce aradı geliyormuş. Hava almaya çıktı."